Ben güzel hayallerimi gerçek yaşantıma dökme uğraşında çırpınıyor,gelecek bir sonra ki günü başka başka hayallerle bekliyordum içim içime sığmıyordu seni görebilmenin hevesi ile her gece takvimden yaprakları bir heyacan ile kopartıyor uykularıma bin bir umut ile yatıyor yeni güne sevinçle kucak açıyordum her yeni gün yüzümü güldürüyordu.Çünki her yeni gün seni bana getiriyor o gül yüzün ile yüzleşiyor seni sevdiğimi hiç bir zaman,hiç bir yerde,hiç kimseden utanmadan haykırabiliyor,sana ayrılık korkusu olmadan doya doya sarılıyor,O pamuk gibi saçlarını okşayıp zambak kokulu teninin kokusunda sana biraz daha bağlanıyordum,hiç ayrılmamacasına içime işliyordun her gün.
Herşey seninle güzelmiş hayallerim,günlerin birbirini kovalarcasına geçmesi,benim gülümsemem,bir kişi adına onu sevdiğimi haykırmak,seninle güzelmiş hayat ve aşkı yaşamak seninle güzelmiş bilmiyordum ki z/amasız bir ayrılık vuracak bizi ve bana özlemlerle dolu bir acı hayat bırakacak her günü zehir zıkkım geçmek bilmez ....
Böyle olmamalıydı bu aşkın ayrılığı,adına yakışmalıydı bu aşkın ayrılığıda aşkı kadar asil olmalıydı.
Giderken;mevsimlerden kış olmalıydı gitmeliydin.Hiç bir çiçek hiç bir yerde,hiç bir şekilde açmamalıydı,sen giderken zaman durmalıydı,fırtınalar kopmalı,yer yerinden oynamalıydı ve yer yüzünde hiç bir aşık kalmamalıydı,sen gitmeliydin.Gidişine bir mazeret bulmalıydın beni ikna edebilmeliydin gidişine sana olan sevdam kadar büyük bir mazaret varmıydı gidişinde bilmiyorum...Bir elveda sözü olmamalıydı bu ayrılığı başlatan bir tek kelime seni benden almamalı benim hayatımın sonu olmamalıydı.Seninle dolaştığım bu kenti yıkıp gitmeliydin ardında bir zerreni bırakmamalıydın her adımda seni bulmamalı her adımda pusuya yatmamalıydı hayalin beni öldürmeye.Giderken her adım atışınla güneşi,ayı,ve bu kenti yıkıp gitmeliydin adım adım,beni öldürmeliydin...
Bana sensiz bir hayat bırakmamalıydın verilen sözleri geri almalıydın aşktan özür dilenmeli yeminlerine tövbe etmeliydin.Ardından dönüp bir kere olsun bakmalıydın onca yaşanmışlığa saygın olmalıydı,gözlerin dilinin şahidi olmalı elveda yalanını ele vermemeliydi,saçların dağınık ellerin titrek olmamalıydı,kalbin hızla çarpmamalı gamzelerin belirmeliydi yüzünde ve sen gitmeliydin...
Ve sen giderken ben o an ölmeliydim aşkından sen gözlerime son defa bakarken aldığım son nefesim olmalıydı,elveda sözün bir kurşun gibi saplanmalıydı yüreğime orada yere yığılmalıydım sonum olmalıydın bunca sene dönmeni beklememeliydim bu bir z/amansız ayrılık diyerek...
Herşey seninle güzelmiş hayallerim,günlerin birbirini kovalarcasına geçmesi,benim gülümsemem,bir kişi adına onu sevdiğimi haykırmak,seninle güzelmiş hayat ve aşkı yaşamak seninle güzelmiş bilmiyordum ki z/amasız bir ayrılık vuracak bizi ve bana özlemlerle dolu bir acı hayat bırakacak her günü zehir zıkkım geçmek bilmez ....
Böyle olmamalıydı bu aşkın ayrılığı,adına yakışmalıydı bu aşkın ayrılığıda aşkı kadar asil olmalıydı.
Giderken;mevsimlerden kış olmalıydı gitmeliydin.Hiç bir çiçek hiç bir yerde,hiç bir şekilde açmamalıydı,sen giderken zaman durmalıydı,fırtınalar kopmalı,yer yerinden oynamalıydı ve yer yüzünde hiç bir aşık kalmamalıydı,sen gitmeliydin.Gidişine bir mazeret bulmalıydın beni ikna edebilmeliydin gidişine sana olan sevdam kadar büyük bir mazaret varmıydı gidişinde bilmiyorum...Bir elveda sözü olmamalıydı bu ayrılığı başlatan bir tek kelime seni benden almamalı benim hayatımın sonu olmamalıydı.Seninle dolaştığım bu kenti yıkıp gitmeliydin ardında bir zerreni bırakmamalıydın her adımda seni bulmamalı her adımda pusuya yatmamalıydı hayalin beni öldürmeye.Giderken her adım atışınla güneşi,ayı,ve bu kenti yıkıp gitmeliydin adım adım,beni öldürmeliydin...
Bana sensiz bir hayat bırakmamalıydın verilen sözleri geri almalıydın aşktan özür dilenmeli yeminlerine tövbe etmeliydin.Ardından dönüp bir kere olsun bakmalıydın onca yaşanmışlığa saygın olmalıydı,gözlerin dilinin şahidi olmalı elveda yalanını ele vermemeliydi,saçların dağınık ellerin titrek olmamalıydı,kalbin hızla çarpmamalı gamzelerin belirmeliydi yüzünde ve sen gitmeliydin...
Ve sen giderken ben o an ölmeliydim aşkından sen gözlerime son defa bakarken aldığım son nefesim olmalıydı,elveda sözün bir kurşun gibi saplanmalıydı yüreğime orada yere yığılmalıydım sonum olmalıydın bunca sene dönmeni beklememeliydim bu bir z/amansız ayrılık diyerek...