Aklımdan geçenleri yazacağım bu yazıda. Öyle süslü kelimeler olmayacak seni anlatan. Kalbim acıyor var mısın yok musun bilmiyorum bile. Boşlukta geziniyorum sadece. Başkası mıyım yoksa ben miyim onu da unuttum. Aklıma geldiğinde sadece canım acıyor ve ellerim titremeye başlıyor. Anlatılmaz şeyler vardır kimi zaman sözler yetmez işte sen ve senin acın anlatılmaz yaşanır. Dedim ya aklımdan geçenleri yazacağım. Kimse ama kimse tanıyamıyor artık beni. Dedikleri "bu kadarı da fazla ne oldu sana" Ne oldu bize. Bende bunu kendime sordum cevap bulamadım. Her anımda sen varsın ya ona üzülüyorum aslında en çok. İçimdeki ses seni sevdiğimi söylerken nefretim senin bu sevgiyi haketmediğini söylüyor. Hangine inanacağımı şaşırdım. Çıkmazlardayım yani bu aralar. Gerçi sen beni şu anda duymuyorsun belki de onunlasın ama ben senin sesine yüzüne kokuna hasretim.
Ağlamak. Bilirsin en sevmediğim duydu abartısıdır ağlamak. Ama akmaması için büyük çabalar sarf ettiğim gözyaşlarımı tutamıyorum. Ağlamak günümün parçası haline geldi artık. Ağlamazsam yaşayamam sanki. En çok kızdığım insan stili oldum aslında. Basit yaşamayı seçtim senden sonra. Yarım kalmışlıktan kurtulamadığım için zor kaldım aslında böyle yaşamaya. Basitçe ölümümü bekliyorum. Bilirsin kendime acımam yoktur. Artık kimseye acımam yok ki bu yüzden çevremde kimse kalmadı. Seni anlatabileceğim sadece yazılarım ve bilgisayarım var. Birde bizi anlatan şarkılar. Bizi derken ayrılığımızı ve seni. Beni anlatan bir şarkı bulamadım daha ne yazik ki. Gönlümün odaların da sen vardın eskiden. Şimdi En dip odalarda saklar oldum seni. Başkasından değil kendimden. Çünkü biliyorum ben kendimi belki kendimi en iyi tanıyan benimdir. Ben seni görürsem üzerim seni. Kırarım kalbini ama aslında içim kan ağlar çünkü ben hala severim seni hala hayatımsın benim.
Unutmak yalan. Sen bilirsin ben sözlerim nişan gibidir. Sert ve kalıcı. Söyledim ya sana ben seni asla unutmam unutamam ki. Sözle alakası yok aslında ben gerçekten seni ondan daha çok sevdim. Belki gösteremedim belki seni üzdüm belki senin benden soğumana sebep oldum ama ben seni sadece sevdim. Şarkılardaki gibi tek tesellim sana olan aşkım....
özledim tenin kokusunu özledim
özledim sımsıcak o nefesini özledim
özledim sohbetini o sesini özledim
gelmedin göz bebeğim can yoldaşım
GELMEDİN
Bu gece sen daha bir ağır geldin aklıma. Ya aslında anlatamıyorum yani sen hep düşünüyorum da bu gece sanki farklıydı. Az önce telefon çaldı. Gizli Numara aradı beni. Kimmiş neymiş bilmiyorum ona bizim şarkımızı dinlettim kapattı. O sen miydin. Bak eğer sensen neden ağır geldin anladım. Şarkısı bile var kalp kalbe karşıdır sende beni düşündün bu gece sende ağladın benim her gece ağladığım gibi.
kalp kalbe karşıdır derler
sende üzüldün mü?
ay bile çeker gider
beni hiç düşündün mü?
sensizlik bende saklı
çıkmaz bir an dışarı
elimde bir fotoğraf
o şimdi burda olmalı ! ! !
Aslında sana ve ayrılığımıza çok şarkı yazılmış. Ben yağmuru ne kadar severim sen bilirsin hatta sende yağmuru seversin. Seninle az mı yağmurda gezdik, sen üşürdün ben seni sarar hem seni hemde kendimi ısıtırdım. Gözlerimiz birleşir masum bir öpücük yola devam ederdik. İçim acıyor ve ben hala ağlıyorum. Yağmurlarım durdu sen gidince. Akmaz oldu hayatımın pınarları. Bir tek sen giderken ağladı gökler benim ve senin için. Onlar ağladıkça ben onların ıslaklığında yandım. Her damlada sen geldin aklıma her damlada sen sardın beni ve her damlada öptün sen beni.
caddeler karanlık caddeler ıpıslak
yalnız geçen ilk gecemde
gökler ağlıyor...
gözlerim kızarmış gözlerim şişkin
sensiz geçen ilk gecemde
gökler ağlıyor...
birileri birşeyler söylesin
şu vefasız insanlara
nasıl nasıl nasıl nasıl nasıl nasıl katlanırım
senin boşluğun büyük yapayalnız bu dünyada
nasıl nasıl nasıl nasıl nasıl nasıl yaşarım.....
