Her yazımın başlangıcı aynı "SeN"..
Her satır sana yazılıyor çünkü..Her şarkı seni anlatıyor..
Her zerrem seni yaşıyor..Her sabah aklımdan senin adın geçiyor..
Her saniyem seni yaşatıyor..İşte bu yüzden "herşey sensin" diyorum..
Her satır sana yazılıyor çünkü..Her şarkı seni anlatıyor..
Her zerrem seni yaşıyor..Her sabah aklımdan senin adın geçiyor..
Her saniyem seni yaşatıyor..İşte bu yüzden "herşey sensin" diyorum..
Hani sensiz geçiyor ya günlerim; sözde ayrıyım ya senden yalannn...Kendimi bir an elimde kalem seni yazarken buluyorum..Biter diyorum bir gün..Kelimelerle birlikte tükenir gider diye bekliyorum..Satırlara dökeyim içimden aksın gitsin diyorum..Sonu gelmiyor..Herşey bitiyo "SeN" bitmiyorsun...
Bir yol bulmak lazım..Bir çaresi vardır illaki herşeyin dimi??peki "unutmak" bile seni hatırlatırken ben nasıl başarıcam??Git gide söndürdün ışıklarımı..Kapattın bütün kapılarımı..Sayende artık adını da anamıyorum..Tam dilimin ucuna geliyor; Susuyorum.."o" diyorum..Adını söyleyemiyorum..Zaten herkes anlıyor kim olduğunu..Bir saniye dilimden düşmediğin günlere sayıyorum..Belki içimden hiç susmadan tekrar ediyorum..Ama sesimle birleştiremiyorum..Suç işlicem sanki..Öyle çarpıyor kalbim..Öyle utanıyorum..Öyle mahçup oluyorum..Sonra kendimden nefret ediyorum..Ben bile kendime bu kadar acımasızken başkalarının anlamamasına hak veriyorum..Sadece çok yakınlarım anlıyor içten içe..Ama yüreklendirmemek adına sessiz kalıyolar..Ben herşeyin farkındayım..Bakma böyle suskun kaldığıma..Öksüz, ıssız kaldığıma..İşte bundan suskunum..
Kızıyorum sana..Bana özel bi "sır" olmayı başardığın için.."Herşeyimi anlatırım" dediğim yakınlıklarıma "mahremim" deyip son olduğun için...Kendime de kızğınım aslında..Varlığını alıp gitmene rağmen bir hayalet gibi bıraktığın şeyleri atamadığım için..adını bidaha ayırmamacasına sıkı sıkıya adımla bütünleştirdiğim için..Başka ismin seninkine; senin soyadının başka isme yakışmadığını yakınımdaki her akla yazdığım için...
Artık hayallerimde yoksun..olamıyorsun..Korkuyorum çünkü..Hayallere kapılıp dua olur da sana getirir diye içimden geçenler korkuyorum..Ve kaçıyorum..gücüm de yok sürünüyorum....
Bu acı içime sığmaz oldu.."Sen"den başka herkesin yakasına yapışıp "bana yardım et" demek istiyorum.."Al kalbimi sök, hafızamı sil, gözümü kör kulağımı sağır et" demek istiyorum..Susuyorum..Çünkü kalbim başka aşka mesken olmuyor..çünkü hafızam senden başka bişey hatırlatmıyor..Çünkü gözlerim hayalini silmiyor..Çünkü sesin kulaklarmdan gitmiyor..En acısı da dile gelmiyor bütün bunlar..İçimde birikip gözümden aktıkça koyu karanlklarda çoğalıyor her damlada yok olmak yerine..
Hayallerim bitti..Beyaz gelinlik ömürlük mutluluğu çağrıştırmıyor bende artık..Şimdi duyduğum her korna sesi "acaba içini acıtan biri var mı" diye düşündürüyor..Her imza kefil mi ömür boyu onla olmak istediğine??Herşeyden önce samimi mi??Ya da gerçek??O yaşananlar başkasnın hayalimiydi yoksa??Vs...Başına gelmeden anlamazmış ya insan; hiç aklımdan geçmeyen şeyleri düşünür oldum..Ya da yapamadığımı yapabilene hak verir oldum.."Ben gibi"leri acıtanları affedemiyorum ben artık..Gördüğümle, duyduğumla; o yabancının acısıyla bir daha bir daha yaşıyorum sanki aynı şeyleri...
Rüyalarıma giriyorsun artık..Artık diyemem ya; hala demeliyim..Herşeyi unuturum belki umuduyla dalıp gittiğim rüyalarımda buluyorsun beni..Öyle gerçeksinki...Ben sana öyle hasretimki...Hiç uyanmak istemiyorum..Hoş rüyalarda bile kavuşamıyoruz ya neyse..En azından haberini alıyorum..Gerçekte duyamadıklarımı duyuyorum..Mesela "seni görmek istiyorum nolur gell" diye haber yolluyorsun..Ben hayır diyorum ya ölüm haberin geliyor.. Ateş düşüyor sanki içime..Nasıl bir ölüm bu merak ediyorum..Mesela benimki gibi mi??Gerçeklik payı ne kadar merak ediyorum..Bişeyi değiştirmez ya belki "keşke"lerimin
yükünü hafifletirsin...
yükünü hafifletirsin...
Hani demiştin ya "hayatıma girmiş ve gircek olan en temiz kızsın" diye...İnan o kadar masumum..O masumiyettendir bu yazdklarımı duyamıyor olman..O masumiyettir sessiz çığlıklarıma sebep..Sana göre; senin hayatında; yani sana bu kadar temiz olduğum için başkalarına bi o kadar siyahım..Bunu bir sen anlarsın biliyorum...
Ben değiştim artık biliyorum..Sana dünden hazır kapılarını açan kalbimin büyük duvarları var artık..Herşeye her söze inanamaz oldum..Sırf "gerçek aşk" diye en büyük hatayı yapan; herkese göre kötü; bana göre hakettiğini almış film karakterlerini seviyorum artık..Tabularını yıkanları kınamıyorum..Herşeyin bir sebebi; yapanın aciz kaldığı bi nokta vardır mutlaka diyorum..Başıma gelmesin diye kınamıyorum...Aciz kalmamaya yemin ettim yeminimi tutuyorum.."Sensiz yaşayamam" diye verdiğim sözü başka bi yeminle hükümsüz kılmaya çalşıyorum..
Ve en önemlisi seni daha iyi anlıyorum..Neden içten içe yalnız olduğunu; neden kapılarını açmadığını; anlam veremediğim güvensizliklerini; suskunluğunu; neden içinde gizlediklerini dilindeki şarkılarda bulduğumu;neden üzülerek canımı yaktığında kendine engel olamadığını; o son pişmanlıklarını; kesin vedalardan kesin dönüşlerini; herşeyini ama herşeyini... Kimsenin anlayamdıklarını..Mahrumiyetini; mahremiyetini; senin de dediğin gbi gönüllü sürgününü kendi sevdana..Anlıyorum ve kızmıyorum..Vuslatı ise mahşere bırakıyorum.. Benden vazgeçmiceni umarak..Hakkımı da helal ediyorum son zerresine kadar...Herşeye rağmen sana kin beslemiyorum..Bu kadar yalancı aşkın öfkesine inat; gerçek aşkınla tertemiz saklıyorum seni içimde......
