Bugün düşlerimi uzaklara bıraktım,
hayallerimiyse
içimin en derin köşelerine attım.
Biliyor musun,
”Biz” yoktuk aslında....
Senin farklı bir yüreğin
benimse aykırı bir yönüm vardı.
Geçen yarım asırda
uzaktı sevda sözcükleri bana,
yalandı yaşadığım ne varsa...
Aslında var ya Hüzünçiçeğim,
biz bulup kaybedenlerdendik.
Bulduğumuz an yitirenlerdendik.
Sevmek yasaktı o yüzden bize...
Bundan değil mi
hep bir şeylerden kaçtık...
Benim için duygularımı hak eden birini bulmak güzeldi
ama şu an da seni kaybetmek üzere miyim
yoksa kaybettim mi ???
Bu çelişki
alıp götürüyor içimdeki sevdayı,
kırıyordu cesaretimi...
Şu an kör yüreğimin gözü
senden başkasını göremeyecek kadar körelttim..
Beklerken seni gözyaşlarımı sessiz akıtıyorum..
Sen bende büyürken
ben sende küçülmekten korkuyorum...
Yasak olsun sözcükler bana
fakat seni sevmemi engelleyemezsin Hüzünçiçeğim...
Sen gidiyorken başka mekanlara
acı çekmek de güzel inan.....
Belki biz
asla var olmayanlardanız...
Belki biz
bulduğu anda kaybedenlerdeniz.....
Yitmiş bir şehirde
kime ait olduğunu bilmediğim,
görünmez, yitik bir adamı mı sevdim ben ?
Bilmiyor, bilemiyorum...
Kimi sevdim ben!!!!!!!!!
teşekkürler