Yetinmeliydik ...
Yetinmeliydik biz seninle bir lokma aşkla .. Yanına ne ayran ne su aramalıydık .. Öyle olur olmaz şeyler katmamalıydık içine .. Sadece aşk olmalıydı kalbimde , sadece aşk olmalıydı kalbinde ..
Bir sabah güneşe dönmeliydik o apak alnımızı .. Ve yaşadığımız herşeye şükretmeliydik iyi , kötü .. Seviyorum dememeliydik öyle hergün her gece .. Gözlerimden anlamalıydın sen benim , gözlerimde bulmalıydın kendini .. Uçuk mavi gözlerinin tam ortasında görmeliydim o kumral düz saçlarımın dalgasını .. Ellerimin sıcaklığını sözlerinin sıcaklığıyla ölçmeliydim .. Ne senden bir telefon beklemeliydim ne bir mesaj .. Bir cevapsız çağrınla bile yüzüme yerleştirebilmeliydim mutluluğu ..Akşam olupta karanlık çöktümü İstanbula , İstanbulun karanlığı kadar aydınlanmalıydı içim .. Ve ne yollar engel olmalıydı seni görmeme , ne eller , ne de bir başkası .. Yetinmeliydik o bir zamanlar elimizin tersiyle ittiğimiz sevdamızın külleriyle .. Herkes aynı fikirdeydi ya neyse ?
Ne mi yaptık biz ?
Biz ?!?
Ne yapmadık yeniden alevlenince küller .. Ne mezeler kaldı aşkın yanına almadığımız , ne ekler .. Kalbimde sadece aşk mı oldu sanıyorsun ? Ya seni gördüğümde uçan güvercinler , gözlerine baktığımda gözlerime yerleşen gülücükler ... Sabahı bırak günün her saati güneş vardı çehremize yansıyan .. Gerek kalmadı ne sözlerine , ne gözlerine .. İçimdeki sıcaklık varya , hani yakan değilde eskisi gibi , ısıtan cinsten ..Sesini duymadan geçiremez oldum günümü .. Bir alo deyişinle bile kulaklarıma varırdı ağzım .. Ne ben senin yüzünü görürdüm konuşurken ne sen benim .. Ama aynı çarpardı kalbimiz kilometrelerce uzakta olsak bile biz .. Biz korkaklığımıza meydan okuduk yeniden başlayabildik .. Hatırlıyormusun ? Tam bir yıl önce bu gün bitirmiştin sen sebepsizce .. Oysa bende hala cayır cayır alevler vardı sana sıçramasından korktun belkide .. O gün o cayır cayır yanan kalbimde sen yoktun ben vardım köşelerinde .. Söndürdüğünde ben kaldım yanık cesedimle .. Ama bu gün , dönüşünle sanki hiç ölmemişim gibi eskisindende diri seninleyim .. İşte bu gün izin verdin alevlerimin seni hapsetmesine .. Ve inan bundan sonra sönücek olursak ikimiz , yanıcak olursak ikimiz ..
Hoş geldin sevdam , korkularını üstünden atmış biçimde ..
Yetinmeliydik biz seninle bir lokma aşkla .. Yanına ne ayran ne su aramalıydık .. Öyle olur olmaz şeyler katmamalıydık içine .. Sadece aşk olmalıydı kalbimde , sadece aşk olmalıydı kalbinde ..
Bir sabah güneşe dönmeliydik o apak alnımızı .. Ve yaşadığımız herşeye şükretmeliydik iyi , kötü .. Seviyorum dememeliydik öyle hergün her gece .. Gözlerimden anlamalıydın sen benim , gözlerimde bulmalıydın kendini .. Uçuk mavi gözlerinin tam ortasında görmeliydim o kumral düz saçlarımın dalgasını .. Ellerimin sıcaklığını sözlerinin sıcaklığıyla ölçmeliydim .. Ne senden bir telefon beklemeliydim ne bir mesaj .. Bir cevapsız çağrınla bile yüzüme yerleştirebilmeliydim mutluluğu ..Akşam olupta karanlık çöktümü İstanbula , İstanbulun karanlığı kadar aydınlanmalıydı içim .. Ve ne yollar engel olmalıydı seni görmeme , ne eller , ne de bir başkası .. Yetinmeliydik o bir zamanlar elimizin tersiyle ittiğimiz sevdamızın külleriyle .. Herkes aynı fikirdeydi ya neyse ?
Ne mi yaptık biz ?
Biz ?!?
Ne yapmadık yeniden alevlenince küller .. Ne mezeler kaldı aşkın yanına almadığımız , ne ekler .. Kalbimde sadece aşk mı oldu sanıyorsun ? Ya seni gördüğümde uçan güvercinler , gözlerine baktığımda gözlerime yerleşen gülücükler ... Sabahı bırak günün her saati güneş vardı çehremize yansıyan .. Gerek kalmadı ne sözlerine , ne gözlerine .. İçimdeki sıcaklık varya , hani yakan değilde eskisi gibi , ısıtan cinsten ..Sesini duymadan geçiremez oldum günümü .. Bir alo deyişinle bile kulaklarıma varırdı ağzım .. Ne ben senin yüzünü görürdüm konuşurken ne sen benim .. Ama aynı çarpardı kalbimiz kilometrelerce uzakta olsak bile biz .. Biz korkaklığımıza meydan okuduk yeniden başlayabildik .. Hatırlıyormusun ? Tam bir yıl önce bu gün bitirmiştin sen sebepsizce .. Oysa bende hala cayır cayır alevler vardı sana sıçramasından korktun belkide .. O gün o cayır cayır yanan kalbimde sen yoktun ben vardım köşelerinde .. Söndürdüğünde ben kaldım yanık cesedimle .. Ama bu gün , dönüşünle sanki hiç ölmemişim gibi eskisindende diri seninleyim .. İşte bu gün izin verdin alevlerimin seni hapsetmesine .. Ve inan bundan sonra sönücek olursak ikimiz , yanıcak olursak ikimiz ..
Kod:
Düne kadar 4 haziranlar yoktu takvimimde , bugünse takvimimde kayıtlı doğum günüm diye ..Hoş geldin sevdam , korkularını üstünden atmış biçimde ..
