Herşeyden!
AkLımdaN ßiNLerce cümLe akıp giderkeN hayata dair, herkese dair, ßir eLvedadır söyLeyemediğim sadece. ÇüNkü geride kaLacakLardaN çok, eN çok ßeLki de, öLümdeN korkuyorum...
Kim ßiLir, ßeLki hayatıma soN vermemek içiNdir ßunca ya$ama isteğim. LakiN sözLeriN tükeNdiği, cümLeLerin NoktaLandığı ßir vakit geLip çatıyor, insaNıN ßoğazıNa düğümLeNiyor hatıraLar. Çöz çözeßiLirseN...
ßeN çözemedim, çözemiyorumda zateN.
Kim ßiLir ßeLki çözerim ama ßuNa gücüm var mı, ßiLmiyorum...
KaLaßaLık yaLNızLıkLar içiNde ßoğuLuyorum. OksijeNsiz kaLdığım güNLerdeN hesap sormam gerekiyor beLki de. SoNra bo$ver diyorum. SoLuduğum havaNıN Ne kadarı oksijeNki?
HerkesiN ßo$ ßakı$LarıNdaN, ßomßo$ yaşamLarıNdaN, ßo$ cümLeLeriNdeN sıkıLdım. HerkesiN cümLeLerindeki "ßen" LerdeN ve ßeNi yargıLamaLarıNdaN...
KeNdiLeriNi ßiLmedeN daha, etrafa saLdırmaLarıNdaN. Ortada görüLecek oNca gerçek varken keNdi gerçekLeriNi G
erçek oLmamaLarıNa rağmeN- kabuL ettirmeye çalı$maLarıNdaN, ve tartı$ıLaN her koNuda kar$ısındakiNi diNLemedeN kafasıNdaki cümLeLeri kurmaLarıNdaN...
Ve ßuNuN gißi ßinLerce $eyden sıkıLdım..! NefesLerim ta$ıyor artık ciğerLerimdeN. ALdığım Nefes hava mı?...
KaraNLıkLar pakLıyor insaNLarı, öğreNdim. YaLNızLık eN büyük dü$maNLarı ve de. ANLadım ki insanLar NedeN ßu kadar kaçar yaLNızLıktan ve yüzLe$emezLer keNdiLeriyLe.
Aynaya sadece saçının ve ba$ıNıN $ekLi için ßakan, ruj süren parmakLarı kaymasın diye dikkatini kabartanLardan da sıkıLdım..! Aynaya ßaktığıNda keNdiLeriNi görmeyip, dı$ındaki maskeyi ßoyayanLardan sıkıldım.
Dünyaya gülen ruj lekeleri bırakanlardaN da..!.
ßırakıp gitmek istediğim vakit dünyayı, arkamda siyah güne$ gözLükLeri arkasıNdaN ağLayacak iNsanLar istemiyorum. Ve rimeL LekeLeri ßula$masıN artık pudraLanmı$ yüzLeriNe.! ßırakıN beNi..!
ßeN ßu dünyaya ait değiLim. Ait oLamadım da...
ßaşkaLarıNı dü$üNerek ya$ayamayacağımı aNLadım artık. ßa$kaLarıNı umursamak keNdimi ihmaL etmekmi$, öğreNdim... Ve ßu hayatta öğreNemediğim eN öNemLi $ey keNdim oLdum.
BeN aynaLara süsLenmek içiN ßakmadım
beLki evet ama, pi$maNLığım ßu değiLdir. ßeNim ßakacak hiç ayNam ßiLe oLmadı. Her ßaktığım ayNa farkLı ßir iNsaN suNdu ßaNa. Her ßaktığım aynada bir ßaşkası beNi yargıLar yüzLe ßaktı.
ßoğazıma kadar yumrukLaNdı sıkıNtıLarım. Kusamıyorum...
MısraLarım kısır kaLdılar artık. Yazdığım harfLer aNLamsız keLime yığıNLarı... Sadece durup düşüNmek Lazım. Sadece ya$ayıp görmek...
MısraLarım kısır kaLdı artık.
Ne kimseyi anLataßiLiyor,
Ne de aNLayaßiLiyor etrafıNdakiLeri...
Sağır cümLeLer kuruyorum,
Hayattan ßağımsız,
ÖLüme güdümLü!
DiLLeriNi kestim keLimeLeriN,
Ve sürekLi yargıLayaN cümLeLeriN..!
€Lßet geLecektir soNu,
"BeN"ciL aLıNaN NefesLeriN.
Gidiyorum, ve kökLeriNi kazıyorum.
Sığ deNizLerde, keNdiNi deriN zaNNedenNeriN...
