"Kapı ağzı boş bavul yığınlarıyız
Sarı fotoğraflar yolculuğundayız şimdi
Ayrılıklara acemi aşıklarmışız
Ne barıştan anlarız
Ne mütareke biliriz şimdi"
Nerden geldi bilmem aklima simdi,
bir Ask öyküsüdür bu.. Ask dedim de ne ask ti be..! Ask kelimesinin artik hiç bir sey ifade etmedigi.. hava, su, yagmur, bulut, toprak gibi kullanildigi bu devirde o Ask..
........
neydi öyle..?
Ask'i yerin dibine soktugumuz bu devirde..aski yüceltmesinide bilirdik yine bu devirde..
Yücelttilerde.. gözleri parlardi her ikisininde birbirlerine bakarlarken..
Mahalleden bi mahalleye az mektup uçurmamistim onlara.. Çok severlerdi.. gözlerim yasarirdi her mektup tasidigimda..
Kendileri veremezlermiydi birbirlerine yazdiklarini.. verirlerdi elbet...
ama.. öyle bir sevdaydi ki bu.. .........
neyse..... orasi önemli degil..
.......... bir sekilde benim tasimam gerekiyordu mektuplari, öylede oldu zaten..
Sevdalarina tanik ta, sahit te bir ben vardim, Allah tan sonra.....
"Daha çok sevmek isterdik belki
Daha çok tanımak
Bu yabancı iki sevgiliyi
Biz seninle susmayı başaramadık
Yalancıyız
Biz barışmayız artık"
Ask..
konu Ask olunca aklima o iki dostumun gelmesi ne tuhaf..
tuhaf olan ASK i kadersiz yasamalariydi belki.. belkide kadersiz dememeli böylesine.. hayir mi ser mi getirdi onlara bu askin sonu ben bile ögrenemedim henüz..
Yada istemedim....... bildigim seyler i kendime itirafim olmadi.. zor du iki dostum u o sekil görmek hayalimde...
seyler i kendime itirafim olmadi.. zor du iki dostum u o sekil görmek hayalimde...
"Ağlarım, ağlar açılır denizlere
Her şeyi bıraktım gidiyorum bende
Yağmurun derman değil kurak gönlüme
Biz bu şehirde karşılaşmayız bile
Kırık parça olmuş hatırın bende
Sustuğun sözler kanar içimde
Ne güven kalmış, ne sevda bizde
Biz bu şehirde bir daha
Karşılaşmayız bile"
Bir sarki vardir hala dinledigim.. onlardan bana tek yadigar bu sarki zaten..
Su ve Toprak in askiydi bu ASK..
Su mahalleden arkadasim.. Toprak ïlkokuldan.. gerçi Su'da bizim okuldan di fakat ayri siniflara düsmüstük onunla hep..
"Ağlarım, ağlar açılır denizlere
Her mevsim biraz daha ayrıldık
Acemi aşıklarmışız, çabuk dağıldık
Yazık sevdiğim
Biz barışmayız artık
Acemi aşıklarmışız, ne çok kırıldık
Ne çok üzüldük, ne çok darıldık
Yazık sevdiğim
Biz barışmayız artık"
Su ve Toprak ne çok severlerdi birbirlerini.. hayatim boyu o kadar düzenli, bir okadar da sadik iki çift görmedim desem yeridir..
sonradan anladim ki hayat ta, hayat boyu mutlu olamaz mis seven iki insan..
Nelerle mücadele etmislerdi.....de.. yinede ..............
sonu .........
dilim bile varmiyor........aklim bile düsleyemiyor..
beynim duruyor.. nefesim kesiliyor...... buz kesiliyorum....................
.............
