06-14-2004, 19:37
Murat Birselin SabahGazetesi 30-31/12/98 tarihli yazisindan...
"Farkinda miyiz acaba?
Tam yeni yil ruh haline girmis durumdayim dostlar...
Yazidan -anonim bir derlemedir- belli olacak zaten!
Yillar sonra ogrendim ki...
Ogrendim ki...
Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsiniz.
Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
Gerisini karsi tarafa birakirsiniz.
Ogrendim ki...
Guveni gelistirmek yillar aliyor,
Yikmak bir dakika.
ogrendim ki...
Hayatinda nelere sahip oldugun degil
Kiminle oldugun onemli.
Ogrendim ki...
Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mumkun
Ama sonrasi icin bir seyler bilmek gerek.
Ogrendim ki...
Kendini en iyilerle kiyaslamak degil
Kendi en iyinle kiyaslamak sonuc getirir.
Ogrendim ki...
Insanlarin basina ne geldigi degil
O durumda ne yaptiklari onemli.
Ogrendim ki...
Ne kadar kucuk dilimlersen dilimle
Her isin iki yuzu var.
Ogrendim ki...
Olmak istedigim insan olabilmem
Cok vakit aliyor.
Ogrendim ki...
Karsilik vermek
Dusunmekten cok daha basit.
Ogrendim ki...
Butun sevdiklerinle iyi ayrilman gerek
Hangisi son gorusme olacak bilemiyorsun.
Ogrendim ki...
"Bittim" dedigin andan itibaren
Pilinin bitmesine daha cok var.
Ogrendim ki...
Sen tepkilerini kontrol edemezsen
Tepkilerin hayatini kontrol eder.
Ogrendim ki...
Kahraman dedigimiz insanlar
Bir sey yapilmasi gerektiginde
Yapilmasi gerekeni
Sartlar ne olursa olsun yapanlar.
Ogrendim ki...
Affetmeyi ogrenmek deneyerek oluyor.
Ogrendim ki...
Bazi insanlar sizi cok seviyor
Ama bunu nasil gosterecegini bilemiyor.
Ogrendim ki...
Ne kadar ilgi ve ihtimam gosterseniz
Bazilari hic karsilik vermiyor.
Ogrendim ki...
Para ucuz bir basari.
Ogrendim ki...
En iyi arkadasla sikici an olmaz.
Ogrendim ki...
Dustugun anda seni tekmeleyecegini dusunduklerinden bazilari
Kaldirmak icin elini uzatir.
Ogrendim ki...
Iki insan ayni seye bakip
Tamamen farkli seyler gorebilir.
Ogrendim ki...
Asik olmanin ve aski yasamanin cok cesidi vardir.
Ogrendim ki...
He sartta kendisiyle durust kalanlar
Daha uzun yol yuruyor."
Ogrendim ki...
Hic tanimadigin insanlar,
iki saat icinde,
senin hayatini degistirir.
Ogrendim ki...
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatir.
Ogrendim ki...
Duvarda asili diplomalar
Insani insan yapmaya yetmez.
Ogrendim ki...
Ask kelimesi ne kadar cok kullanilirsa, anlam yuku o kadar azalir.
Ogrendim ki...
Karsindakini kirmamak ve inanclarini savunmak arasinda cizginin
nereden gectigini bulmak zor.
Ogrendim ki...
Gercek arkadaslar arasina mesafe girmez.
Gercek asklarin da!
Ogrendim ki...
Tecrubenin kac yasgunu partisi yasadiginizla ilgisi yok,
Ne tur deneyimler yasadiginizla var.
Ogrendim ki...
Aile hep insanin yaninda olmuyor.
Akrabaniz olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve guven ogrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik degil.
Ogrendim ki...
Ne kadar yakin olursa olsunlar
En iyi arkadaslar da ara sira uzebilir.
Onlari affetmek gerekir.
Ogrendim ki...
Bazen baskalarini affetmek yetmiyor.
Bazen insanin kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Ogrendim ki...
Yureginiz ne kadar kan aglarsa aglasin
Dunya sizin icin donmesini durdurmuyor.
Ogrendim ki...
Sartlar ve olaylar,
Kim oldugumuzu etkilemis olabilir.
Ama ne oldugumuzdan kendimiz sorumluyuz.
Ogrendim ki...
Iki kisi munakasa ediyorsa,
Bu birbirlerini sevmedikleri anlamina gelmez.
