Gülüşün… Hiç kimsede olmadığı kadar içten, hiç kimsede olmadığı kadar yumuşak. Gülüşün, gözlerine yansıyan ışık.Sen gülüyorsun, ben bir diyardan diğerine sürüklenen serüvenci oluyorum. Gülüşün çocuk, haylaz, yaramaz,umursamaz… Ve bir o kadar da uslu, söz dinleyen, huzur veren… Gülüşün, damarlarıma işliyor, bağımlılık yaratıyor. Bir tutku, vazgeçmesi mümkün olmayan. Bir hayat senfonisi, her notasında aşkı saklayan. Sevmeyi bilen gülüşün, sevdikçe sevdiren gülüşün… Özlemin en koyusu senin gülüşüne konaklamış. O gülüşü görmeden yaşamak öyle zor ki… sınırsız okyanusların, en mavi denizlerin beyaz yelkenlisi… Umudun ta kendisi… Menzili olmayan bir uçuş, sonsuzlukta kayboluş…
Güven veren gülüşün, cesaret veren… Hayatın bütün kaypaklığına, ikiyüzlülüğüne ve acımasızlılığına direnme gücü veren. Yaşama sevincini her gördüğümde yeniden yüreğime yerleştiren gülüşün…
Sen güldükçe gülüyor çevremde kim varsa, ne varsa. Sen güldükçe ışıl ışıl yanıyor yıldızlar. Şimdi sadece senin gülüşünle anıyorum onları. Gülüşün, ayazı ısıtan bahar, sarı sıcağı serinleten rüzgar…
Alabileceğim en değerli armağan gülüşün, içinde her sevinci barındıran bir hazine. En beklenmeyen sürpriz, hep beklenen mutluluk…
Gülüşün, kötüye karşı en soylu başkaldırış. İyinin en kadim dostu. Mücadele eden, yenilmeyen ve aşkın zaferini ilan eden…
Sevdiklerine alçakgönüllü, zarar vereceklere kalkan. Soran, sorgulayan ama asla yargılamayan gülüşün…
Bedenimi saran ateş, içimdeki ürperiş, ellerimdeki titreyiş gülüşün. Tükenmeyecek heyecan, sonu gelmeyecek öykü, anlatılmaz bir duygu seli…
Seni anlatan en iyi tarif gülüşün, içinde ne varsa dışına yansıtan. Saklamayı bilen ama gizemden hoşlanmayan. Baktıkça, ‘iyi ki yaşıyorum’ dedirten… Varoluşuma anlam katan gülüşün…
Baktıkça Allah’a şükrettiren ve ‘hayatımdan hiç çıkmasın’ diye dua ettiren gülüşün. Damla damla yağan yağmur yanımdan hiç ayırmayacağım uğur…
Gecenin dinginliği gündüzün hareketi. Renklerin en güzeli, çiçeklerin en tazesi…
Ve bu sevdanın sebebi…
GÜLÜŞÜN...
