Sevgili ölümsüz aşkım,
Kimle olduğunu,nerede olduğunu bilmemek herşeyden zormuş.
Ne çok sevmişim ben seni..
Sen gözlerini kapadığında en güzel rüyalarını görüyorken ben her gece sensizliğe ağlardım. Belki en azından rüyanda kısacık bir rolüm vardı. Ya da gözünü kapadığında isteksizce bile olsa gözünün önüne geliyordum.. Ama sen bana gerçek hayatında bile bir yer açmadın ki neden rüyalarında olayım..
Aşk insanı körleştiriyormuş. Gözünün önünde olmayan bir insana nasıl tekrar tekrar aşık olabilirsin ki ? Ben olmuşum işte.. Hiç bir engel tanımamış benim aşkım.
En büyük engel yokluğun değildi ki zaten. Sen hiç sevmedin beni.. Sevmeye çalışmadın bile. Gözlerine bakmama bile izin vermedin, ya da sesini duymama..
Nasıl bir duygu bu böyle ? Hem senin çektiğin acıyı o da çeksin istiyorsun hem de gittiği yerde mutlu olsun istiyorsun.. Kendimi kandırıyor muyum yoksa ‘seni sevmiyorum’ demekle.. Aslında sevmiyorum biliyor musun ? Ben sana sadece mecburum. Mutlu olmak için belkide. Ama hayatımda bulunduğun her saniye beni daha da mutsuz etmeye başlar oldu. Ne yaptın bana böyle bilmiyorum ama insanların da dediği gibi.. Değiştim. Değişmemin sebebi sen olmayabilirsin belki ama yokluğunla avunduğum günler beni bu hale getirdi işte. Sadece bil istiyorum,seni ne kadar çok sev-miş olduğumu.
Artık mutlu olmaya çalışıyorum,yeni bir hayatla. Yepyeni insanlar beni mutlu edemese bile sensizliğe alışmam gerektiğine inandırdım kendimi.
Seni bu kadar çok sevmiş olabileceğimi hiç düşünmedin değil mi ? Göstermeye çalıştım ama belkide görmek istemedin..
Abartmıyorum,asla unutamam ben seni,sevmiyor olsam da.. Emin ol bu değer vermediğin aşk herşeyden kuvvetliydi.
Kimle olduğunu,nerede olduğunu bilmemek herşeyden zormuş.
Ne çok sevmişim ben seni..
Sen gözlerini kapadığında en güzel rüyalarını görüyorken ben her gece sensizliğe ağlardım. Belki en azından rüyanda kısacık bir rolüm vardı. Ya da gözünü kapadığında isteksizce bile olsa gözünün önüne geliyordum.. Ama sen bana gerçek hayatında bile bir yer açmadın ki neden rüyalarında olayım..
Aşk insanı körleştiriyormuş. Gözünün önünde olmayan bir insana nasıl tekrar tekrar aşık olabilirsin ki ? Ben olmuşum işte.. Hiç bir engel tanımamış benim aşkım.
En büyük engel yokluğun değildi ki zaten. Sen hiç sevmedin beni.. Sevmeye çalışmadın bile. Gözlerine bakmama bile izin vermedin, ya da sesini duymama..
Nasıl bir duygu bu böyle ? Hem senin çektiğin acıyı o da çeksin istiyorsun hem de gittiği yerde mutlu olsun istiyorsun.. Kendimi kandırıyor muyum yoksa ‘seni sevmiyorum’ demekle.. Aslında sevmiyorum biliyor musun ? Ben sana sadece mecburum. Mutlu olmak için belkide. Ama hayatımda bulunduğun her saniye beni daha da mutsuz etmeye başlar oldu. Ne yaptın bana böyle bilmiyorum ama insanların da dediği gibi.. Değiştim. Değişmemin sebebi sen olmayabilirsin belki ama yokluğunla avunduğum günler beni bu hale getirdi işte. Sadece bil istiyorum,seni ne kadar çok sev-miş olduğumu.
Artık mutlu olmaya çalışıyorum,yeni bir hayatla. Yepyeni insanlar beni mutlu edemese bile sensizliğe alışmam gerektiğine inandırdım kendimi.
Seni bu kadar çok sevmiş olabileceğimi hiç düşünmedin değil mi ? Göstermeye çalıştım ama belkide görmek istemedin..
Abartmıyorum,asla unutamam ben seni,sevmiyor olsam da.. Emin ol bu değer vermediğin aşk herşeyden kuvvetliydi.