"Hiç bitmeyecek gibi gelmişti önce
Her şeye tüketmek için başlamışız oysa
Bu sevda için doğru isimler değilmişiz meğer
Ne çok yandık böyle, ne çok yanıldık
Yeteneksiziz sevdiğim
Biz barışmayız artık
Aynı yatağın iki uzak ucunda uyuduk
Her gece biraz daha ayrıldık
Daha çok sevmek isterdik belki birbirimizi
Daha çok tanımak
Bu iki yabancı sevgiliyi
Sevmek biraz da bağışlamakmış
Biz seninle susmayı başaramadık
Dokunuşsuz sevişler gömdük yastıklara
Hiç konuşmadan kaçak yaşadık odalarda
Aynı çatı altında iki yabancı
İki dilsiz aynı yatağın iki ucunda"
ama bu sarkida onlari düsünüyorum iste........
bu sarkida susarlardi sürekli... aslinda sarkinin onlara ait olmasi çok tuhaf.. onlara hitap eden bir tek cümle bile yok nerdeyse ama seviyorlardi bu sarkiyi en az benim onlari sevdigim kadar..
"Ağlarım, ağlar açılır denizlere
Her şeyi bıraktım, gidiyorum bende
Hiç olmazsa son kez mutluluk dile
Bir yatağın iki uzak ucunda
Her geçen gün
Biraz daha darıldık
Dokunuşsuz sevişler gömdük yastıklara
Dönüşü yok
Biz barışmayız artık"
Dedim ya hani az evvel.. sevenler, hele ki Su ve Toprak gbi sevenler kavusurlarsa da, sonuna dek mutlu olamiyorlarmis......
Hayat denilen sinavda.. eger bir ömür boyu mutlu olunsa, asil o tuhaf mis.. sinav dünyasi iste.. sinavlarina tanik oldum..... ve aklima geldikçe onlar bilmem kaç kez nemlendi gözerim....
Hala kem küm ediyorum.. sonlarina varasim gelmiyor..
anlatmak istemiyorum kagida dökesim yok Su ve Toprak in sonlarini.........
"Günler artık günlere kanmaz
Sanma bensiz güneşler doğmaz
Hep unuttun sevmeyi beni
Bende artık sabahlar olmaz
Kırk parça olmuş hatırın bende
Sustuğun sözler kanar içimde
Ne güven kalmış, ne sevda içimizde
Biz bu şehirde karşılaşmayız bile
[SIZE=3]Ağlarım, ağlar açılır denizlere
Her geçen mevsim nasıl biraz daha ayrıldık
Acemi aşıklarmışız, çabuk dağıldık
Korkma sevgilim inan
Biz bu şehirde karşılaşmayız
Biz barışmayız artık"
Ilkokuldan beri beraberdik............
Alti yasinda tanistik.. benim için çok zor... iki dostumu ayni gün ayri ayri yerlerde kaybetmenin acisini yasiyorum hala... iki birbirine asik, sadik.. dostumu trafik canavarina kurban etmek kadar zor birsey yok... yine tüylerim diken diken oldu.. nefesim kesildi..........
O gün.... dün gibi aklimda...
25 lerimize dayandigimiz o günlerde.. yillarca süregelen çok güzel bi beraberlikleri vardi.....
Birbirlerinin gözlerine baktiklarinda gözleri dolardi iki asigin.. tabii benimde.. sanki olmayacak ti kavusamiyacaklardi... altinci hissim, beni yaniltmadi...olmaz olasi hislerim..!
Hep hüzün kokardi sokaklar üçümüz beraberken...
Daha fazla yazamiyacam........
bir an evvel bitirmek istiyorum....
Tam da Dügün hazirliklari yapacaklarken.. ayni sehrin ayri ayri semtlerinde, ayni saatlerde canlarini teslim ettiler..
Telefonlarinda ise gönderilmeye hazir bi msj her ikisinde de..
Su; "Toprak içimde kötü bi his var... nerdesin ?
ben geliyorum ama yollar uzuyor sanki................seni seviyorum.............."
Toprak ta ise bu msj "Çabuk gel.. konustugumuz yere gidiyorum... içim bi tuhaf..özledim seni Su..hemen gel"
Hayat ve ólüm birbirlerine okadar yakin ki.. incecik sinirda.. yasayip gidiyoruz her an hersey olucak korkusu bile yok içimizde ta ki sevdiklerimizi topraga verene kadar.......
Su ve Toprak Nur içinde yatin..
