Bakma nemli gözlerime!

Bir iç çekiş görürsün o zaman...

Pişmanlık değil o süzülen yaşlar.

Belki de bir hüzün

Ya da sensizliğin denizinde

Sevgisizliğinin diplerindeki benim işte onlar...



Çağlıyor sensizliğin en acımasız şelalesi.

Düşüyorum o vakit

Parçalanmış hislerimle en derine...

Sonra

Boğuluyorum gözyaşlarımın akıntısında,

Tutunamadan bir dala

Alıp atıyor beni sonsuzluğa...

Sonsuzluk da sen oluyorsun,

Sonra

Dolduramıyor o an göz yaşlarım boşluğu,

Büyüyor giderek yalnızlığım...



Sensizlik yanı başımda kapılmış oluyor akıntıya,

Sürüklüyor o zaman beni

Çaresizliğe çaresizce...

Gözlerim yaşla dolu

Ama boş bakıyor aynı senin gibi.

Hüzünlerim boş bir noktaya dalmış

Seni göremez oluyor aniden...

Ne bir çaresizlik bu ağlama

Ne de bir güçsüzlük bu!

Sensizliğe de ağlamıyorum aslında!

Belki de sadece karşılıksız sevgime.

Bakma o yüzden gözlerime

Ve sakın

ağladığımı görme!....