Ben...
kendim...
bilerek ve isteyerek yazdım bu şiiri...

ama
bilmeden ve istemeden yaşadım...

Çocuktum...
beş yüz metre ileriden bakmak bir yüze
ve...
platonik bir acıyla yanmak
bir yüze bin yüz gün vermek
bir yüz yüzünden uyuyamamak
yüz/lerce gün...

Büyüdüm...
belli belirsiz, bilmediğim zamanlarda...

on sekizimde öğrendim ayakkabımı boyamayı
saçlarımı ıslatmayı...
on sekizimde öğrendim kalbimi kanatmayı
ve...
on sekizimde yazdım bi kızın adını koluma
barutla...
ama sildim kalbimden...

Babamın otuz yıl öncesi sararmış bir kağıda yazdığı gibi değilmiş aşk!
anladım...

Büyüdüm...
belli belirsiz, bilmediğim zamanlarda...

ve hala büyütmekte acılarım beni...
teşekkürler...

Gozlerıne saglık.. .

Babamın otuz yıl öncesi sararmış bir kağıda yazdığı gibi değilmiş aşk!
anladım...

yüreğin dert görmesin...

Senınde kardesım senınde gormesın

ksr bakmayın valla, bugun bıraz dumanlı basım, habıre yazıyom bole ıdare edın bu gecelık

aa ne demek abi sen yaz ben bekliyorum zaten okumak için

eyw kardesım

yazılarını okumak çok güzel...

Saolasın, yuregınız dert gormesın

cok guzel ya nemutllukı sana yazabılıyosun..
ya
ınsanın konusamayıp yazamayıp ıcıne akıttıkları...gorup konusamadıkları...