Sarı fotoğraflar yolculuğundayız şimdi
Ayrılıklara acemi aşıklarmışız
Ne barıştan anlarız
Ne mütareke biliriz şimdi"
Nerden geldi bilmem aklima simdi,
bir Ask öyküsüdür bu.. Ask dedim de ne ask ti be..! Ask kelimesinin artik hiç bir sey ifade etmedigi.. hava, su, yagmur, bulut, toprak gibi kullanildigi bu devirde o Ask..
........
neydi öyle..?
Ask'i yerin dibine soktugumuz bu devirde..aski yüceltmesinide bilirdik yine bu devirde..
Yücelttilerde.. gözleri parlardi her ikisininde birbirlerine bakarlarken..
Mahalleden bi mahalleye az mektup uçurmamistim onlara.. Çok severlerdi.. gözlerim yasarirdi her mektup tasidigimda..
Kendileri veremezlermiydi birbirlerine yazdiklarini.. verirlerdi elbet...
ama.. öyle bir sevdaydi ki bu.. .........
neyse..... orasi önemli degil..
.......... bir sekilde benim tasimam gerekiyordu mektuplari, öylede oldu zaten..
Sevdalarina tanik ta, sahit te bir ben vardim, Allah tan sonra.....
"Daha çok sevmek isterdik belki
Daha çok tanımak
Bu yabancı iki sevgiliyi
Biz seninle susmayı başaramadık
Yalancıyız
Biz barışmayız artık"
Ask..
konu Ask olunca aklima o iki dostumun gelmesi ne tuhaf..
tuhaf olan ASK i kadersiz yasamalariydi belki.. belkide kadersiz dememeli böylesine.. hayir mi ser mi getirdi onlara bu askin sonu ben bile ögrenemedim henüz..
Yada istemedim....... bildigim seyler i kendime itirafim olmadi.. zor du iki dostum u o sekil görmek hayalimde...
seyler i kendime itirafim olmadi.. zor du iki dostum u o sekil görmek hayalimde...
"Ağlarım, ağlar açılır denizlere
Her şeyi bıraktım gidiyorum bende
Yağmurun derman değil kurak gönlüme
Biz bu şehirde karşılaşmayız bile
Kırık parça olmuş hatırın bende
Sustuğun sözler kanar içimde
Ne güven kalmış, ne sevda bizde
Biz bu şehirde bir daha
Karşılaşmayız bile"
Bir sarki vardir hala dinledigim.. onlardan bana tek yadigar bu sarki zaten..
Su ve Toprak in askiydi bu ASK..
Su mahalleden arkadasim.. Toprak ïlkokuldan.. gerçi Su'da bizim okuldan di fakat ayri siniflara düsmüstük onunla hep..
"Ağlarım, ağlar açılır denizlere
Her mevsim biraz daha ayrıldık
Acemi aşıklarmışız, çabuk dağıldık
Yazık sevdiğim
Biz barışmayız artık
Acemi aşıklarmışız, ne çok kırıldık
Ne çok üzüldük, ne çok darıldık
Yazık sevdiğim
Biz barışmayız artık"
Su ve Toprak ne çok severlerdi birbirlerini.. hayatim boyu o kadar düzenli, bir okadar da sadik iki çift görmedim desem yeridir..
sonradan anladim ki hayat ta, hayat boyu mutlu olamaz mis seven iki insan..
Nelerle mücadele etmislerdi.....de.. yinede ..............
sonu .........
dilim bile varmiyor........aklim bile düsleyemiyor..
beynim duruyor.. nefesim kesiliyor...... buz kesiliyorum....................
.............
