Sevgi sıfat almaz.Anne ,Baba sevgisi gibi evlat sevgisi gibi ,aşk gibi,dostluk gibi ‘Sevginin tek bir türü vardır,o da yüreğini sıcak tutanı.Sıfatlar,sevgiyi kalıba sokar,görev yükler.Oysa sevgi kural tanımaz,görev almaz.Sevdin mi kanından olduğu için değil,canından olduğu için seversin.Sevdin mi,sana verdikleri için değil,ona verebileceklerin için seversin.Sevgini beklentisiz,emeksiz ve sınırsız oluşu bu sıfatsızlıktan gelir.Sıfatlar,olsa olsa ilişkiye şekil verir.Kimini yanaklarından kimini dudaklarından ,kimini alnından öpersin.Fakat sevdin mi neresinden olursa olsun öpüşün yüreğine değer.Sevgi sevgi sıfat almaz işte bu yüzden,tek bir türdür.Sıfatlarla bezediklerimiz,sevgi yolunda yaşadığımız güzel duygulardır.Gün gelir bir gün sevgiye dönüştüğünde bu güzel duygular,’Sen benim neyimsin?’ sorusu düşer diğer bütün sorular gibi.
Sevgi,emek istemez.Emek,bir amaç için bilinçli yaptığın hareketlerdir.Sevgi de amaç yoktur ve sevilen için yaptığın her şey bir reflekstir,tıpkı nefes alışın gibi,doğaldır......
hissettigim bu sevgiii dogal tıpkı nefes alışıp gibi dogal ve masumm
