Seni seviyorum..Herşeyini..Tutamadığım ellerini,bize hep engel olmuş kilometreleri,seninle başlayan her cümleyi,senin sevdiğin şarkıları dinlemeyi..Ben hayatı seviyorum sen varsın diye...Olanaksızlıkları seviyorum imkansızı başarabiliriz diye...Seni beklemeyi seviyorum gelmiyeceğini bile bile...
Hani her konuşmamın ana fikri oluşların vardı ya seninle başlardı her cümlem sonra seninle sonlanır...Tüm mesafeye inat sana seni sevdiğimi bağırırdım,haykırışlarım olurdun çoğu kez , anlatmak istediklerim..Her muhabbet sonlanırdı da bir senin konun sonlanmazdı anlat anlat bitiremezdim sürekli senden bahsetmek seni anlatmak isterdim..Umutlarım olurdun en karanlık gecelerde,ışığım olur aydınlatırdın,ben senin imkansızlıklarına bile sevdalıydım...
Evet seni seviyorum sorgusuz ,sualsiz,beklentisiz...’’Beklentisiz’’ diyordum da sevebilirmiydi insan beklentisiz bir karşılık beklemeden tek taraflı..Etraf çokda önemli değildi belki kimse kabullenemezdi karşılıksız sevişleri ama benim sevgim onu bile kabullenirdi..Hatta gel birlikte bekleyelim seni terkedeni senin gönlün hala ondaysa gel birlikte çağıralım sen onla mutlu olucaksan onunla ol...Ben seni yine severim gizlice...
Bulduğum her boş kağıdı isminle süslüyorum şimdilerde...Sonra adının olduğu yerlere hemen bir kalp iliştiriyorum...Senin şarkılarını söylüyorum sesim kısılana dek...Ve ben hep seni anlatıyorum satırlarımda.. Hayattan bıkıp hıçkırıklar içinde ağlarken aklıma senin gelmenle irkiliyorum bir an huzura eriyorum sanki..İsmini bile duyunca farklı bir dünyaya göç ediyorum gizliden....Sana ait hayaller kuruyorum sabahlara dek...Seni yazıyorum sayfalalarca...Gözlerimi açar açmaz yanımda seni hissetmeyi...Sen hayatımdayken umudumun bir türlü tükenmeyişini...Yalnızlığımı bile seviyorum ben..
Hani her konuşmamın ana fikri oluşların vardı ya seninle başlardı her cümlem sonra seninle sonlanır...Tüm mesafeye inat sana seni sevdiğimi bağırırdım,haykırışlarım olurdun çoğu kez , anlatmak istediklerim..Her muhabbet sonlanırdı da bir senin konun sonlanmazdı anlat anlat bitiremezdim sürekli senden bahsetmek seni anlatmak isterdim..Umutlarım olurdun en karanlık gecelerde,ışığım olur aydınlatırdın,ben senin imkansızlıklarına bile sevdalıydım...
Evet seni seviyorum sorgusuz ,sualsiz,beklentisiz...’’Beklentisiz’’ diyordum da sevebilirmiydi insan beklentisiz bir karşılık beklemeden tek taraflı..Etraf çokda önemli değildi belki kimse kabullenemezdi karşılıksız sevişleri ama benim sevgim onu bile kabullenirdi..Hatta gel birlikte bekleyelim seni terkedeni senin gönlün hala ondaysa gel birlikte çağıralım sen onla mutlu olucaksan onunla ol...Ben seni yine severim gizlice...
Bulduğum her boş kağıdı isminle süslüyorum şimdilerde...Sonra adının olduğu yerlere hemen bir kalp iliştiriyorum...Senin şarkılarını söylüyorum sesim kısılana dek...Ve ben hep seni anlatıyorum satırlarımda.. Hayattan bıkıp hıçkırıklar içinde ağlarken aklıma senin gelmenle irkiliyorum bir an huzura eriyorum sanki..İsmini bile duyunca farklı bir dünyaya göç ediyorum gizliden....Sana ait hayaller kuruyorum sabahlara dek...Seni yazıyorum sayfalalarca...Gözlerimi açar açmaz yanımda seni hissetmeyi...Sen hayatımdayken umudumun bir türlü tükenmeyişini...Yalnızlığımı bile seviyorum ben..