Ne kör yollara sapsa da,yokuşlara tırmansa da,geçilmez denen geçitlere,sürse uçuruma ömrünü...Son vermek mi kolay!dizginleri bırakıp son sürat gitmesinimi seytermek en akıllıcası.
Bahar dedin de geldi de ne oldu?Senin ömrün hep hazan dedim hep güne hasret gözlerle bakarsın siyah beyaz...Elini uzatmak yüreğinde hissetmek kahrolmak bitmek tükenmek tüketmek...
Sorma dedin sormuyorum sonunu olurunu bitimini hüznünü hezimeti...Her savaştan böyle çıkarsın bilirim.İçinde kalır incecik örülmüş ayrılık sarpa saranı...
Yine kendine hep kendine...Yine yalnızım her kadın yalnızdır aslında...
Hasreti pranga yapıp boynuna koşullu mahkumiyet ayrılık...İsyan genlerinde var rest çekmek tabiatında...
Yürekte biten her günün tekrarı olmayacak.Eski fotoğraflara bakıp tebessüm edecek içimizi sızlatan yüzlerde iki damla gözyaşı mezemiz olacak...
Bugün kalabalık ömrüm yarın yine yalnızlık...
