Sokak ta bir o bir de içini ürperten, eskileri hatırlatan ve ayrılığı yüzüne bir tokat gibi vuran deli rüzgar vardı.Hava soğuktu ama o üşüdüğünün farkında bile değildi tek düşündüğü aklını karıştıran ve benliğini yok eden bu ayrılıktı henüz 1 ay olmuştu
Acaba nerde hata yapmıştı oysa her şey o kadar güzel gidiyordu ki birbirlerini deliler gibi seven iki insandı onlar.kader mi diyelim yoksa vefasızlık mı bilinmez ama tek bilinen ve baki olan şey onların ayrıldığı gerçeğiydi.Bunları düşünürken birden içinin ürperdiğini ve üşüdüğünü hissetti.ağlamak istiyordu ama yüreği buna dur dercesine hayır diyordu gidenin arkasından ağlanmaz bir daha ve bir daha
Yüzü kaskatı kesildi bir an ve o günü hatırladı
O gün sabah erkenden kalkıp traşını olmuş banyosunu yapmış ve takımının giyip o her zaman ki buluştukları deniz kenarına gitmişti tabiî ki dün aldığı nişan yüzüğüyle artık bu sevdanın adını koymak istediğini kendine itiraf etti ve yuva kurmak isteğini yenemedi evet bu gün olacak dı evlenme teklifini yapacak ve büyük ihtimalle kabul edilecekti ama hesapta olmayan bir şey var dı o da onun sevdiği tek insanın hayatının anlamının vefasızlığıydı
O bunları düşünürken vefasız da uygun bir dille ayrılmayı nasıl söyleyeceğini düşündü
Evet işte buluştular o yüzüğü çıkarmadan önce biraz havadan sudan konuşmak istedi tam yüzüğü çıkarmak için elini cebine attığında o acı gerçeği bir çırpıda söyleyen vefasız ın yüzüne bakarak donup kaldı elini cebinden geri çekti bir an için hıçkıra hıçkıra ağlamak geldi içinden ama bu yakışmaz dı gitti arkasına bakmadan gitti.
O ise deniz kenarında elinde yüzükleri oturuyordu ve yalnız dı ağlayabilirdi gözünedn sadece iki damla yaş geldi
O günleri hatırladıkça havanın daha da soğuduğunu ve giderek üşüdüğünü hissetti.az ilerde bir kalabalık gördü önce bir anlam veremedi ama içlerine gidip baktığında o an aklına gelen başına gelmişti belki de ölmesini istiyordu bu ayrılık yüzünden ama …bir an dondu kaldı yüzü kan içinde elleri kopmuş ve ayağının da birisi kırılan kız acilen hastaneye kaldırıldı o da sanki akrabası gibi arkasından gitti
Hastaneye gideli 10 dk olmamıştıki “başınız sağolsun” lafıyla kendine geldi
Hastaneden çıkarken arkasına dönüp son bir defa daha baktı beyazlar içinde görmek istiyordu ama kefen içinde değil beyaz gelinlikler içindi
Dışarı çıktığında rüzgar daha da sert esiyordu ama o ÜŞÜMÜYORDU…
Emrehan...
Acaba nerde hata yapmıştı oysa her şey o kadar güzel gidiyordu ki birbirlerini deliler gibi seven iki insandı onlar.kader mi diyelim yoksa vefasızlık mı bilinmez ama tek bilinen ve baki olan şey onların ayrıldığı gerçeğiydi.Bunları düşünürken birden içinin ürperdiğini ve üşüdüğünü hissetti.ağlamak istiyordu ama yüreği buna dur dercesine hayır diyordu gidenin arkasından ağlanmaz bir daha ve bir daha
Yüzü kaskatı kesildi bir an ve o günü hatırladı
O gün sabah erkenden kalkıp traşını olmuş banyosunu yapmış ve takımının giyip o her zaman ki buluştukları deniz kenarına gitmişti tabiî ki dün aldığı nişan yüzüğüyle artık bu sevdanın adını koymak istediğini kendine itiraf etti ve yuva kurmak isteğini yenemedi evet bu gün olacak dı evlenme teklifini yapacak ve büyük ihtimalle kabul edilecekti ama hesapta olmayan bir şey var dı o da onun sevdiği tek insanın hayatının anlamının vefasızlığıydı
O bunları düşünürken vefasız da uygun bir dille ayrılmayı nasıl söyleyeceğini düşündü
Evet işte buluştular o yüzüğü çıkarmadan önce biraz havadan sudan konuşmak istedi tam yüzüğü çıkarmak için elini cebine attığında o acı gerçeği bir çırpıda söyleyen vefasız ın yüzüne bakarak donup kaldı elini cebinden geri çekti bir an için hıçkıra hıçkıra ağlamak geldi içinden ama bu yakışmaz dı gitti arkasına bakmadan gitti.
O ise deniz kenarında elinde yüzükleri oturuyordu ve yalnız dı ağlayabilirdi gözünedn sadece iki damla yaş geldi
O günleri hatırladıkça havanın daha da soğuduğunu ve giderek üşüdüğünü hissetti.az ilerde bir kalabalık gördü önce bir anlam veremedi ama içlerine gidip baktığında o an aklına gelen başına gelmişti belki de ölmesini istiyordu bu ayrılık yüzünden ama …bir an dondu kaldı yüzü kan içinde elleri kopmuş ve ayağının da birisi kırılan kız acilen hastaneye kaldırıldı o da sanki akrabası gibi arkasından gitti
Hastaneye gideli 10 dk olmamıştıki “başınız sağolsun” lafıyla kendine geldi
Hastaneden çıkarken arkasına dönüp son bir defa daha baktı beyazlar içinde görmek istiyordu ama kefen içinde değil beyaz gelinlikler içindi
Dışarı çıktığında rüzgar daha da sert esiyordu ama o ÜŞÜMÜYORDU…
Emrehan...
