Uzak dur benden; tehlikeliyim!
Olmadığım biri gibi görünebilirim. Bir an için veya her zaman... Kandırırım seni yani. Hem de ben bile farkında olmam yaptığım kötülüğün...
Ya gerçek yüzümü hiç görmeden bir masal gibi yaşarsın beni; ya da bir anda gerçek, korkunç yüzümü görür; tam da o anda kendini öldürmek...
Hayır kendini öldürmek istemezsin. Çoktan beridir ölü olmayı dilersin. Çürümüş cesedinin toprak altında kurtlar tarafından yenmiş olmasını; ya da bedeninin küllerinin çok uzun zaman önce ve çok uzaklara uçuşmuş olmasını...
Seni dehşete düşürmek istemezdim ama durum bu... Dehşete falan düşmemiş olabilirsin tabii ki. Bu da ihtimal dahilinde. Ama cesaretin cezasız kalmayacak; bundan kuşkun olmasın... Tarihe bir bak; cezalandırılmamış bir cesaret örneği bulabilecek misin bakalım...
Sen şimdi cesaretinin ve zakanın sınandığını düşünüyorsun belki ama; hayır! Hiç ilgisi yok. Sadece öğüdüme uy ve benden uzak dur. Neden seni sınamak isteyeyim ki; kendi hazırladığım sınavı kendim bile geçemezken?
Sonra? Seni değiştiririm. Seni tüketirim. Farkına bile varmazsın. Kendine geldiğinde - hani o irkilip ölü olmayı dileyeceğin an var ya - tanınmaz halde bulursun kendini. Daha doğrusu sadece sen tanıyamazsın. Benim için sorun olmaz, çünkü en baştan beri; öyle olmadığın halde, işim bittikten sonraki halin gibi görmüşümdür seni. Fazlasını istemem zaten. Sana ilk baktığım anda gördüğüm şey neyse - ki bu gördüğüm bir yanılsamadır her zaman - son bakışımda da aynı şeyi görürüm; bir farkla, bu kez gerçek...
Ama yenebilirsin de beni... Bu tamamen şeytanla ne kadar sıkı fıkı olduğuna bağlı. Ya da... Neyse şeytanı işe karıştırmadan, ben kestirme yolu göstereyim...
Bana galip olduğumu düşündür. Seni kandırdığımı, seni değiştirdiğimi düşündür. Ve bu arada da benim silahımı bana karşı kullan; maskeni tak ve beni değiştir, tüket! Ama bunu yapabilmen için; işte tam da bunu yapabilmen için, o sınavdan geçmelisin. Şu benim hazırladığım ve geçemediğim sınavdan...
Bu durumda bana ihtiyacın da kalmaz, haklısın... Ama ne kadar eğleneceğini düşünsene! Beni yenmek sana ne büyük bir keyif verirdi bir düşün; hele bunları okuduktan sonra... Aslında ne kadar aciz bir mahluk olduğumu göreceksin oyunun sonunda. Sefaletimin ne büyük bir komedi olduğunu düşüneceksin uzun uzun kahkaha attıktan sonra. Yap bunu! Bana haddimi bildir ve sonra defol! Lütfen...
Olmadığım biri gibi görünebilirim. Bir an için veya her zaman... Kandırırım seni yani. Hem de ben bile farkında olmam yaptığım kötülüğün...
Ya gerçek yüzümü hiç görmeden bir masal gibi yaşarsın beni; ya da bir anda gerçek, korkunç yüzümü görür; tam da o anda kendini öldürmek...
Hayır kendini öldürmek istemezsin. Çoktan beridir ölü olmayı dilersin. Çürümüş cesedinin toprak altında kurtlar tarafından yenmiş olmasını; ya da bedeninin küllerinin çok uzun zaman önce ve çok uzaklara uçuşmuş olmasını...
Seni dehşete düşürmek istemezdim ama durum bu... Dehşete falan düşmemiş olabilirsin tabii ki. Bu da ihtimal dahilinde. Ama cesaretin cezasız kalmayacak; bundan kuşkun olmasın... Tarihe bir bak; cezalandırılmamış bir cesaret örneği bulabilecek misin bakalım...
Sen şimdi cesaretinin ve zakanın sınandığını düşünüyorsun belki ama; hayır! Hiç ilgisi yok. Sadece öğüdüme uy ve benden uzak dur. Neden seni sınamak isteyeyim ki; kendi hazırladığım sınavı kendim bile geçemezken?
Sonra? Seni değiştiririm. Seni tüketirim. Farkına bile varmazsın. Kendine geldiğinde - hani o irkilip ölü olmayı dileyeceğin an var ya - tanınmaz halde bulursun kendini. Daha doğrusu sadece sen tanıyamazsın. Benim için sorun olmaz, çünkü en baştan beri; öyle olmadığın halde, işim bittikten sonraki halin gibi görmüşümdür seni. Fazlasını istemem zaten. Sana ilk baktığım anda gördüğüm şey neyse - ki bu gördüğüm bir yanılsamadır her zaman - son bakışımda da aynı şeyi görürüm; bir farkla, bu kez gerçek...
Ama yenebilirsin de beni... Bu tamamen şeytanla ne kadar sıkı fıkı olduğuna bağlı. Ya da... Neyse şeytanı işe karıştırmadan, ben kestirme yolu göstereyim...
Bana galip olduğumu düşündür. Seni kandırdığımı, seni değiştirdiğimi düşündür. Ve bu arada da benim silahımı bana karşı kullan; maskeni tak ve beni değiştir, tüket! Ama bunu yapabilmen için; işte tam da bunu yapabilmen için, o sınavdan geçmelisin. Şu benim hazırladığım ve geçemediğim sınavdan...
Bu durumda bana ihtiyacın da kalmaz, haklısın... Ama ne kadar eğleneceğini düşünsene! Beni yenmek sana ne büyük bir keyif verirdi bir düşün; hele bunları okuduktan sonra... Aslında ne kadar aciz bir mahluk olduğumu göreceksin oyunun sonunda. Sefaletimin ne büyük bir komedi olduğunu düşüneceksin uzun uzun kahkaha attıktan sonra. Yap bunu! Bana haddimi bildir ve sonra defol! Lütfen...
).............
miley17: