Benim artık sana dair kelimelerim bitti hayatta çözemediğim tek problemim olarak kalacaksın kişisel tarihimde...
Ve ben boğazımda yutkunamadığım bir lokma olarak taşıyacağım seni içimde...
Sana rağmen nefes almaya çalışacağım boğazımda bıraktığın küçük boşluktan.
Bir yerlerde saklı kalmış gerçeğimi hiç anlatılmamış hikayemi ben bekleyen prensesi aramak için yola çıksam da
boğazımda kımıldamayan bir nesne gibi içimde yağmayan bir bulut gibi üstümde taşıyacağım seni ömür boyu...
Yenilmeyi gördüm sende
hayatta ilk kez mutlu olmasını istediğim bir kıza ve umutlu olmasını istediğim bir ilişkiye karşı kaybetmeyi yaşadım.
Kelimelerin sihriyle dünyayı değiştirebileceğimi düşünürken birkaç kelam fukarası olduğumu hatırlattın.
Kendime olan yenilgimi tattırdın bana.
Kendime yenildim kendi ruhuma bedenime gölgeme...
Şimdi susuyorum
sonu belli olmayan bir sürece giriyorum.
Ortada dolaşan bütün hakları sana teslim edip sessizce çekiliyorum hayatından...
Ve yine inanıyorum
Ortada bir ayrılık varsa ne gidendir yaşayan ne kalan.
Ortada bir ayrılık varsa iki cesettir onca yaşanılandan arda kalan...