Ne Zamandır Bomboştu içim ..

Ne Yapsam Hiçbir Şeye Yaramıyordu,

Hiçbir Şeyden Keyif Alamıyordum.


Tebdil-i Mekanda Ferahlık Vardır Diye Ordan Oraya Dur Durak Bilmeden Gezdim,

Sürekli Bana Aslında Hiç de Keyif Vermeyen Şeyler Yaptım.

Sırf Aklımdan Uzaklaştıramadığım Düşünceler

Ve

Kalbimden Uzaklaştıramadığım iğnelerden Kısa Zamanlar için de Olsa

Kurtulabilmek iÇin.

Aylardır Hep iÇim Sıkılarak Uyanıyordum.

Bugüne kadar..

Aylar Sonra ilk Kez Bugün Sıkıntısız Uyandım.

Geçmişti Sanki Canıma Batanlar.

Zamanla Azalıyormuş Gerçekten de Acıların Şiddeti.

Önümde Hala Uzun Bi Yol Var Biliyorum.

Hatta iyi Hissediyo Olmak Bile Tedirgin Ediyo Beni,

Acaba Ne Kadar Sürer Diye.

Ama Bugün Aylar Sonra iLk Kez "gerÇekten" Çokca iyi Olduğumu Hissediyorum.


.........