Mevsimler geçti hazana erdi.Yağmurlar başladı.Atıyorum kendimi sokaklara kollarımı açıyorum iki yana yüzümü göğe kaldırıyorum çocukluğumda yaptığım gibi…Yağmur düşüyor yüzüme sırılsıklam oluyor yanaklarım, gözyaşımı yağmurla beraber akıtıp sele katıyorum… Belki de utandım insanların karşısında ağlamaktan,yağmuru bahane ettim ağladım…Yüzümün ıslaklığına bahanem varda kızaran gözlerim için ne söylesem bilmem ki.
Gelip geçti koca bir yaz ellerim hala soğuk…Hiç ısınmadılar…Yüreğim yanıp kavruldu,güneş her yeri yaktı kavurdu ama yine de ellerimi ısıtamadılar…Şimdi mevsim hazan ellerim yine buz gibi koskoca yaz geldi geçti ısınmadılar sanki bu soğukta mı ısınacaklar,yüreğim bile buz kesti…Buna sebep yokluğun mu…?
Yüreğim yağmur altında kalmış bir serçe ürkek ve titrek…attım kendimi sokağa…açtım kollarımı iki yana yüzümü göğe kaldırdım…bir ıslaklık var yanaklarımda…ne tuhaf ama…bugün yağmur yağmıyor…!!!
