Moderatörümüz forumda o gün onlarca kişiyi banlayarak yoğun geçen ve yorgun bir günün ardından yatağına uzanır ve hemencecik uykuya dalar…
Rüyasında lunaparka gider ve ‘at çemberi kap marlboroyu’ cuda biraz stres ve karavana attıktan sonra canı çarpışan otolara binmek ister… kırmızı bir otomobil seçer kendine ve sakin sakin demir yüzeyde huzur içinde ilerlerken o da ne?!... bir anda etrafını hiç tanımadığı “sen bizi banladın biz de seni banlıycaz… senbizi banladın biz de seni banlıycaz” diye bağıran (büyük ihtimal eski forum üyesi) korsan kılıklı başka driver lar tarafından bir köşeye sıkıştırılır…
Moderatörümüz ecelinin geldiğini düşünerek soğuk terler dökmeye başlamıştır…
İşte o an… içlerinden biri ileri atılır ve şöyle der:
Ey moderatör arkadaş hatırlıyor musun bir zamanlar biz de bu forumun üyesiydik… ama şimdi sefil, biçare, kimsesiz, boynu bükük, başka forumlardan da dışlanmış lunaparklarda haraç toplayarak geçimini sağlamak zorunda bırakılmış bu insanları hadırladın mı?
Moderatör:
Yutkunarak… kusura bakmayın bende emir kuluyum forumun bazı kuralları var ona uymayanları ikaz edip eğer gene problem devam ediyorsa da banlamak zorundayım…
Eski üyelerden biri:
Bak arkadaşım şimdi aramızda bir karar aldık ve seni forumdan banlayacağız çünkü 10 banlı eski üye birleşerek böyle bir gücü eline geçirebiliyor bunu çok iyi biliyorsun … nasılmış nickinin üzerinde bir çizgiyle dolaşmak ? anlarsın o zaman…(hem de kırmızı çizgi… hehehehee..diyerek aralarında gülüşürler)
Moderatör:
Yapmayın arkadaşlar, kıymayın bana… benim bütün hayatım forum da geçiyor… nasıl yaparsınız bunu bana etmeyin eylemeyin (hafif ağlamaklı bir sesle)…
Eski üyeler:
Bunu, bizi banlamadan önce düşünecektin…
Moderatör çaresizlik içinde sonunu beklemektedir… Lütfen bir şans tanıyın bana… der.
Eski üyeler aralarında fısıldaştıktan sonra… Tamam sana bir şans vereceğiz ama başka şansın yok ona göre… Nuhahahahahaha diyerek hep bir ağızdan rahmetli Erol TAŞ gibi acımasız ve gaddar bir edayla gülerler…
ŞARTIMIZ ŞU:
Sabah kalkar kalkmaz … Kutsi’ den ‘Bana ne Bana ne’ şarkısını dinleyip , Osmanlı Bankasına gideceksin 25415………. No lu hesaba 250 bin lira yatıracaksın… oradan koşarak eve dönüp VCD Player de Banker Bilo filmini izleyip; Bandırma vapuruyla karşıya geçeceksin ve saat 12 ile 14 arası bir daha içinde BAN hecesi geçen herhangi bir şeyin önünden geçmeyeceksin, herhangi biriyle görüşmeyeceksin… yoksa banlanmaktan seni kimse kurtaramaz…ve tüm bu olanlardan kimseye bahsetmeyeceksin…
Moderatör bu şartları hemen kabul eder… Birsüre sonra uyanır…. Alahım kabusmuş şükürler olsun…der ama yinede tedirgindir… bir süre düşündükten sonra içini bir korku sarar… ya tüm bunlar gerçekse… aman Allahım… der ve hemen mp3 arşivinden Kutsi’nin ‘Bana ne’ adlı parçasını bulur ve dinlemeye başlar… ardından aceleyle giyinip Osmanlı Bankasının yolunu tutar verilen hesaba 250 bin lirayı yatırır… oradan koşarak eve döner ve VCD arşivini karıştırır Allahım yok Banker Bilo yok… Hemen yolun karşısındaki kiralık VCD film ciden birtane zor da olsa Banker Bilo filmini bulur hemen ve gelip izlemeye başlar ve ardından Bandırma vapuruyla karşıya geçer geri döner… Artık dermanı kalmamıştır… evin yolunu tutar ve bu arada saat 12 yi çeyrek geçmektedir tedirginliği daha da artarak eve doğru ilerlerken o da ne tam karşıdan okuldan arkadaşı Bancan gelmektedir … hemen ara sokaklardan birine dalar …Aman Allahım sokağın her iki tarafı da Osmanlı Bankasının banklarıyla döşenmiştir… kalbi durmak üzeredir… hemen bir taksi çevirip kafasını eğerek evin yolunu tarif eder… Oh be… evimdeyim evimdeyim yaşasın… başardım… der buarada saat 14 e 1 dk vardır o arada birses evin telefonu... hemen sarılır telefona … telefondaki ses:
Merhaba aşkııım. ben Banu
Rüyasında lunaparka gider ve ‘at çemberi kap marlboroyu’ cuda biraz stres ve karavana attıktan sonra canı çarpışan otolara binmek ister… kırmızı bir otomobil seçer kendine ve sakin sakin demir yüzeyde huzur içinde ilerlerken o da ne?!... bir anda etrafını hiç tanımadığı “sen bizi banladın biz de seni banlıycaz… senbizi banladın biz de seni banlıycaz” diye bağıran (büyük ihtimal eski forum üyesi) korsan kılıklı başka driver lar tarafından bir köşeye sıkıştırılır…
Moderatörümüz ecelinin geldiğini düşünerek soğuk terler dökmeye başlamıştır…
İşte o an… içlerinden biri ileri atılır ve şöyle der:
Ey moderatör arkadaş hatırlıyor musun bir zamanlar biz de bu forumun üyesiydik… ama şimdi sefil, biçare, kimsesiz, boynu bükük, başka forumlardan da dışlanmış lunaparklarda haraç toplayarak geçimini sağlamak zorunda bırakılmış bu insanları hadırladın mı?
