SENSİZLİGİN DOLUNAYI...
Yürüyorum sensiz kaldıgım o günden beri bilmedigim çıkmaz o sokaklarda sensizlik acıyken yürümek kanayan bi yürekle yürüyorum sesini kokunu özledim,kaleminden dökülen o yazıları özledim....Sensizlik acıymış hemde acı bilirmisin sen..
Dolunay aydınlatıyo yollarımı gecenin o efkarında yürüyorum elimdeki o kolyeylee yürüyorum seni bulurum gidiyorum yürüyorum dolunayla birlikte....
Hani ben senin melegindim hani bırakmızdın beni ne olursa olsun hani ölürken bile beni götürücektin yanında hani kimselere bırakmazdın benii hani bensiz nefessiz ,kalemin tükenirdi Yalanmıydı bunlar bak ben sensizim sensizim...Dolunay yürüyo ben yürüyorum bilinmez o yollara....
Işık veriyo dolunay o karanlık sokaklara gecenin efkarını birazda olsa hafifletiyo dolunay yürüyorum elimdeki o melek olarak aldıgın kolyeyle yürüyorum dolunayla birlikte..Sensizligin dolunayı oo bana yürümeyi sensiziligi ögreten o dolunay Tek varlıgım gecemin efkarı bilinmez yollardaki tek dostum Dolunay....Sensizligin dolunayı gökyüzünde...
ÇiLeK HiLaL