İçimden gelmiyor artık..
Gelmiyor hayatın bu yoruculuğuna meydan okumak, kötü biten güzel şeylere inat savaşmak, imkansızı başarmak..
Yoksun sen yanımda, en sevdiğim yok..
Yaşadığım şeyleri bir başkası yaşasa bu kadar güçlü kalabilirmiydi bilmiyorum..
Her şeye rağmen herşeye inat seni sayıklayabilirmiydi ?
Ölümün eşiğinde seni düşünüp ağzındaki bir tanesi bile acılarına son vermeye yetecek zehirleri birer birer tükürürmüydü..
Son isteği seni sevdiğini bir kez söylemek olan kaç insan var olabilir hayatında hadi söyle..
Kaç insan yaptığı hatada kendi yarasından çok sana verdiği yaraya üzülür.
Kaç insan bir bakışın için ömründen on yıl verir ve kaç insan basit bir affettim sözcüğüyle huzurlu olabilir söyle hadi söyle!
İçimden gelmiyor artık kimse için savaşmak..
Bu sen olsan bile, en sevdiğim olsan bile..
Toparlanmaya ihtiyacım var, olanları atlatmaya ve geçmişi unutmaya..
Önceden ben ne olursa olsun üstlenirdim ve düzeltirdim herşeyi..
Senin yerine ben üzülürdüm ben düşünürdüm ben arar ben sorardım..
Şimdi sıra sende!
Çok severdin ya beni.. Canını bile verirdin..
Beni böyle kabul edebilirmisin peki..
Senin yokluğundan faydalanan yabancı ellerin dokunuşları varken bedenimde ama ruhum hala sana aitken..
Kabul edermisin beni söyle..
İçinden geliyor mu beni hayata döndürmek..
İçinden geliyor mu tutunabileceğim tek dal olduğun gerçeğini kabullenip bana elini uzatmak..
Beni bu karanlıktan kurtarıp herşeyi içine atıp aydınlığını sonsuza kadar üstümde tutmak geliyor mu içinden..
Oysa sen en derin nefesimsin benim..
Denize başımı her döndürdüğümde aklıma hayali düşensin..
Parmak uçlarımdan saç diplerime kadar her zerremle aşk´ı hissettiğimsin..
Oysa sen en zor günlerimde bile kalbimden hiç çıkarmadığımsın..
Hayatım mahvolurken gün be gün uğruna savaştığım ve "Onun için başarmalıyım!" dediğim tek yar´sın..
Neler yaşıyor bu küçük kalp..
Ahh..
Neler görüyor bu yaşında..
Sana "Gel" demeye gücüm yok sevgilim.. Ama gel ne olursun..
Varlığın bile beni hayata bağlarken yanımda olman söker atar karanlıklarımı..
Yanlış şeyler biliyor, yanlış şeyler duyuyorsun..
Oysa ben neler yaşıyorum, nelerle başa çıkmaya çalışıyorum bu zayıf bedenimle..
Ama sen olsan yanımda ve beni sevdiğini söylesen..
Bir haziran getirmişti seni bana, bir haziran daha getirir mi dersin..
Eskisi gibi ada vapurundan simit atarmıyız martılara..
Köşe bucak yerlerde masum öpüşlerle ısıtırmıyız içimizi..
Peki ya yaşlı Turan Amca ?
En son adaya gittiğimizde ayrıydık ve yüzüne bakamamıştım..
Şimdi bakabilirmiyim yüzüne..
O ölmeden biz barışırmıyız dersin..
Öyle zor günler, saatler geçirdimki yinede kalbimde hep sen vardın.. Öyle çok istedimki yanımda olmanı oysa sen benden her dakika birazdaha uzaklaştın.. Yapabileceğim hiç bişey yoktu.. Yapmak zorundaydım bunları.. Ama bi gün geldi ve gözlerini gördüm yine.Olucakları bile bile terkettim onu.. Şimdi olucaklar oluyor ve kalbimde hala sen varsın.. Yanımda olmanı öyle çok isterimki oysa.. Herşeyden habersiz o çok sevdiğin Aylin´in sana koskocaman bir yalan geliyor.. Oysa sana gelip söylesem her şeyi anlatsam, biliyorum her şeyi siler gelirsin.. Ama öyle güçsüzümki sevgilim sana gel demeye bile gücüm yok.. Yıllar sonra okuduğunda bunları ve öğrendiğinde olan biteni belki herşeye yeni baştan başlarız.. Çünkü sen hep kalbimde olacaksın.. Ama şimdi mutluysan ben yokken, mutlu kal.. Varlığın bile yeter benim hayatta kalmama..
Mavim´e..
