Ya?ayabilme ?htimali
so?uk ve ?ehirleraras?
otob?slerde vazge?tim
?ocuk olmaktan
ve beslenme ?antamda
otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir g?n Veyselkarani`de ha?lama yeme ihtimalini sevdim.
?lkokulun silgi kokan, tebe?ir lekeli y?llar?nda
(ankara`da karbonmonoksit sonbaharlar ya?an?rd? o zaman)
?zlemeye ba?lad?m herkesi...
Ve bu hasret ?yle uzun s?rd? ki,
adam gibi hasretleri ?zlemeye ba?lad?m sonra...
Bizim Kemalettin Tu?cu`lar?m?z vard?...
Bir de camlar?n bu?usuna yaz? yazma imkan?...
Yumurta kokan arkada?larla payla??lan
kahverengi s?ralarda, solculuk oynamaya ba?lad?k...
Ben doktor oluyordum sen hem?ire, geri kalanlar kontrgerilla...
K?rm?z? boyalarla umut ikliminde harfler yaz?l?yordu, p?t?rl? duvarlara
ve T?rk Dil Kurumu`na inat bir T?rk?eyle...
A?bilerimizden ??rendik, ? harfinden orak ?eki? fig?rleri t?retmeyi...
Ankara`ya usul usul karbonmonoksit ya??yordu.
Ve kapal? mekanlarda sevi?meyi ?neriyordu haber b?ltenleri
Oysa Ankara`da hi? sevi?medim ben.
Disiplin kurulunda tart???lan a?k?m olmad? benim...
(S?n?f?a gidilen pikniklerde k???m?za batan platonik dikenleri saymazsak...)
Ankara`ya usul usul kur?un ya??yordu...
Ve belli bir saatten sonra soka?a ??kmamay? ?neriyordu haber b?ltenleri...
Oysa hi? kur?un yaram olmad? benim...
Ve hi?bir mahkeme tutana??na ge?medi ad?m...
?at??malar?n ortas?nda sevimli bir ?ocuk y?z?yd?m sadece...
sana ?iirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde
ama sen yoktun...
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni tenef?s saatlerinde...
Okul servisi seni hep zamans?z, amans?zca bir lojman grili?ine g?t?r?yordu...
Ben, senin benimle Tunal? Hilmi Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum...
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.
yaz s?ca?? topra?a ?ekiyordu tenimin ?atlamaya haz?r gevrekli?ini...
Sonra otob?s oluyordum,
k?r?k yar?k yolar?n ?are bilmez s?rg?n?...
Ne yana baksam da? ve deniz san?yordum Mu? ovas?n?n yalanc? mavili?i...
Otob?s oluyordum bir s?re...
Yan?m?zdan ge?en kara trenlerle yar???yordum,
yana??m otob?s cam?n?n garantisinde...
Otob?s oluyordum...
Bir ?lkeden bir i? ?lkeye...
?ocuklu?uma yakla?t?k?a b?y?yordum...
Zap suyunun sesini ba??na koyuyordum ?ark?lar?m?n listesinin...
Korkuyordum...
Sonra iniyordum otob?sten...
?ar??dan bizim eve giden,
?mr?m?n en uzun,
?mr?m?n en k?sa,
?mr?m?n en ?ocuk,
?mr?m?n en ihtiyar yolunu ko?uyordum...
??nk? sonunda annem oluyordum
babam kokuyordum sonunda...
So?uk ve ?ehirleraras? otob?slerde vazge?tim, ?ocuk olmaktan...
Ve beslenme ?antamda otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir g?n Van`daki bir kahvalt? salonunda...
Ben seninle (sadece bilmek zorunda kalanlar?n bildi?i) bir yol ?st? lokantas?nda...
Ben seninle, A?r? da??na mistik ve demli bir ?ay k?vam?nda bakan Do?ubeyaz?t`?n herhangi bir toprak dam?nda...
Ben seninle herhangi bir insan elinin terli co?rafyas?nda olma ihtimalini sevdim...