Moderatör:
Yutkunarak… kusura bakmayın bende emir kuluyum forumun bazı kuralları var ona uymayanları ikaz edip eğer gene problem devam ediyorsa da banlamak zorundayım…
Eski üyelerden biri:
Bak arkadaşım şimdi aramızda bir karar aldık ve seni forumdan banlayacağız çünkü 10 banlı eski üye birleşerek böyle bir gücü eline geçirebiliyor bunu çok iyi biliyorsun … nasılmış nickinin üzerinde bir çizgiyle dolaşmak ? anlarsın o zaman…(hem de kırmızı çizgi… hehehehee..diyerek aralarında gülüşürler)
Moderatör:
Yapmayın arkadaşlar, kıymayın bana… benim bütün hayatım forum da geçiyor… nasıl yaparsınız bunu bana etmeyin eylemeyin (hafif ağlamaklı bir sesle)…
Eski üyeler:
Bunu, bizi banlamadan önce düşünecektin…
Moderatör çaresizlik içinde sonunu beklemektedir… Lütfen bir şans tanıyın bana… der.
Eski üyeler aralarında fısıldaştıktan sonra… Tamam sana bir şans vereceğiz ama başka şansın yok ona göre… Nuhahahahahaha diyerek hep bir ağızdan rahmetli Erol TAŞ gibi acımasız ve gaddar bir edayla gülerler…
ŞARTIMIZ ŞU:
Sabah kalkar kalkmaz … Kutsi’ den ‘Bana ne Bana ne’ şarkısını dinleyip , Osmanlı Bankasına gideceksin 25415………. No lu hesaba 250 bin lira yatıracaksın… oradan koşarak eve dönüp VCD Player de Banker Bilo filmini izleyip; Bandırma vapuruyla karşıya geçeceksin ve saat 12 ile 14 arası bir daha içinde BAN hecesi geçen herhangi bir şeyin önünden geçmeyeceksin, herhangi biriyle görüşmeyeceksin… yoksa banlanmaktan seni kimse kurtaramaz…ve tüm bu olanlardan kimseye bahsetmeyeceksin…
Moderatör bu şartları hemen kabul eder… Birsüre sonra uyanır…. Alahım kabusmuş şükürler olsun…der ama yinede tedirgindir… bir süre düşündükten sonra içini bir korku sarar… ya tüm bunlar gerçekse… aman Allahım… der ve hemen mp3 arşivinden Kutsi’nin ‘Bana ne’ adlı parçasını bulur ve dinlemeye başlar… ardından aceleyle giyinip Osmanlı Bankasının yolunu tutar verilen hesaba 250 bin lirayı yatırır… oradan koşarak eve döner ve VCD arşivini karıştırır Allahım yok Banker Bilo yok… Hemen yolun karşısındaki kiralık VCD film ciden birtane zor da olsa Banker Bilo filmini bulur hemen ve gelip izlemeye başlar ve ardından Bandırma vapuruyla karşıya geçer geri döner… Artık dermanı kalmamıştır… evin yolunu tutar ve bu arada saat 12 yi çeyrek geçmektedir tedirginliği daha da artarak eve doğru ilerlerken o da ne tam karşıdan okuldan arkadaşı Bancan gelmektedir … hemen ara sokaklardan birine dalar …Aman Allahım sokağın her iki tarafı da Osmanlı Bankasının banklarıyla döşenmiştir… kalbi durmak üzeredir… hemen bir taksi çevirip kafasını eğerek evin yolunu tarif eder… Oh be… evimdeyim evimdeyim yaşasın… başardım… der buarada saat 14 e 1 dk vardır o arada birses evin telefonu... hemen sarılır telefona … telefondaki ses:
Merhaba aşkııım. ben Banu
