kırıntıların arasından toplandım
değersiz bir yığının altından
yani koskaca dünyadan
toplanıp savruldum düne
kullanma tarihi geçmiş sevgilerimle
ve kullanılmış yüreğimle
milatlarını bi düşün
miadları dolmuş hayallerini
ve bugün burdayız
nefes almak aynı sadece
ne istiyordun bu yağmurları
ne bulutlar döküyordu gözyaşları
herşey kafandaydı sadece
ve kafan kalbimden başka yerde
Hayat kırıntılarını toplayıp ,
savurduğun dünde,
sus-ma-ları doldurduğun
cepli güncende,
yerim var mıydı yok muydu bilmeden,
düşünmden...
takıldım sadece...
sessiz geliş ve gidişine...
Miadı dolmuş bi dolu anı,
dökülürken eteklerimizden,
yeni başlangıçların miladı ,
olabilir mi diye düşünmeden,
yazıldım sadece...
senle başlayan bu takvime...
yağmurları istemeyişimden,
bulutları sevmeyişimden anla..
anla ki;
aklımın yarısı sende hâlâ ..
diğer yarısı ise......
sus/lu an/la/rda
satırların arasına sakladıklarımdı sus-uşlarım
hayallere dokunuşumdu mısralarım
yağmur diyordun kendine
güzleri arayışımdı umutlarım
şimdi burdasın işte
kapkara dünyamın tam önünde
küçük bir ekran dolusu sözlerin var
büyük bir umut gibi güzlerin var
ama derin bir ah sana benimkisi
kuşkuların yüreğimi dağlar....
Kuşkularımı artırıyorsun,
Sağa sola savrulan rüzgarınla...
Ve şeklini bozuyorsun saçlarımın
Her bir teline bin renkli kelimeler
Döşüyor yada bilmeden düşürüyorsun
Kahırlı aşk yaz/g/ılarınla...
mey sunmayan ellerden
sürme değmemiş gözlerden
ve bitmeyen ümitlerden
bir yaz-g-ı var mı dünyada
kuşkularımın sonucudur yaşamak
her bir dilde "neden" diye sorabilmeliyim
hangi sokağın sonunda görebilmeliyim
saçlarım dökülüyor bu rüzgarlarda
ben bir tek senin gözlerinde ölmemeliyim....
ya ölüm;;
;;hayatın ellerine gerçekten tutulmaksa... ;;
Virajlar umurumda degil be dost, yeter ki yolllar kaliteli olsun...
Bütün dönemeçler hileliyken....
Kalbinin ucu yanik tüm yalnizlar adina.... Üzgünüm, hiçbirimiz girdigimiz gibi cikamayacagiz virajli-virajsiz yollardan....
UMUTsuz-um,,,
düsyikimlarimi teker teker toplarken Ve ugruna kanimi akitirken
belki bu diyar bana yabanci yada ben bu diyarin yabancisiyim, henuz hayati ve insanlari cözemedim...
bu son deil ama ilk icten isyan edisim.
hadi son perde cekilsin..
Gözlerimde ölmemen ,
son nefesini bir kahve renk içinde ,
kaybolarak vermemen için...
ve rüzgarınla deli deli savrulup ,
daha çok nedenle ,daha çok nedende,
hayatı çözebilmen için...
kapıyorum gözlerimi...
sana ve hayata...
şimdi...şu an ...
zaman çekilirken ufkumdan...
sen ölme diye çekiyorum gözlerime...
son perdeyi...
yeterki sen ölme göz bebeklerimde...
Hayat bu sevdiğim...
Verdikçe alır elinden...
Sevdiğince çeker canını
Sevildiğince...
Kahpe gülüşlere kandığınca,
Sırtından vurur seni ...
Yaşadığını anımsatırcasına...
"Hissediyorum yaşamı..hayattaymışım hala..."
