İstiyorum ki hep sana olsun koşuşturmalarım. Yokluğuna mahkumluğum son bulsun...
Hayallerimin ertesinde kayıp giden yıldızın ardından aynı dileklere ev sahipliği yapıyor yüreğim...Özlemle sarılmayı arzuluyorum ve sadece ve asla ayrılmamayı...
Hiç durmasanda sokağımda, aynı kaldırımları adımlamasakta, nereye baksam bir 'sen' görüyorum... Çıkmaz sokakların zemheri karanlığında bir gözlerin oluyor ışık saçan yoluma... Ayaz gecelerin en deli soğuklarında bir tek sözlerin oluyor beni yangınlara atan... Rüyalarda yaşıyorum en eşsiz çılgın kavuşmaları... Kollarını açıp 'gel' diyorsun sevgili... Hiç durmadan adımlamak istesemde sana gelen yolları, kıpırdayamıyorum yerimden. Kalbimin hırçın çarpıntısıyla uyanıyorum acımasız gecelerde... Sıkıca sarılmak varken sana, boşluğa dolanıyor biçare kollarım, sonra kayboluyorsun ansızın...
Gözlerimin doluyor birden, dudak kenarlarımda konaklıyor gözyaşlarımın kekremsi tadı... Boğsada özlemin umarsızca, seni özlemeye devam ediyorum...
İşte yine ayaz gecelerden birine yolculuğum. 'Seviyorum' diyorsun ısınıyorum... 'Özledim' diyorsun, özlemin kahretsede beni gülümsüyorum... Biliyorum sevgili, uzak yolların ötesinden bu sevdayı taşımak kolay değil. Her yüreğin harcı değil kendi tenine sevgilinin elleriyle dokunmak ve bu acıyı kaldırmak... Bir düş daha kuruyorum yokluğunun inadına. Bu sefer adımlıyorum yollarını ve sarılıyorum boynuna. Ay bir parça ışık iliştirmiş göz bebeklerine, rüzgar kokunu mehtaba sindirmeyi başarmış. Nasıl da 'sen' kokuyor yer yüzü...
İstiyorum ki bitme... Gün doğduğunda şehrime, uyandığımda yine en deli kalp çarpıntılarıyla yanımda ol... Güne seninle başlayayım. Dudaklarımdan dökülen ilk söz 'Seni Seviyorum' olsun... Kokun sinsin tenime... Evim 'sen' koksun... Daha ne söyleyeyim ki sevgili... Sen ol işte... Sadece sen ol... Ömrüne ömür adamak istiyorum... Can katmak istiyorum canına... Ya sen..? YA SEN??