güneş ısıtıyor .. sonbaharın yağmurlarından yosun tutmuş bu şehri..
güneş ısıtmıyo içimi.. içim üşüyo..
ağaçlar renk mi değiştirdi ne.. (?) fark edemiyorum..
..
siyahın koynundan gün mü doğdu..
gunduz başka bakıyor..

...
soruların koynunda boğuşurken .. derinden bir ses geldi.. bahar geldi diyolar hep bir ağızdan..
hayır diyorum.. inanmıyorum.. bu bahar değil..
bahar olamaz .. benim küçüklüğümde vardı diyorum bahar...
bahar gelince içim ısınırdı.. gözlere bir başka ışıltı gelirdi..
büyük , küçük fark etmez herkes çoçuk oluyodu..
...
içimize yeni bir hayat doğardı.. güneş uzaklardan göz kırpardı..

inanmıyorumm..

bu bahar yanlancı bahar bu bahar değil..!!

gönlümde hala mevsim sonbahar.. sonbahar uzadı bu yıl..!!
sol yanım yaprak döküyo hala ..!!

tamam ağaçlar renk değiştirmiş ama küskün bakıyolar..

yoksa şu insanlar onlaradamı öğretti küsmeyi .. kalp kırmayı..
ağaçlar kırgın mı (?) ..


şehirden paslanmış bir yalnızlığın kokusu geliyo .. nerde o topraktan yükselen baharın kokusu .. !!

hani nerde o kışın koynundan doğan güller..


...

inanmıyorum artık bu şehre.. yalnızlığım depreşiyor bu şehri düşlerken..

dogan güneş yalancı .. doğan kara güneş ..!!

hani nerde o baharın koynunda açan çiçeklerin bahar türküsü..

gülün kokusuna hasret ruhum..

bağırmadan , çıldırmadan.. çocuk olmadan baharmı gelirmiş..


hayır inanmayın ..

inanma sevgili bu doğan yalancı bir bahar.. !!

bu bahar ben olamam..

geri istiyorum baharımı .. geri istiyorum içimde sevgiliye yenik düşmüş kendimi..
...
içimde kaybolan beni bulmalıyım artık ..

bu şehre bahar gelmeli.. çok geç kaldı..

geç kalmazdı oysa bu bahar ..!!