Ben senin,
beni sevebilme ihtimalini sevdim! yilmaz erdogan
so?uk ve ?ehirleraras?
otob?slerde vazge?tim
?ocuk olmaktan
ve beslenme ?antamda
otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir g?n Veyselkarani`de ha?lama yeme ihtimalini sevdim.
?lkokulun silgi kokan, tebe?ir lekeli y?llar?nda
(ankara`da karbonmonoksit sonbaharlar ya?an?rd? o zaman)
?zlemeye ba?lad?m herkesi...
Ve bu hasret ?yle uzun s?rd? ki,
adam gibi hasretleri ?zlemeye ba?lad?m sonra...
Bizim Kemalettin Tu?cu`lar?m?z vard?...
Bir de camlar?n bu?usuna yaz? yazma imkan?...
Yumurta kokan arkada?larla payla??lan
kahverengi s?ralarda, solculuk oynamaya ba?lad?k...
Ben doktor oluyordum sen hem?ire, geri kalanlar kontrgerilla...
K?rm?z? boyalarla umut ikliminde harfler yaz?l?yordu, p?t?rl? duvarlara
ve T?rk Dil Kurumu`na inat bir T?rk?eyle...
A?bilerimizden ??rendik, ? harfinden orak ?eki? fig?rleri t?retmeyi...
Ankara`ya usul usul karbonmonoksit ya??yordu.
Ve kapal? mekanlarda sevi?meyi ?neriyordu haber b?ltenleri
Oysa Ankara`da hi? sevi?medim ben.
Disiplin kurulunda tart???lan a?k?m olmad? benim...
(S?n?f?a gidilen pikniklerde k???m?za batan platonik dikenleri saymazsak...)
Ankara`ya usul usul kur?un ya??yordu...
Ve belli bir saatten sonra soka?a ??kmamay? ?neriyordu haber b?ltenleri...
Oysa hi? kur?un yaram olmad? benim...
Ve hi?bir mahkeme tutana??na ge?medi ad?m...
?at??malar?n ortas?nda sevimli bir ?ocuk y?z?yd?m sadece...
sana ?iirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde
ama sen yoktun...
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni tenef?s saatlerinde...
Okul servisi seni hep zamans?z, amans?zca bir lojman grili?ine g?t?r?yordu...
Ben, senin benimle Tunal? Hilmi Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum...
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.
yaz s?ca?? topra?a ?ekiyordu tenimin ?atlamaya haz?r gevrekli?ini...
Sonra otob?s oluyordum,
k?r?k yar?k yolar?n ?are bilmez s?rg?n?...
Ne yana baksam da? ve deniz san?yordum Mu? ovas?n?n yalanc? mavili?i...
Otob?s oluyordum bir s?re...
Yan?m?zdan ge?en kara trenlerle yar???yordum,
yana??m otob?s cam?n?n garantisinde...
Otob?s oluyordum...
Bir ?lkeden bir i? ?lkeye...
?ocuklu?uma yakla?t?k?a b?y?yordum...
Zap suyunun sesini ba??na koyuyordum ?ark?lar?m?n listesinin...
Korkuyordum...
Sonra iniyordum otob?sten...
?ar??dan bizim eve giden,
?mr?m?n en uzun,
?mr?m?n en k?sa,
?mr?m?n en ?ocuk,
?mr?m?n en ihtiyar yolunu ko?uyordum...
??nk? sonunda annem oluyordum
babam kokuyordum sonunda...
So?uk ve ?ehirleraras? otob?slerde vazge?tim, ?ocuk olmaktan...
Ve beslenme ?antamda otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir g?n Van`daki bir kahvalt? salonunda...
Ben seninle (sadece bilmek zorunda kalanlar?n bildi?i) bir yol ?st? lokantas?nda...
Ben seninle, A?r? da??na mistik ve demli bir ?ay k?vam?nda bakan Do?ubeyaz?t`?n herhangi bir toprak dam?nda...
Ben seninle herhangi bir insan elinin terli co?rafyas?nda olma ihtimalini sevdim...
Ben senin,
beni sevebilme ihtimalini sevdim! yilmaz erdogan