Hafızalardan . silinmeyen o buruk andır hep..Elveda sözcüklerinin arkasına gizlenmiş 'keşke kalsa'ları bilir herkes aslında ama ses çıkaramaz. Mecburidir gitmeler çünkü,vedalar kaçınılmazdır. Gözyaşları yüreğin sesidir veda edişlerde..Belki saklanmış bir iki damla belki de haykırırcasına sel olmuş gözyaşları son sözü söyler hep gidene ve kalanlara...
Kolay değildir gitmeler..Giden;arkasında bıraktığı kalanlara yanar en çok,yaşadığı hatıralar bir bir önünde..Hepsini yeniden yaşar hissedercesine en küçüğünden en büyüğüne; acısını da sevincini de..
Hele ki uzun bir yol varsa önünde düşünmeye, herşeyi yeniden hatırlamaya yetecek kadar gözyaşı yol arkadaşı olur o saatten sonra..Dayarsın kafanı cama, en dokunaklısından şarkıların,gözyaşların ve sen...Veda etmenin zorluğunu yaşarsın yol boyunca. Aklın hep kalır ardında,bırakılıp gidilen yerde..Kim bilir bir daha ne zaman diye yersin için için kendini..
Peki ya kalanlar..En çok canını yakan kalanların sadece gidişini izleyebilmektir gidenlerin..Kolunu kaldıramazsın el sallamak için, ama yapabileceğin tek şey bu..Acısı saplanır kalbine elvedaların, 'kendine iyi bak'ların...
Gitmeler her seferinde pek çok şeyi götürür beraberinde..Sevinçleri,mutlulukları,yaşanan tüm anları bir iki dakikanın içinde siler süpürür ve gözyaşını,kederi hediye eder bizlere..Kalplerde burukluk,bir gün yine çıkıp gelir umuduyla bekleyişler ortak olur acılara..
Gidenlerden veya 'elveda' demek zorunda kalanlardan olmamak dileğiyle..
Gitmelerin acısı çok uğramasın yüreklerimize...
__________________
) Emegine Saglik Canim Tesekküler..