Etmemeleri de sevdikleri anlamina gelmez.
Ogrendim ki...
Her problem kendi icinde bir firsat saklar.
Ve problem, firsatin yaninda cuce kalir.
Ogrendim ki...
Sevgiyi cabuk kaybediyorsun, pismanligin uzun yillar suruyor.
Ogrendim ki...
Bu yaziya bir siir yakisirmis
Ataol Behramoglu yazmis
Yasadiklarimdan ogrendigim bir sey var
Yasadiklarimdan ogrendigim bir sey var:
Yasadin mi, yogunluguna yasayacaksin bir seyi
Sevgilin bitkin kalmali opulmekten
Sen bitkin dusmelisin koklamaktan bir cicegi
Insan saatlerce bakabilir gokyuzune
Denize bakabilir, bir kusa, bir cocuga
Yasamak yeryuzunde, onunla karismaktir
Kopmaz kokler salmaktir oraya
Kucakladin mi simsiki kucaklayacaksin arkadasini
Kavgaya tum kaslarinla, govdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandin mi bir kez simsicak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir tas gibi dinleneceksin
Butun bu guzel muzikleri dinlemeli alabildigine
Hem de tum benligi seslerle ezgilerle dolarcasina
Insan baliklama dalmali icine hayatin
Bir kayadan zumrut bir denize dalarcasina
Uzak ulkeler cekmeli seni, tanimadigin insanlar
Butun kitaplari okumak, butun hayatlari tanimak arzusuyla yanmalisin
Degismemelisin hicbir seyle bir bardak su icmenin mutlulugunu
Fakat ne kadar sevinc varsa yasamak ozlemiyle dolmalisin.
Ve kederi de yasamalisin, namusluca, butun benliginle
Cunku acilar da, sevincler gibi, olgunlastirir insani
Kanin karismali hayatin buyuk dolasimina
Dolasmali damarlarinda hayatin sonsuz taze kani
Yasadiklarimdan ogrendigim bir sey var:
Yasadin mi buyuk yasayacaksin, irmaklara, goge, butun evrene
karisircasina
Cunku omur dedigimiz sey, hayata sunulmus bir armagandir.
Ve hayat, sunulmus bir armagandir insana.
ATAOL BEHRAMOGLU
Murat Birselin SabahGazetesi 30-31/12/98 tarihli yazisindan...
"Farkinda miyiz acaba?
Tam yeni yil ruh haline girmis durumdayim dostlar...
Yazidan -anonim bir derlemedir- belli olacak zaten!
Yillar sonra ogrendim ki...
Ogrendim ki...
Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsiniz.
Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
Gerisini karsi tarafa birakirsiniz.
Ogrendim ki...
Guveni gelistirmek yillar aliyor,
Yikmak bir dakika.
ogrendim ki...
Hayatinda nelere sahip oldugun degil
Kiminle oldugun onemli.
Ogrendim ki...
Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mumkun
Ama sonrasi icin bir seyler bilmek gerek.
Ogrendim ki...
Kendini en iyilerle kiyaslamak degil
Kendi en iyinle kiyaslamak sonuc getirir.
Ogrendim ki...
Insanlarin basina ne geldigi degil
O durumda ne yaptiklari onemli.
Ogrendim ki...
Ne kadar kucuk dilimlersen dilimle
Her isin iki yuzu var.
Ogrendim ki...
Olmak istedigim insan olabilmem
Cok vakit aliyor.
Ogrendim ki...
Karsilik vermek
Dusunmekten cok daha basit.
Ogrendim ki...
Butun sevdiklerinle iyi ayrilman gerek
Hangisi son gorusme olacak bilemiyorsun.
Ogrendim ki...
"Bittim" dedigin andan itibaren
Pilinin bitmesine daha cok var.
Ogrendim ki...
Sen tepkilerini kontrol edemezsen
Tepkilerin hayatini kontrol eder.
Ogrendim ki...
Kahraman dedigimiz insanlar
Bir sey yapilmasi gerektiginde
Yapilmasi gerekeni
Sartlar ne olursa olsun yapanlar.
Ogrendim ki...
Affetmeyi ogrenmek deneyerek oluyor.
Ogrendim ki...
Bazi insanlar sizi cok seviyor
Ama bunu nasil gosterecegini bilemiyor.
Ogrendim ki...
Ne kadar ilgi ve ihtimam gosterseniz
Bazilari hic karsilik vermiyor.
Ogrendim ki...
