Sen, mevsimini beklemeden açan çiçek
Ben, üzerine aniden konan bir kelebek
Benim kanadım kırılmış
Senin rengin solmuş
Acımadan seni hangi hain koparmış
Alıştım senin kokuna
Kanatlarımın beneklerinde bile sen varsın
Sabırsızca açtın yapraklarını
Ve çabukça oldu gidişin
Toprak bile küskün doğaya
Yapraklarını kopartıp savurmuşlar seni etrafa
Şimdi esen rüzgârla kaybolup gidiyorsun
Ve giderken bir haber bile vermiyorsun
Ben kimin yapraklarına konacağım
Kiminle dertleşeceğim
Seninle doğmuştum
Şimdi sensiz mi öleceğim
Vakit geldi, veda ediyorum hayata
Kelebeklerin ömrü iki günlüktür bilirsin
Tekrar kavuşacağız, konacağım dalına
Şimdi bedenim pusu kurmuş bir örümcek ağında
Ben, üzerine aniden konan bir kelebek
Benim kanadım kırılmış
Senin rengin solmuş
Acımadan seni hangi hain koparmış
Alıştım senin kokuna
Kanatlarımın beneklerinde bile sen varsın
Sabırsızca açtın yapraklarını
Ve çabukça oldu gidişin
Toprak bile küskün doğaya
Yapraklarını kopartıp savurmuşlar seni etrafa
Şimdi esen rüzgârla kaybolup gidiyorsun
Ve giderken bir haber bile vermiyorsun
Ben kimin yapraklarına konacağım
Kiminle dertleşeceğim
Seninle doğmuştum
Şimdi sensiz mi öleceğim
Vakit geldi, veda ediyorum hayata
Kelebeklerin ömrü iki günlüktür bilirsin
Tekrar kavuşacağız, konacağım dalına
Şimdi bedenim pusu kurmuş bir örümcek ağında