Bitti. Gece de bende gözyaşlarımda sigaramda hayatımda o akşam bitti. Geri gelen tek şey Sigaramdı. İçtim. Ölesiye içtim. İçtim ki öleyim dedim. İçtim ki yaşamak haram olsun istedim. Ağladım. O kadar ağladım ki odamda ki cam ıslandı. Dışardaki yağmur sana inat o gece yağdı. Ben bittim.
Ama SENİ bitiremedim ! ! !
[b]Semih Aslan[/b]
Ağlamak. Bilirsin en sevmediğim duydu abartısıdır ağlamak. Ama akmaması için büyük çabalar sarf ettiğim gözyaşlarımı tutamıyorum. Ağlamak günümün parçası haline geldi artık. Ağlamazsam yaşayamam sanki. En çok kızdığım insan stili oldum aslında. Basit yaşamayı seçtim senden sonra. Yarım kalmışlıktan kurtulamadığım için zor kaldım aslında böyle yaşamaya. Basitçe ölümümü bekliyorum. Bilirsin kendime acımam yoktur. Artık kimseye acımam yok ki bu yüzden çevremde kimse kalmadı. Seni anlatabileceğim sadece yazılarım ve bilgisayarım var. Birde bizi anlatan şarkılar. Bizi derken ayrılığımızı ve seni. Beni anlatan bir şarkı bulamadım daha ne yazik ki. Gönlümün odaların da sen vardın eskiden. Şimdi En dip odalarda saklar oldum seni. Başkasından değil kendimden. Çünkü biliyorum ben kendimi belki kendimi en iyi tanıyan benimdir. Ben seni görürsem üzerim seni. Kırarım kalbini ama aslında içim kan ağlar çünkü ben hala severim seni hala hayatımsın benim.
Unutmak yalan. Sen bilirsin ben sözlerim nişan gibidir. Sert ve kalıcı. Söyledim ya sana ben seni asla unutmam unutamam ki. Sözle alakası yok aslında ben gerçekten seni ondan daha çok sevdim. Belki gösteremedim belki seni üzdüm belki senin benden soğumana sebep oldum ama ben seni sadece sevdim. Şarkılardaki gibi tek tesellim sana olan aşkım....
özledim tenin kokusunu özledim
özledim sımsıcak o nefesini özledim
özledim sohbetini o sesini özledim
gelmedin göz bebeğim can yoldaşım
GELMEDİN
Bu gece sen daha bir ağır geldin aklıma. Ya aslında anlatamıyorum yani sen hep düşünüyorum da bu gece sanki farklıydı. Az önce telefon çaldı. Gizli Numara aradı beni. Kimmiş neymiş bilmiyorum ona bizim şarkımızı dinlettim kapattı. O sen miydin. Bak eğer sensen neden ağır geldin anladım. Şarkısı bile var kalp kalbe karşıdır sende beni düşündün bu gece sende ağladın benim her gece ağladığım gibi.
kalp kalbe karşıdır derler
sende üzüldün mü?
ay bile çeker gider
beni hiç düşündün mü?
sensizlik bende saklı
çıkmaz bir an dışarı
elimde bir fotoğraf
o şimdi burda olmalı ! ! !
Aslında sana ve ayrılığımıza çok şarkı yazılmış. Ben yağmuru ne kadar severim sen bilirsin hatta sende yağmuru seversin. Seninle az mı yağmurda gezdik, sen üşürdün ben seni sarar hem seni hemde kendimi ısıtırdım. Gözlerimiz birleşir masum bir öpücük yola devam ederdik. İçim acıyor ve ben hala ağlıyorum. Yağmurlarım durdu sen gidince. Akmaz oldu hayatımın pınarları. Bir tek sen giderken ağladı gökler benim ve senin için. Onlar ağladıkça ben onların ıslaklığında yandım. Her damlada sen geldin aklıma her damlada sen sardın beni ve her damlada öptün sen beni.
caddeler karanlık caddeler ıpıslak
yalnız geçen ilk gecemde
gökler ağlıyor...
gözlerim kızarmış gözlerim şişkin
sensiz geçen ilk gecemde
gökler ağlıyor...
birileri birşeyler söylesin
şu vefasız insanlara
nasıl nasıl nasıl nasıl nasıl nasıl katlanırım
senin boşluğun büyük yapayalnız bu dünyada
nasıl nasıl nasıl nasıl nasıl nasıl yaşarım.....
Bitti. Gece de bende gözyaşlarımda sigaramda hayatımda o akşam bitti. Geri gelen tek şey Sigaramdı. İçtim. Ölesiye içtim. İçtim ki öleyim dedim. İçtim ki yaşamak haram olsun istedim. Ağladım. O kadar ağladım ki odamda ki cam ıslandı. Dışardaki yağmur sana inat o gece yağdı. Ben bittim.
Ama SENİ bitiremedim ! ! !
[b]Semih Aslan[/b]