"Hiç bitmeyecek gibi gelmişti önce
Her şeye tüketmek için başlamışız oysa
Bu sevda için doğru isimler değilmişiz meğer
Ne çok yandık böyle, ne çok yanıldık
Yeteneksiziz sevdiğim
Biz barışmayız artık
Aynı yatağın iki uzak ucunda uyuduk
Her gece biraz daha ayrıldık
Daha çok sevmek isterdik belki birbirimizi
Daha çok tanımak
Bu iki yabancı sevgiliyi
Sevmek biraz da bağışlamakmış
Biz seninle susmayı başaramadık
Dokunuşsuz sevişler gömdük yastıklara
Hiç konuşmadan kaçak yaşadık odalarda
Aynı çatı altında iki yabancı
İki dilsiz aynı yatağın iki ucunda"
ama bu sarkida onlari düsünüyorum iste........
bu sarkida susarlardi sürekli... aslinda sarkinin onlara ait olmasi çok tuhaf.. onlara hitap eden bir tek cümle bile yok nerdeyse ama seviyorlardi bu sarkiyi en az benim onlari sevdigim kadar..
"Ağlarım, ağlar açılır denizlere
Her şeyi bıraktım, gidiyorum bende
Hiç olmazsa son kez mutluluk dile
Bir yatağın iki uzak ucunda
Her geçen gün
Biraz daha darıldık
Dokunuşsuz sevişler gömdük yastıklara
Dönüşü yok
Biz barışmayız artık"
Dedim ya hani az evvel.. sevenler, hele ki Su ve Toprak gbi sevenler kavusurlarsa da, sonuna dek mutlu olamiyorlarmis......
Hayat denilen sinavda.. eger bir ömür boyu mutlu olunsa, asil o tuhaf mis.. sinav dünyasi iste.. sinavlarina tanik oldum..... ve aklima geldikçe onlar bilmem kaç kez nemlendi gözerim....
Hala kem küm ediyorum.. sonlarina varasim gelmiyor..
anlatmak istemiyorum kagida dökesim yok Su ve Toprak in sonlarini.........
"Günler artık günlere kanmaz
Sanma bensiz güneşler doğmaz
Hep unuttun sevmeyi beni
Bende artık sabahlar olmaz
Kırk parça olmuş hatırın bende
Sustuğun sözler kanar içimde
Ne güven kalmış, ne sevda içimizde
Biz bu şehirde karşılaşmayız bile
[SIZE=3]Ağlarım, ağlar açılır denizlere
Her geçen mevsim nasıl biraz daha ayrıldık
Acemi aşıklarmışız, çabuk dağıldık
Korkma sevgilim inan
Biz bu şehirde karşılaşmayız
Biz barışmayız artık"
Ilkokuldan beri beraberdik............
Alti yasinda tanistik.. benim için çok zor... iki dostumu ayni gün ayri ayri yerlerde kaybetmenin acisini yasiyorum hala... iki birbirine asik, sadik.. dostumu trafik canavarina kurban etmek kadar zor birsey yok... yine tüylerim diken diken oldu.. nefesim kesildi..........
O gün.... dün gibi aklimda...
25 lerimize dayandigimiz o günlerde.. yillarca süregelen çok güzel bi beraberlikleri vardi.....
Birbirlerinin gözlerine baktiklarinda gözleri dolardi iki asigin.. tabii benimde.. sanki olmayacak ti kavusamiyacaklardi... altinci hissim, beni yaniltmadi...olmaz olasi hislerim..!
Hep hüzün kokardi sokaklar üçümüz beraberken...
Daha fazla yazamiyacam........
bir an evvel bitirmek istiyorum....
Tam da Dügün hazirliklari yapacaklarken.. ayni sehrin ayri ayri semtlerinde, ayni saatlerde canlarini teslim ettiler..
Telefonlarinda ise gönderilmeye hazir bi msj her ikisinde de..
Su; "Toprak içimde kötü bi his var... nerdesin ?
ben geliyorum ama yollar uzuyor sanki................seni seviyorum.............."
Toprak ta ise bu msj "Çabuk gel.. konustugumuz yere gidiyorum... içim bi tuhaf..özledim seni Su..hemen gel"
Hayat ve ólüm birbirlerine okadar yakin ki.. incecik sinirda.. yasayip gidiyoruz her an hersey olucak korkusu bile yok içimizde ta ki sevdiklerimizi topraga verene kadar.......
Su ve Toprak Nur içinde yatin..
[SIZE=2]Aman_be (Elfida) 29 Eylül 2007
[/SIZE][/SIZE]
