~
Yeni bir sonbahardı mevsim-herseyi sarıya boyan-cıvıl cıvıl bir yazı hayallerinle süslemiştim oysa ama gittin ve yaz bitti....
Gittin...
Artık ne sen dönebilirsin ne de ben açabilirim gönlümü ne sana ne de bir başkasına...
Bir zamanlama hatası mıydı? Ne dersin?
Yoksa sadece mekanlar mı uymadı bu aşka? Bilmiyorum...
Oysa ne sen bana erken ne de sen bana geçtim...
Zamanlamalar tutsa da hayaller tutmadı bunu geç olsa da fark ettim...
Hersey baslar ve biter dediğin o anda anlamıştım
benim sana sonsuz senin bana geçici bağla bağlanmanın yüreğimde açacağı derin yarayı...
Oysa ne sen bana erken nede ben sana geçtim...
Sadece ne sen ne de ben cesaret edemedik mekanlar ötesi bir aşk yaşamaya...
Gittin ve o yaz gibi aşkımızda bitti...
Gittiğinde farklı mevsimler yasıyorduk ben kışa girerken
cıvıl cıvıl bir yaz ve yakışı güneş miydi senin aklını çelen beni TERK ETTİREN ve bunca acıya iten?...
Mevsimler ve mekanlar mı karar verdi aşkımızın sonuna ne sen bana geç ne de ben sana erken olmadığımız zamanlamamızda...
Her ne ise sen gitti ve yaz bitti...
Komik biliyor musun?
Bittigini bile bile hala beni kıskanman hala seni sevmemi beklemen ve
hala benim seni düşünmem bunca acıya rağmen...
Seni düşünmek?
Seni düsünmek nasıl birsey biliyor musun?
Bazen bir kanat çırpışı gibi bir kuşun özgürce bazen bir tüyün yere süzülüşü gibi yavas yavaş
bazen hızlandırılmış bir flim seridi gibi seri ve akıcı
bazen bir balığın can çekişmesi gibi caresiz ve acınacak bir sey seni düşünmek...
Seni düşünmek: Bazen bir çınarın altında sıcak yaz gecesinde hayaller kurmak gibi
bazen bir derin maviliklerde kaybolmak gibi bazen bir çölde vaha bulmak gibi...
Düşünürken ağzındaki lokmayı yutmayı unutmak gibi
ulaşamadıkça bir seraba peşinden ölesiye koşmak gibi
TUTUGUN BİR BAlIGI AÄžDAN KURTARIP DERİNlİKlERE SAlI VERMEK GİBİ
İÇİNİ HUZURlA DOlDURAN
adın geçtiğinde daldığın hayallerden bir çırpıda gerçeklere donuvermek gibi...
DÖRT NAlA KOSAN BİR TAYDAN DÜSÜVERMEK GİBİ DÜŞlERİN KOYNUNA...
İşte böyle bir şey seni düşünmek...
Eğer sende beni böyle düşleseydin böyle kolay ve zalimce olmazdı gidişler
değil mi bitanem?
Gidişinde gelişin gibi sadece hayaldi belki...
Düşlediğim düşlerim gibi... Hani her gece düşü veren rüyalarıma..
Ve lacivert sisli bir gecede geleceğine inanmak aslında hiç gelmeyeceğini bilmek gibi..
Gidişinde aslında üzmedi beni yokluğun kadar yoktun ki aslında...
Yokluğun kadar sevdim seni yokluğun kadar özledim yokluğunda hayal ettim...
Şimdi ancak yokluğun kadar nefret edebiliyorum senden... Ne acı!
Gittin yoktun hiç olmadın..
Seni düşlemek mi? Yinede güzeldi...
Kızgın bir çölde bir serapın bilinçsizce ardından koşar gibi...
Gittin...
Artık ne sen dönebilirsin ne de ben açabilirim gönlümü ne sana ne de bir başkasına...
Bir zamanlama hatası mıydı? Ne dersin?
Yoksa sadece mekanlar mı uymadı bu aşka? Bilmiyorum...
Oysa ne sen bana erken ne de sen bana geçtim...
Zamanlamalar tutsa da hayaller tutmadı bunu geç olsa da fark ettim...
Hersey baslar ve biter dediğin o anda anlamıştım
benim sana sonsuz senin bana geçici bağla bağlanmanın yüreğimde açacağı derin yarayı...
Oysa ne sen bana erken nede ben sana geçtim...
Sadece ne sen ne de ben cesaret edemedik mekanlar ötesi bir aşk yaşamaya...
Gittin ve o yaz gibi aşkımızda bitti...
Gittiğinde farklı mevsimler yasıyorduk ben kışa girerken
cıvıl cıvıl bir yaz ve yakışı güneş miydi senin aklını çelen beni TERK ETTİREN ve bunca acıya iten?...
Mevsimler ve mekanlar mı karar verdi aşkımızın sonuna ne sen bana geç ne de ben sana erken olmadığımız zamanlamamızda...
Her ne ise sen gitti ve yaz bitti...
Komik biliyor musun?
Bittigini bile bile hala beni kıskanman hala seni sevmemi beklemen ve
hala benim seni düşünmem bunca acıya rağmen...
Seni düşünmek?
Seni düsünmek nasıl birsey biliyor musun?
Bazen bir kanat çırpışı gibi bir kuşun özgürce bazen bir tüyün yere süzülüşü gibi yavas yavaş
bazen hızlandırılmış bir flim seridi gibi seri ve akıcı
bazen bir balığın can çekişmesi gibi caresiz ve acınacak bir sey seni düşünmek...
Seni düşünmek: Bazen bir çınarın altında sıcak yaz gecesinde hayaller kurmak gibi
bazen bir derin maviliklerde kaybolmak gibi bazen bir çölde vaha bulmak gibi...
Düşünürken ağzındaki lokmayı yutmayı unutmak gibi
ulaşamadıkça bir seraba peşinden ölesiye koşmak gibi
TUTUGUN BİR BAlIGI AÄžDAN KURTARIP DERİNlİKlERE SAlI VERMEK GİBİ
İÇİNİ HUZURlA DOlDURAN
adın geçtiğinde daldığın hayallerden bir çırpıda gerçeklere donuvermek gibi...
DÖRT NAlA KOSAN BİR TAYDAN DÜSÜVERMEK GİBİ DÜŞlERİN KOYNUNA...
İşte böyle bir şey seni düşünmek...
Eğer sende beni böyle düşleseydin böyle kolay ve zalimce olmazdı gidişler
değil mi bitanem?
Gidişinde gelişin gibi sadece hayaldi belki...
Düşlediğim düşlerim gibi... Hani her gece düşü veren rüyalarıma..
Ve lacivert sisli bir gecede geleceğine inanmak aslında hiç gelmeyeceğini bilmek gibi..
Gidişinde aslında üzmedi beni yokluğun kadar yoktun ki aslında...
Yokluğun kadar sevdim seni yokluğun kadar özledim yokluğunda hayal ettim...
Şimdi ancak yokluğun kadar nefret edebiliyorum senden... Ne acı!
Gittin yoktun hiç olmadın..
Seni düşlemek mi? Yinede güzeldi...
Kızgın bir çölde bir serapın bilinçsizce ardından koşar gibi...
