ELim kaqıt kaLem arasında qidip qeLirken, yüreqimden döküLüyordu bu satırLar sana. Mürekkep biteLi epey oLdu da, çoktandır kanımı akıtmaya korkuyordum..
[SIZE=3]Buqün ba$ardım senLi notLarımı qözden qeçirmeyi. [/SIZE]
[SIZE=3] TozLanmı$ta oLsaLar, benim onLar.. [/SIZE]
Okudukça senLi her satırı, karma$ıkLa$ıyor ya$ananLar. Ben çıkmazLar yoLcusu, ben umutsuz hayat yorqunu. Birazcıkta oLsa a$kı qene tatmak istediqim senLi notLarımda, harbe qiriyorum eLimde oLmadan. Mayın tarLasının içinde öyLece kaLmı$ oLan ben,
[SIZE=3][SIZE=5] Hiç ke$fediLmemi$, biri dokunduqu anda patLamaya hazır oLan sen.. [/SIZE][/SIZE] Sonra birden kan qöLüne dönüyor her taraf. ParçaLanmı$ iki beden var. BinLerce parçaya ayrıLmı$ iki beden..
[SIZE=3][SIZE=5] SaqLam kaLan iki yürek. Fakat biri aqır yaraLı... [/SIZE][/SIZE]
Daha MasuM, daha aqLamakLı, daha suskun, daha... Üç noktaLar isyanLarı beLirtmi$ her cümLenin sonunda. İsyan etmi$ aqır yaraLı kaLp. Ya$anmı$LıkLara,
Hayata, İki ayrı bedene, Bir de qözLerine.. isyan etmi$...
SusturuLmu$ ardında aqır yaraLı kaLp..
Gitmeye zorLanmı$. Veda hakkı dahi tanınmamı$..
O da qitmi$. Ardına biLe bak(a)madan... SenLi notLar bu kadar i$te..
İki kaLp..
Biri qerçekten aqır yaraLı...