Sadece bir hayal ile bir umut ile başlamıştı sana olan sevdam ..
Bir yolcu oluyorum sevince, kendi içine giden bir yolcu..
Ama yolun sonu hep sen oluyorsun...
Şu anda bildiğim tek şey var sevdiğim…
Hani şarkıda diyor ya sen imkansızsın sensizlik imkansız bu aşk imkansız...
işte buda böyle birşey...
Harammı bana senle olmak bilemiyorum..
Ne diyeyim gülüm , edecek tek kelimem yok ..
Annenin bebeğe sütü geri vermesi Ümidiyle çaresizce bekliyorum ..
Ve son olarak da şu şarkı geliyor aklıma …
Sen sevsende , sevmesende ..
Gönlüme Gelmesende ..
Hem Ölümde hem ömürde ..
BEN SENİ SEVİYORUM …
GüLüm Benim …
Sen fark ediyordun beni , yada görmezlikten geliyordun ..
Ya da biriktirdiğin aşkını anlatıyordun bana …
Kaç defa sevdamı anlatmak istedim sana , hemde kaç defa ..
İçimde hapsetmek daha güzeliydi belkide bu duyguları ..
Anlatmaya çalıştığımda Sus işareti yapman bana bişeyleri anlatıyordu sanki ... Kaç tane düğünlenmiş kelime kaldı boğazımda ..
Kaç görülmemiş resim kaldı gözlerimde ..
Biliyor musun sen bunları ..
Gittiğinde gitmek ne demek , senden kopmak ne demekti ..
Daha yeni doğan bir bebeğin ana sütüne aç kaldığı gibi bişeydi bu .. Konusmasını öğrenemediği o yaşta dilsiz kalmakmıydı ..
Tarifsizdi inanki ..
Gönlünde kalmayı bırak , bir gün bile yaşamak istedim gönlünde , sadece bir gün ..
Neleri sığdırmazdımki o bir güne ben ..
Ama bana anlamsız kelimelerinde , soru işareti bıraktığım cümlelerde anlama hissimi yitirmek istedim...
Her gece tekrar tekrar yaşadığım bir sevdaydın işte ...
Bunu ne sen bilirsin ne de başkası ..
Tek şahidi benim o duygunun ..
Bana verecek kalbin yoktu, olsa bile içinde ben yoktum...
Beni de bensiz kılan bu olmuştu...
Her yazında beni aradım saklıca , gizlice , utanarak …
Ama sevda işte ne utanmasını biliyor , nede gururu .. Dinlemiyor hiçbirini ezip geçiyor gurur denen duygularımı ..
Yazdığın her satırın ben olmasını istedim ..
Oysa istemek yetmiyordu sevdiğim…
Tek başına yetmiyordu..
daha önce demiştim ya sevgili …
Aşk iki kişilikti...
Olmadı yapamadım Sevdam her defasında tek başına kalmış bir mahkum edasıyla aradı durdu seni...
Seni sevmekten herdefasında vazgeçtim…
olmadı yapamadım…
Vazgeçtiğim noktaya tekrar tekrar geldim ..
Dedim ya sevdiğim , Seni sevdim ...
Gelmeyeceksin biliyorum…
Ne elini tutabileceğim , ne gözlerine bakabileceğim ..
Ben sende olmadığımı bile bile seveceğim seni..
Ben sana anlatamadım sevgimi….
Görüyorsun işte karışıyor aklım yokluğundan ...
Sen yokken bunaltıyor beni bu şehir , gizli zehrini akıtıyor yüreğime .. Edemiyorum , konuşamıyorum işte o zaman tek kelime ..
Oysa ne varki olsan , Ruhunu hissetsem , Nur ' unu üzerime bestelesem ..
Mahkumu bıraktın beni gülüm sensizliğe…Ya da biriktirdiğin aşkını anlatıyordun bana …
Kaç defa sevdamı anlatmak istedim sana , hemde kaç defa ..
İçimde hapsetmek daha güzeliydi belkide bu duyguları ..
Anlatmaya çalıştığımda Sus işareti yapman bana bişeyleri anlatıyordu sanki ... Kaç tane düğünlenmiş kelime kaldı boğazımda ..
Kaç görülmemiş resim kaldı gözlerimde ..
Biliyor musun sen bunları ..
Gittiğinde gitmek ne demek , senden kopmak ne demekti ..
Daha yeni doğan bir bebeğin ana sütüne aç kaldığı gibi bişeydi bu .. Konusmasını öğrenemediği o yaşta dilsiz kalmakmıydı ..
Tarifsizdi inanki ..
Gönlünde kalmayı bırak , bir gün bile yaşamak istedim gönlünde , sadece bir gün ..
Neleri sığdırmazdımki o bir güne ben ..
Ama bana anlamsız kelimelerinde , soru işareti bıraktığım cümlelerde anlama hissimi yitirmek istedim...
Her gece tekrar tekrar yaşadığım bir sevdaydın işte ...
Bunu ne sen bilirsin ne de başkası ..
Tek şahidi benim o duygunun ..
Bana verecek kalbin yoktu, olsa bile içinde ben yoktum...
Beni de bensiz kılan bu olmuştu...
Her yazında beni aradım saklıca , gizlice , utanarak …
Ama sevda işte ne utanmasını biliyor , nede gururu .. Dinlemiyor hiçbirini ezip geçiyor gurur denen duygularımı ..
Yazdığın her satırın ben olmasını istedim ..
Oysa istemek yetmiyordu sevdiğim…
Tek başına yetmiyordu..
daha önce demiştim ya sevgili …
Aşk iki kişilikti...
Olmadı yapamadım Sevdam her defasında tek başına kalmış bir mahkum edasıyla aradı durdu seni...
Seni sevmekten herdefasında vazgeçtim…
olmadı yapamadım…
Vazgeçtiğim noktaya tekrar tekrar geldim ..
Dedim ya sevdiğim , Seni sevdim ...
Gelmeyeceksin biliyorum…
Ne elini tutabileceğim , ne gözlerine bakabileceğim ..
Ben sende olmadığımı bile bile seveceğim seni..
Ben sana anlatamadım sevgimi….
Görüyorsun işte karışıyor aklım yokluğundan ...
Sen yokken bunaltıyor beni bu şehir , gizli zehrini akıtıyor yüreğime .. Edemiyorum , konuşamıyorum işte o zaman tek kelime ..
Oysa ne varki olsan , Ruhunu hissetsem , Nur ' unu üzerime bestelesem ..
Bir yolcu oluyorum sevince, kendi içine giden bir yolcu..
Ama yolun sonu hep sen oluyorsun...
Şu anda bildiğim tek şey var sevdiğim…
Hani şarkıda diyor ya sen imkansızsın sensizlik imkansız bu aşk imkansız...
işte buda böyle birşey...
Harammı bana senle olmak bilemiyorum..
Ne diyeyim gülüm , edecek tek kelimem yok ..
Annenin bebeğe sütü geri vermesi Ümidiyle çaresizce bekliyorum ..
Ve son olarak da şu şarkı geliyor aklıma …
Sen sevsende , sevmesende ..
Gönlüme Gelmesende ..
Hem Ölümde hem ömürde ..
BEN SENİ SEVİYORUM …
GüLüm Benim …
Seni Seviyorum …
\\ Emrehan //