Aylin Bilgin
Mayıs 2008
Gelmiyor hayatın bu yoruculuğuna meydan okumak, kötü biten güzel şeylere inat savaşmak, imkansızı başarmak..
Yoksun sen yanımda, en sevdiğim yok..
Yaşadığım şeyleri bir başkası yaşasa bu kadar güçlü kalabilirmiydi bilmiyorum..
Her şeye rağmen herşeye inat seni sayıklayabilirmiydi ?
Ölümün eşiğinde seni düşünüp ağzındaki bir tanesi bile acılarına son vermeye yetecek zehirleri birer birer tükürürmüydü..
Son isteği seni sevdiğini bir kez söylemek olan kaç insan var olabilir hayatında hadi söyle..
Kaç insan yaptığı hatada kendi yarasından çok sana verdiği yaraya üzülür.
Kaç insan bir bakışın için ömründen on yıl verir ve kaç insan basit bir affettim sözcüğüyle huzurlu olabilir söyle hadi söyle!
İçimden gelmiyor artık kimse için savaşmak..
Bu sen olsan bile, en sevdiğim olsan bile..
Toparlanmaya ihtiyacım var, olanları atlatmaya ve geçmişi unutmaya..
Önceden ben ne olursa olsun üstlenirdim ve düzeltirdim herşeyi..
Senin yerine ben üzülürdüm ben düşünürdüm ben arar ben sorardım..
Şimdi sıra sende!
Çok severdin ya beni.. Canını bile verirdin..
Beni böyle kabul edebilirmisin peki..
Senin yokluğundan faydalanan yabancı ellerin dokunuşları varken bedenimde ama ruhum hala sana aitken..
Kabul edermisin beni söyle..
İçinden geliyor mu beni hayata döndürmek..
İçinden geliyor mu tutunabileceğim tek dal olduğun gerçeğini kabullenip bana elini uzatmak..
Beni bu karanlıktan kurtarıp herşeyi içine atıp aydınlığını sonsuza kadar üstümde tutmak geliyor mu içinden..
Oysa sen en derin nefesimsin benim..
Denize başımı her döndürdüğümde aklıma hayali düşensin..
Parmak uçlarımdan saç diplerime kadar her zerremle aşk´ı hissettiğimsin..
Oysa sen en zor günlerimde bile kalbimden hiç çıkarmadığımsın..
Hayatım mahvolurken gün be gün uğruna savaştığım ve "Onun için başarmalıyım!" dediğim tek yar´sın..
Neler yaşıyor bu küçük kalp..
Ahh..
Neler görüyor bu yaşında..
Sana "Gel" demeye gücüm yok sevgilim.. Ama gel ne olursun..
Varlığın bile beni hayata bağlarken yanımda olman söker atar karanlıklarımı..
Yanlış şeyler biliyor, yanlış şeyler duyuyorsun..
Oysa ben neler yaşıyorum, nelerle başa çıkmaya çalışıyorum bu zayıf bedenimle..
Ama sen olsan yanımda ve beni sevdiğini söylesen..
Bir haziran getirmişti seni bana, bir haziran daha getirir mi dersin..
Eskisi gibi ada vapurundan simit atarmıyız martılara..
Köşe bucak yerlerde masum öpüşlerle ısıtırmıyız içimizi..
Peki ya yaşlı Turan Amca ?
En son adaya gittiğimizde ayrıydık ve yüzüne bakamamıştım..
Şimdi bakabilirmiyim yüzüne..
O ölmeden biz barışırmıyız dersin..
Öyle zor günler, saatler geçirdimki yinede kalbimde hep sen vardın.. Öyle çok istedimki yanımda olmanı oysa sen benden her dakika birazdaha uzaklaştın.. Yapabileceğim hiç bişey yoktu.. Yapmak zorundaydım bunları.. Ama bi gün geldi ve gözlerini gördüm yine.Olucakları bile bile terkettim onu.. Şimdi olucaklar oluyor ve kalbimde hala sen varsın.. Yanımda olmanı öyle çok isterimki oysa.. Herşeyden habersiz o çok sevdiğin Aylin´in sana koskocaman bir yalan geliyor.. Oysa sana gelip söylesem her şeyi anlatsam, biliyorum her şeyi siler gelirsin.. Ama öyle güçsüzümki sevgilim sana gel demeye bile gücüm yok.. Yıllar sonra okuduğunda bunları ve öğrendiğinde olan biteni belki herşeye yeni baştan başlarız.. Çünkü sen hep kalbimde olacaksın.. Ama şimdi mutluysan ben yokken, mutlu kal.. Varlığın bile yeter benim hayatta kalmama..
Mavim´e..
Aylin Bilgin
Mayıs 2008
