kendimi tanımlamak için çok sözcüğe değil hiçbirşey demeye ihtiyacım var dedi..anketör bayan kendinizi nasıl tanımlarsınız sorusunun cevabı olarak aynen bunu yazdı : HİÇBİRŞEY...gerçektende öyle miydi?koskoca bir ömrü hiçbirşey olarak mı yaşamıştı? ya da o mu öyle zannediyordu, bilemedi.soruları bir kez daha cevapsız kalıyordu... bir tür iç çatışma dedi anketör bayana...bayan gülümsedi sonra ama dedi herkesin tek tipleştiği dünyada sizin bu denli açık olmanız beni mutlu etti.adam bayanın geçmişten kalan değerleri hala koruduğunu anladı..siz nereden dedi adam bayana. bayan : aşkın mendile saklandığı zamanlardanım dedi..adam bunu duyunca anketörün çok eskiden birşeyleri omuzladığını daha iyi kavradı ve : gerçekten bayağı eskimiş zamandansınız dedi.peki bunca senedir öyle aşkları görmüşken şimdi nasıl yaşıyorsunuz dedi adam.kadın dudağını büktü odam dedi buram buram onların hatıralarıyla dolu nereye baksam geçmişimden izler var ve o izlerle yaşıyorum dedi...kadın 80 li yıllardan kalan mendili cebinden çıkardı ve : bakın dedi bu aşkın mendile sığmış hali...adamdan başkası anlayamazdı bunu...ben bir kere yapmıştım bunu..sevdiğimi çok özlemiştim yağmurlu bir günde penceresinin altına gitmiştim sırılsıklam olarak..sevdiğim de bana mendil vermişti.ben o zaman anlamıştım sevginin nasıl mendile sığacağını..kadın sustu.birkaç dakika sadece gözlerine baktı adamın..yalnızlık kokan sigarasını yaktı adam. burada yasak dedi anketör bayan.pardon dedi adam. yalnızlığıma acıktığım zamanlarda böyle oluyorum dedi.kadın anlamıştı adamı..çünkü artık gökyüzünü bile göremiyordu onlar.kocaman gökdelenler kapatıyordu onların dünyasını...peki başka soruya geçelim mi dedi bayan..memnuniyetle diye karşılık verdi adam...kadın kağıda baktı " şu anki işinizden memnun musunuz" diye yazıyordu, ama kadın kendi galaksisinden bir yıldız bulmuştu artık durur muydu? mutluluk dedi sizce nedir.. bazen bir çocuk edasıyla gelecek kaygısı olmadan yaşamak bazende kendi kendine yetebilmektir dedi adam...kadın aldığı bu cevap karşısında mest olmuştu..kendinize ait değerlere bu kadar sahip çıkıp neden kendinizi HİÇBİRŞEY olarak tanıtıyorsunuz?adam ben dedi bu zamana ait kendimde hiçbirşey görmüyorum ki dedi...bayan elindeki kağıtları masaya bıraktı. adam birçok şey görmüştü hayatta.kadın kendine baktı ellerine, sabah duvar boyar gibi boyadığı yüzüne, erkeklerin dikkatini çekmek için ve daha çok para kazanma amacıyla açık giynişine baktı..sonradan anladı adamın söylediklerini..kendimde var olan bu değerlere ben dedi hiçbirzaman sahip çıkmadım.ama o izlerle hep yaşadım.hayat bir yerde yanlış yaptırıyor insana bunu sizde benim gibi biliyorsunuz..ama hatıraları kutsal bir emanet gibi yanınızda taşımak onlarla aynı odada uyumak sizi onları sadece unutturmaz.ama onları ilke edinmek daha da zordur dedi adam kadına..kadın kendi değerleriyle yüzleşiyordu o anlarda..küflenmeye yüz tutan buram buram geçmiş kokan bu hatıralarını yaşamak istiyordu uzun zamandır...adamın gözlerindeki ışıltıyı gören kadın bırakmak istemedi yanından o adamı..ellerine baktı...başka birine aitlik belgesi olan yüzüğü aradı parmaklarında, yoktu ve kendine olan cesaretini olanca toplayıp : sanırım
evli değilsiniz dedi bayan..hayır dedi kendinden korkan zavallı biriyim dedi adam... başkasının geleceğini karartmaktan çok korktum bunun içinde hiç ewlenmedim dedi adam... kadın kendine baktı ve güldü ... olsun dedi onu biz bilemeyiz belki dediğiniz gibi olur belki de olmaz ama hiç değilse GEÇMİŞİMİ AYDINLATIRIZ dedi bayan...adam içinden geçmişi aydınlatmak diye mırıldandı.. o an sadece onlar vardı yeryüzünde yere dökülen yağmur taneleri eşlik ediyordu onlara..belki de geç kalıınmış bir aşkın tomurcukları filizleniyordu toprakta...
evli değilsiniz dedi bayan..hayır dedi kendinden korkan zavallı biriyim dedi adam... başkasının geleceğini karartmaktan çok korktum bunun içinde hiç ewlenmedim dedi adam... kadın kendine baktı ve güldü ... olsun dedi onu biz bilemeyiz belki dediğiniz gibi olur belki de olmaz ama hiç değilse GEÇMİŞİMİ AYDINLATIRIZ dedi bayan...adam içinden geçmişi aydınlatmak diye mırıldandı.. o an sadece onlar vardı yeryüzünde yere dökülen yağmur taneleri eşlik ediyordu onlara..belki de geç kalıınmış bir aşkın tomurcukları filizleniyordu toprakta...
