[COLOR="Navy"][SIZE="4"]Gerçekten inanıp sevseydin beni Böyle sabahları beklermiydim hiç
Çoktan yanında olurdum çoktan Gece üç beş nöbetleriyle bitmezdim
Sensiz kaldığım ilk günden beri İçimde bir umut vuslata dair
Akşamları imzaladım gözyaşlarımla Seni aramıyor seni sormuyorsam
Bu senden vazgeçtim demek değildir
Bir daha böyle sevecek olsam
Bir kalemde silerdim seni...[/SIZE][/COLOR]







[COLOR="Navy"][SIZE="4"]Yoksun... simdi yorgun yüregim...
Bunca cabaya ragmen o mutluluk gülüsünü yüzünde göremedigim icin yorgun.
Cesaretsizliginle,umursamazliginla, aska burun kivirmanla yorgun.
Bu yüzden daha fazla kaldiramayacak seni.
Daha fazla yasayamayacak bu umutsuz aski.
Yüregim seni bu askin en zayif halkasi secti...
Güle güle...[/SIZE][/COLOR]




ZANNETMEM....:kk:


[COLOR="Navy"][SIZE="4"]beni nereye koyuyorsun böyle?
neresinde yaşıyorum yüreğinin?
var mıyım senin için,
gecelerinin masalsı düşü ben miyim
yoksa kendin misin?...
beni sığdırabiliyor musun içine?
hangi yana baksam tünel;
sonsuz uçurumlar gibi dipsiz ve kuyu
hani içinin aynasıdır ya sevdiğin,
benim aynamda karanlık aksetmekte...
öyleyse anlarım ki ben de yokum sen de.
beni nerede yaşatıyorsun söyle?
cennetin miyim senin,
amber kokulu bahçelerinde gezindiğin?
yoksa kaybolduğun kör kuyun mu,
dehliz yalnızlıklarını yitirdiğin?
artık anlamsız geliyor tüm sorular
yanıtlarını bir gün verecek olsan bile
ben de bir şeyler buram buram,
ben de çok şey ılık ılık,
ben de sen acıtarak, kanayarak
eksiliyor...
ben seni bunca zamana ağırlayamazken ruhumda
aitsizliğim çaresiz çoğalıyor...
ve görüyorum aynada yüzü silinmiş suretimi
sen bende herşeysin belki ama
ben sende yitiyorum için için...
beni nerelerde arıyorsun öyle?
yüreğine sor bir de
mutlaka cevabı gelecektir sessizliğinin...

[/SIZE][/COLOR]