Para ucuz bir basari.
Ogrendim ki...
En iyi arkadasla sikici an olmaz.
Ogrendim ki...
Dustugun anda seni tekmeleyecegini dusunduklerinden bazilari
Kaldirmak icin elini uzatir.
Ogrendim ki...
Iki insan ayni seye bakip
Tamamen farkli seyler gorebilir.
Ogrendim ki...
Asik olmanin ve aski yasamanin cok cesidi vardir.
Ogrendim ki...
He sartta kendisiyle durust kalanlar
Daha uzun yol yuruyor."
Ogrendim ki...
Hic tanimadigin insanlar,
iki saat icinde,
senin hayatini degistirir.
Ogrendim ki...
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatir.
Ogrendim ki...
Duvarda asili diplomalar
Insani insan yapmaya yetmez.
Ogrendim ki...
Ask kelimesi ne kadar cok kullanilirsa, anlam yuku o kadar azalir.
Ogrendim ki...
Karsindakini kirmamak ve inanclarini savunmak arasinda cizginin
nereden gectigini bulmak zor.
Ogrendim ki...
Gercek arkadaslar arasina mesafe girmez.
Gercek asklarin da!
Ogrendim ki...
Tecrubenin kac yasgunu partisi yasadiginizla ilgisi yok,
Ne tur deneyimler yasadiginizla var.
Ogrendim ki...
Aile hep insanin yaninda olmuyor.
Akrabaniz olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve guven ogrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik degil.
Ogrendim ki...
Ne kadar yakin olursa olsunlar
En iyi arkadaslar da ara sira uzebilir.
Onlari affetmek gerekir.
Ogrendim ki...
Bazen baskalarini affetmek yetmiyor.
Bazen insanin kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Ogrendim ki...
Yureginiz ne kadar kan aglarsa aglasin
Dunya sizin icin donmesini durdurmuyor.
Ogrendim ki...
Sartlar ve olaylar,
Kim oldugumuzu etkilemis olabilir.
Ama ne oldugumuzdan kendimiz sorumluyuz.
Ogrendim ki...
Iki kisi munakasa ediyorsa,
Bu birbirlerini sevmedikleri anlamina gelmez.
Etmemeleri de sevdikleri anlamina gelmez.
Ogrendim ki...
Her problem kendi icinde bir firsat saklar.
Ve problem, firsatin yaninda cuce kalir.
Ogrendim ki...
Sevgiyi cabuk kaybediyorsun, pismanligin uzun yillar suruyor.
Ogrendim ki...
Bu yaziya bir siir yakisirmis
Ataol Behramoglu yazmis
Yasadiklarimdan ogrendigim bir sey var
Yasadiklarimdan ogrendigim bir sey var:
Yasadin mi, yogunluguna yasayacaksin bir seyi
Sevgilin bitkin kalmali opulmekten
Sen bitkin dusmelisin koklamaktan bir cicegi
Insan saatlerce bakabilir gokyuzune
Denize bakabilir, bir kusa, bir cocuga
Yasamak yeryuzunde, onunla karismaktir
Kopmaz kokler salmaktir oraya
Kucakladin mi simsiki kucaklayacaksin arkadasini
Kavgaya tum kaslarinla, govdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandin mi bir kez simsicak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir tas gibi dinleneceksin
Butun bu guzel muzikleri dinlemeli alabildigine
Hem de tum benligi seslerle ezgilerle dolarcasina
Insan baliklama dalmali icine hayatin
Bir kayadan zumrut bir denize dalarcasina
Uzak ulkeler cekmeli seni, tanimadigin insanlar
Butun kitaplari okumak, butun hayatlari tanimak arzusuyla yanmalisin
Degismemelisin hicbir seyle bir bardak su icmenin mutlulugunu
Fakat ne kadar sevinc varsa yasamak ozlemiyle dolmalisin.
Ve kederi de yasamalisin, namusluca, butun benliginle
Cunku acilar da, sevincler gibi, olgunlastirir insani
Kanin karismali hayatin buyuk dolasimina
Dolasmali damarlarinda hayatin sonsuz taze kani
Yasadiklarimdan ogrendigim bir sey var:
Yasadin mi buyuk yasayacaksin, irmaklara, goge, butun evrene
karisircasina
Cunku omur dedigimiz sey, hayata sunulmus bir armagandir.
Ve hayat, sunulmus bir armagandir insana.
ATAOL BEHRAMOGLU
