[COLOR="Black"][SIZE="3"]Kanatlanıp, bir yavru kuş uçardı;
Konardı ağzında karanfille gönül pencereme,
Kıştan sana uyanan yüreğimde
Baharı müjdelerdi bana;
Sen beni sevdiğin zamanlar..

Ateşi bilmezdim, sıcak özlemdi sadece,
Avuçlarımda hap’solurdu sıgaranın bile dumanı,
Ay başka doğardı gecelerime,
Karanlık tutsak olurdu paremde,
Acıyı görmez, kanama olmazdı gönül yaremde;
Sen beni sevdiğin zamanlar..

Güneş ufku okşar, sen gibi görünürdü;
Sevda türküleri simana bürünürdü ilmek ilmek..
Sevilerimde kokladığım güllere eştin,
Sen ömrüme doğan güneştin,
Gölgem sen olurdun! Olurdun da bilmezdin,
Sen beni sevdiğin zamanlar..

Toprak kokardı yağdığın ümitler;
Hasretin bile ana gibi, yar gibiydi;
Sevişmelerimde bir cana tapar gibiydim,
Toprağın suya kandığı gibi,
Hayat bulurdu teninde bedenim;
Sen beni sevdiğin zamanlar..

Heyecanım beklentim olurdu,
Taze baharlarında hayat bulurdum,
Ben her sabah sanki sen olurdum,
Yeniden doğardım dünyaya;
Sen beni sevdiğin zamanlar..

Gönülden kıydığım nikahımdın,
Güldeki bülbüle figanımdın..
Hayat dalımdın, tutunup bırakamadığım,
Ömür boyu sevmekten bıkmadığım,
Sakınarak büyüttüğüm aşkımdın sen!
Sen beni sevdiğin zamanlar..

Dönülmez yoldasın şimdi..
Hiç sevmemiş gibi; ayrı yönlerdesin.
Dönmeyeceksin geriye, biliyorum!
Ölümüme ramak kalmış, kör bir kuyu başındayım,
Bir uçurumun kenarındayım belki de..
Seni ne çok sevmişim halbu ki;
Canımdan can kopuyor şimdi..
Bir parçasını sana bırakıyorum canımın;
Ben olan parçasını..
Senin beni sevdiğin zamanlardan..

Cumhur Karaca [/SIZE][/COLOR]


[SES]http://www.edebiyatdefteri.com/sesli_siirler/38174.wma[/SES]