Bbir rüya gördüm dün gece
Şimdiye dek gördüğüm
Kabuslar gibisinden değildi
Titremişim...üşümüşüm...
Üşümüşüm...titremişim...
Pembemsi, benek benek izleri
Ve... Sımsıcak gülümsemesi
Yaşıyor tüm canlılığı ile hala gözlerimde
Bir deniz kenarında,
Sen vardın yanımda
Kuşlar ve yemyeşil ağaçlar
Şarkılar söylüyordu,
Ertelenmiş baharlardan
Ve ertelenmiş umutlardan
Kumları öpüp de kaçan dalgalar,
Nağmelerine eşlik ediyordu
Bakışlarda; ilk kez yaşanan bir mutluluk ışıltısı
Dudaklarda; sessizce “güz gülleri” şarkısı
Yürüdük birlikte kumları sayarken gözlerimiz
Bir süre sonra oturduk kayalıklara
Dalıp da gitmişiz engin denizlerin en son noktasına
Telaş içinde kaybettiğimiz yıllara
Yaşanmayan baharlara
Tadılmayan mutluluklara
Ve hayatın yorgunluklarına
Kahrederek,
İç çekerek,
Sitemler ederek,
Dudaklara inmeyen tutsak sözcüklerle
Gömerken sessiz çığlıkları kum tanelerine
Yüreklerimiz gibi,
Dalgalar ağlıyordu...
Dalgalar kanıyordu...
Bir kış gününe rağmen,
Ilık bir mevsimin sakinliği ile dalgalar
Sanki... Sanki “nerelerdeydiniz” dercesine
Yüreklerimize öbek öbek yuva yapmış pasları
İnatla silmeye çalışıyordu
Bir kış gününe rağmen,
Ilık mevsimleri resmediyordu
Kaygılardan uzak gülümsemeleri
Yanaklarımıza nakşetmeye çalışıyordu
Karanlığın,
Yalnızlığın,
Hiç düşünmemiştim bu denli ürkebileceğini
Yalnızlık, saklanacak yer arıyordu!
Karanlık, siyah örtüsünü arıyordu!
Birkaç saniye kadar kısa da olsa
Düşlerimde büyüttüğüm bir mutluluk rüyası
Belki de bir isyanın sessiz yankısı
Uyandığımda;
Yalnızca duvarların o soğuk yüzünü görsem de
Bedenimi yeniden karanlığın zalim kelepçesi kilitlese de
Kıvransam da yeniden yalnızlığın dipsiz kuyularında
Aynalardaki “ben” yakamdan yapışsa da
Linçlerin öldürümediği güzel duyguların gülümsemesi
Yeter bana...
Belki; birkaç saniyelik rüyadır hakettiğim
Yeter bana, o güzel rüya
Yaşadığımı anladım birkaç saniye de olsa
Şimdiye dek gördüğüm
Kabuslar gibisinden değildi
Titremişim...üşümüşüm...
Üşümüşüm...titremişim...
Pembemsi, benek benek izleri
Ve... Sımsıcak gülümsemesi
Yaşıyor tüm canlılığı ile hala gözlerimde
Bir deniz kenarında,
Sen vardın yanımda
Kuşlar ve yemyeşil ağaçlar
Şarkılar söylüyordu,
Ertelenmiş baharlardan
Ve ertelenmiş umutlardan
Kumları öpüp de kaçan dalgalar,
Nağmelerine eşlik ediyordu
Bakışlarda; ilk kez yaşanan bir mutluluk ışıltısı
Dudaklarda; sessizce “güz gülleri” şarkısı
Yürüdük birlikte kumları sayarken gözlerimiz
Bir süre sonra oturduk kayalıklara
Dalıp da gitmişiz engin denizlerin en son noktasına
Telaş içinde kaybettiğimiz yıllara
Yaşanmayan baharlara
Tadılmayan mutluluklara
Ve hayatın yorgunluklarına
Kahrederek,
İç çekerek,
Sitemler ederek,
Dudaklara inmeyen tutsak sözcüklerle
Gömerken sessiz çığlıkları kum tanelerine
Yüreklerimiz gibi,
Dalgalar ağlıyordu...
Dalgalar kanıyordu...
Bir kış gününe rağmen,
Ilık bir mevsimin sakinliği ile dalgalar
Sanki... Sanki “nerelerdeydiniz” dercesine
Yüreklerimize öbek öbek yuva yapmış pasları
İnatla silmeye çalışıyordu
Bir kış gününe rağmen,
Ilık mevsimleri resmediyordu
Kaygılardan uzak gülümsemeleri
Yanaklarımıza nakşetmeye çalışıyordu
Karanlığın,
Yalnızlığın,
Hiç düşünmemiştim bu denli ürkebileceğini
Yalnızlık, saklanacak yer arıyordu!
Karanlık, siyah örtüsünü arıyordu!
Birkaç saniye kadar kısa da olsa
Düşlerimde büyüttüğüm bir mutluluk rüyası
Belki de bir isyanın sessiz yankısı
Uyandığımda;
Yalnızca duvarların o soğuk yüzünü görsem de
Bedenimi yeniden karanlığın zalim kelepçesi kilitlese de
Kıvransam da yeniden yalnızlığın dipsiz kuyularında
Aynalardaki “ben” yakamdan yapışsa da
Linçlerin öldürümediği güzel duyguların gülümsemesi
Yeter bana...
Belki; birkaç saniyelik rüyadır hakettiğim
Yeter bana, o güzel rüya
Yaşadığımı anladım birkaç saniye de olsa
