Beni seviyor musun? Dedim O’na.
Vereceği cevaptan emindim sanki.


Amaaaaa…O beklediğim cevabı vermedi.


‘’Sevmiyorum. Sevmeye çalışıyorum seni’’ dedi..


Ben üzüldüm birazda kırılmıştım.


Sonra yüzüme baktı hafiften tebessüm etti.


Evet seni sevmeye çalışıyorum…


‘’Herkes aslında sevmeye çalışıyor’’ diye devam etti..


Sen beni seviyor musun? Diye sordu


Ben düşünmeden ''''evet'''' dedim..


Hayırrr! Dedi


Hayır sende sevmiyorsun beni.


''''Sevmeye çalışıyorsun.''''


Ben seni kızdırınca bazen benden nefret ettiğini düşünmüyor musun?


Ya daaa benim bencil düşüncesiz ve basit biri olduğum hiç mi aklından geçmiyor?


Ben evet bazen oluyor bunlar diye cevap verdim..


İşte dedi sen beni sevmiyorsun


Sevmeye çalışıyorsun…


Tüm kötü yönlerimi; saygı ve hoşgörüyle kabul etmeye çalışıyor birazda zorlanıyorsun..


Bende senin eksik yönlerini kabul edip hayatın tüm zorluk ve engebelerine rağmen elini sıkıca tutmak için çaba harcıyorum.


Ve ben seni sevmeye çalışıyorum…


Çünkü sevgi emek ister!
Ben emek vererek seni sevmeye hazırım…



Düşündüm gerçekten doğruydu dedikleri
kendimizi zorlamadan sevmeyi bile başaramıyoruz aslında..bu herhangi bir şeyde de söz konusu olabilir. Ama emek harcanmadan en basitinden ‘’sevemiyoruz’’ bile sadece’’sevmeye çalışıyoruz’’


Her şeye rağmen azalan sevgimizi çoğaltmaya çalışıyoruz…


Biz sevmeye çalışıyoruz…


Ya siz?


sevgiye muhtaçsak eğer onu elimizde tutacak kadar da yürekli olmalıyız...

sevgi çiçek gibidir; onu her daim sulamamız gerekir...