Herkesten saklarken yüreğimi;gizli kapaklı dolapların ardında döküyorum gözyaşlarımı...
Sessiz...
Ve..
Derinden...
Hçkırıklarım karışırken gecenin laciverdine,biliyorum ki sadece yıldızlar değil sende duyuyorsun sesimi sebepsiz...
Ve yine sen sevdiğim biliyorsun, biliyorsun ki gidişinin ardından çaresizliğine ağlıyor yüreğim...
Nedensiz gidişilerin ardına saklanan SeN, nedensiz gidişlerinin çaresizliğinde yanıp kavrulan BeN...
Ve yıldızlar...
Zamanında bir gece Beşiktaş sahilinde sebepsiz sabaha kadar izlediğimiz yıldızlar...
Yıldızlarımız..
Evimiz...
PeH...
Bir sen,
Bir ben
Bir de onlar farkında sebepsiz...
Sessiz ve derinden...
Çığlık çığlığa gökyüzü duyuyor musun?
Oysa ben duyuyor ve eşlik ediyorum...
Peki sen..
Sen ne yapıyorsun..
Ben söyleyeyim mi sevdiğim?...
Dinliyor ve susuyorsun..
Hep yaptığın gibi değil mi?
Sebepsiz gülümsemeler dağıtıyorum çevreme..Gülücüklerden bir duvar örüyorum herkese...
Saklıyorum yüreğimi sebepsiz...
Oysa içimde,yüreğimin tam ortasında bir fırtına ve ben savruluyorum ...
Engel olamıyorum dağılmaya...
Saklıyorum yüreğimi sebepsiz...
Saklıyorum yüreğimdeki seni çaresiz...
Korkuyorum...
İnan çok korkuyorum görürler diye yüreğimi..
Görmesinler diye gülücüklerden duvar örüyorum nedensiz...
Korkuyoum bilemezsin,gelip almalarından korkuyorum seni sevdiğim..
Koparmalarından yüreğimden...
İyice sensiz kalmaktan ürküyorum,çaresiz saklıyorum seni herkesten...
Seni görüp güçsüzlüğümü anlamaları ürkütüyor beni...
Farkedip almalarını istemiyorum seni benliğimden...
Sensiz kalmaktan korkuyorum ya sensiz olduğumu biliyorum da aynı zamanda...
Özlemimi..
Yüreğimi..
Sevgimi saklıyorum..
Anlamalarından beni iyice sensiz bırakmalarından korkuyorum...
Seni sensiz yaşamaya alıştım ya, iyice sensiz kalmak istemiyorum...
Ve sebepsiz gülücükler ardına saklıyorum yüreğimi..
Yüreğimdeki seni...
Seni özledim;sadece seni ve sen biliyorsun kimliğini...
Sessiz...
Ve..
Derinden...
Hçkırıklarım karışırken gecenin laciverdine,biliyorum ki sadece yıldızlar değil sende duyuyorsun sesimi sebepsiz...
Ve yine sen sevdiğim biliyorsun, biliyorsun ki gidişinin ardından çaresizliğine ağlıyor yüreğim...
Nedensiz gidişilerin ardına saklanan SeN, nedensiz gidişlerinin çaresizliğinde yanıp kavrulan BeN...
Ve yıldızlar...
Zamanında bir gece Beşiktaş sahilinde sebepsiz sabaha kadar izlediğimiz yıldızlar...
Yıldızlarımız..
Evimiz...
PeH...
Bir sen,
Bir ben
Bir de onlar farkında sebepsiz...
Sessiz ve derinden...
Çığlık çığlığa gökyüzü duyuyor musun?
Oysa ben duyuyor ve eşlik ediyorum...
Peki sen..
Sen ne yapıyorsun..
Ben söyleyeyim mi sevdiğim?...
Dinliyor ve susuyorsun..
Hep yaptığın gibi değil mi?
Sebepsiz gülümsemeler dağıtıyorum çevreme..Gülücüklerden bir duvar örüyorum herkese...
Saklıyorum yüreğimi sebepsiz...
Oysa içimde,yüreğimin tam ortasında bir fırtına ve ben savruluyorum ...
Engel olamıyorum dağılmaya...
Saklıyorum yüreğimi sebepsiz...
Saklıyorum yüreğimdeki seni çaresiz...
Korkuyorum...
İnan çok korkuyorum görürler diye yüreğimi..
Görmesinler diye gülücüklerden duvar örüyorum nedensiz...
Korkuyoum bilemezsin,gelip almalarından korkuyorum seni sevdiğim..
Koparmalarından yüreğimden...
İyice sensiz kalmaktan ürküyorum,çaresiz saklıyorum seni herkesten...
Seni görüp güçsüzlüğümü anlamaları ürkütüyor beni...
Farkedip almalarını istemiyorum seni benliğimden...
Sensiz kalmaktan korkuyorum ya sensiz olduğumu biliyorum da aynı zamanda...
Özlemimi..
Yüreğimi..
Sevgimi saklıyorum..
Anlamalarından beni iyice sensiz bırakmalarından korkuyorum...
Seni sensiz yaşamaya alıştım ya, iyice sensiz kalmak istemiyorum...
Ve sebepsiz gülücükler ardına saklıyorum yüreğimi..
Yüreğimdeki seni...
Seni özledim;sadece seni ve sen biliyorsun kimliğini...
miley17: