Senin için aşk, sevgi belki çok basitt, , çok kolaydı. amaaan der siler geçerdin yılları. Ama ben yapamadım, yapmam da.. Çünkü deniz kenarında sana selam verdiğim o ilk günden beri değerlisin. Ve özelsin bende. Her sözün, her hareketin, düşüncelerin ve karakterin aklımda..
Sen söylerdin, ben farklıyım. Terkedilmiş milyonlarca kadına ortak olmuyorum. Senden nefret etmiyorum, hayatımdan da silmiyorum. Seni geri kazanmayı hiçç istemiyorum. Biten bitmiştir, buna gerek yok.
Ama bil istiyorum. Aşk, sevgi böyle basit değil. Senin hovardalıkların aşk hiç değil. Ne yaştır ne tahsil hayat. 10 yaşında bi sokak çocuğu senden daha tecrübeye doymuş olabilir. Sen herkesi kendinden değersiz görmeye devam ettikçe kaybeden oluyorsun, bilmiyorsun...
Ve gör işte yalnız kalıyorsun. Hergün yüzlerce defa aklıma geliyorsun. Saklamam ki.. Seni unutmuyorum. Seni unutmayacağım da.. İyi ve kötü aklımdasın. ama genelde kötü. Bazen adını görüyorum bir yerde, bazen de sevdiğin şarkı çalıyor.
Bilmiyorum bu kadar hatırlandığını biliyormusun? Şairini unuttuğum bi şiir vardı.. Bir kısmı şöyledir. Bugünlük son sözüm olsun...
"KOLLARIMI AÇTIÄžIM KADAR UNUTTUÄžUMSUN, AÇAMADIÄžIM KADAR ÖZLEDİÄžİM"
"BENİM UNUTTUÄžUM KADARINI SEN ÖZLER MİSİN? "