AkLımdaN ßiNLerce cümLe akıp giderkeN hayata dair, herkese dair, ßir eLvedadır söyLeyemediğim sadece. ÇüNkü geride kaLacakLardaN çok, eN çok ßeLki de, öLümdeN korkuyorum...
Kim ßiLir, ßeLki hayatıma soN vermemek içiNdir ßunca ya$ama isteğim. LakiN sözLeriN tükeNdiği, cümLeLerin NoktaLandığı ßir vakit geLip çatıyor, insaNıN ßoğazıNa düğümLeNiyor hatıraLar. Çöz çözeßiLirseN...
ßeN çözemedim, çözemiyorumda zateN.
Kim ßiLir ßeLki çözerim ama ßuNa gücüm var mı, ßiLmiyorum...
KaLaßaLık yaLNızLıkLar içiNde ßoğuLuyorum. OksijeNsiz kaLdığım güNLerdeN hesap sormam gerekiyor beLki de. SoNra bo$ver diyorum. SoLuduğum havaNıN Ne kadarı oksijeNki?
HerkesiN ßo$ ßakı$LarıNdaN, ßomßo$ yaşamLarıNdaN, ßo$ cümLeLeriNdeN sıkıLdım. HerkesiN cümLeLerindeki "ßen" LerdeN ve ßeNi yargıLamaLarıNdaN...
KeNdiLeriNi ßiLmedeN daha, etrafa saLdırmaLarıNdaN. Ortada görüLecek oNca gerçek varken keNdi gerçekLeriNi G
erçek oLmamaLarıNa rağmeN- kabuL ettirmeye çalı$maLarıNdaN, ve tartı$ıLaN her koNuda kar$ısındakiNi diNLemedeN kafasıNdaki cümLeLeri kurmaLarıNdaN...
Ve ßuNuN gißi ßinLerce $eyden sıkıLdım..! NefesLerim ta$ıyor artık ciğerLerimdeN. ALdığım Nefes hava mı?...
KaraNLıkLar pakLıyor insaNLarı, öğreNdim. YaLNızLık eN büyük dü$maNLarı ve de. ANLadım ki insanLar NedeN ßu kadar kaçar yaLNızLıktan ve yüzLe$emezLer keNdiLeriyLe.
Aynaya sadece saçının ve ba$ıNıN $ekLi için ßakan, ruj süren parmakLarı kaymasın diye dikkatini kabartanLardan da sıkıLdım..! Aynaya ßaktığıNda keNdiLeriNi görmeyip, dı$ındaki maskeyi ßoyayanLardan sıkıldım.
Dünyaya gülen ruj lekeleri bırakanlardaN da..!.
ßırakıp gitmek istediğim vakit dünyayı, arkamda siyah güne$ gözLükLeri arkasıNdaN ağLayacak iNsanLar istemiyorum. Ve rimeL LekeLeri ßula$masıN artık pudraLanmı$ yüzLeriNe.! ßırakıN beNi..!
ßeN ßu dünyaya ait değiLim. Ait oLamadım da...
ßaşkaLarıNı dü$üNerek ya$ayamayacağımı aNLadım artık. ßa$kaLarıNı umursamak keNdimi ihmaL etmekmi$, öğreNdim... Ve ßu hayatta öğreNemediğim eN öNemLi $ey keNdim oLdum.
BeN aynaLara süsLenmek içiN ßakmadım
beLki evet ama, pi$maNLığım ßu değiLdir. ßeNim ßakacak hiç ayNam ßiLe oLmadı. Her ßaktığım ayNa farkLı ßir iNsaN suNdu ßaNa. Her ßaktığım aynada bir ßaşkası beNi yargıLar yüzLe ßaktı.
ßoğazıma kadar yumrukLaNdı sıkıNtıLarım. Kusamıyorum...
MısraLarım kısır kaLdılar artık. Yazdığım harfLer aNLamsız keLime yığıNLarı... Sadece durup düşüNmek Lazım. Sadece ya$ayıp görmek...
MısraLarım kısır kaLdı artık.
Ne kimseyi anLataßiLiyor,
Ne de aNLayaßiLiyor etrafıNdakiLeri...
Sağır cümLeLer kuruyorum,
Hayattan ßağımsız,
ÖLüme güdümLü!
DiLLeriNi kestim keLimeLeriN,
Ve sürekLi yargıLayaN cümLeLeriN..!
€Lßet geLecektir soNu,
"BeN"ciL aLıNaN NefesLeriN.
Gidiyorum, ve kökLeriNi kazıyorum.
Sığ deNizLerde, keNdiNi deriN zaNNedenNeriN...