Sözler böylesine kifayetsiz kalır mı?
Hiçbiri teselli etmeyecek acıyan yüreğimi.
Meleğim sonsuz bir uykuya dalacak,
Bir daha uyanmamacasına yumacak zeytin gözlerini,
Bir daha bakamayacağım gözlerindeki mavi denizlere.
Ve, hayatın acılarını hissetmeyecek minik bedeninde,
Kirlenmeyecek savunmasız bedeni bu çamur deryasında.
Daha yaşarken ölmeyecek, çocukluğuna ihanet eden ülkede,
Dahası yoksulluğunu bilmeyecek,
Dahası öldüğünü kendisi bile bilmeyecek.
Dahası var: Artık hiç kimse ona kötülük yapamayacak.
Bir yağmur damlası gibi nehirlere karışacak,
Göz yaşlarımla, onun nehirlerinde buluşacağız gizli gizli.
Bana gülümseyecek son bir kez,
Minik elleri ellerimden kayıp gidecek,
Bebeğim, kelebekler dünyasında bir melek olacak.
Hiçbiri teselli etmeyecek acıyan yüreğimi.
Meleğim sonsuz bir uykuya dalacak,
Bir daha uyanmamacasına yumacak zeytin gözlerini,
Bir daha bakamayacağım gözlerindeki mavi denizlere.
Ve, hayatın acılarını hissetmeyecek minik bedeninde,
Kirlenmeyecek savunmasız bedeni bu çamur deryasında.
Daha yaşarken ölmeyecek, çocukluğuna ihanet eden ülkede,
Dahası yoksulluğunu bilmeyecek,
Dahası öldüğünü kendisi bile bilmeyecek.
Dahası var: Artık hiç kimse ona kötülük yapamayacak.
Bir yağmur damlası gibi nehirlere karışacak,
Göz yaşlarımla, onun nehirlerinde buluşacağız gizli gizli.
Bana gülümseyecek son bir kez,
Minik elleri ellerimden kayıp gidecek,
Bebeğim, kelebekler dünyasında bir melek olacak.
