Varsın vefasız desinler. Sev dedi gönlüm sevdim, olmaz dedi gittim. Varsın yollarıma set çeksinler.
Vazgeçtiğim sen değildin. Ne hatırlamak ne de pişman olmak değil derdim.
Unutmak, boşlukta olmak, hiç yaşanmamış saymak istediğim. Varsın bir daha sevmesin yüreğim.
Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...
Varsın benden nefret etsinler. Gittiğime gideceğime lanet ettirsinler. Yeni bir yaşam kurmak bir yana,
eskisini derlemek, toplamak, katlayıp bir daha açılmayacak çekmecelere sıkıştırmak zaten zor.
İnsan yeni bir yola adımını atarken eskisine her an dönmeye hazır oluyor. Varsın geri dönüşe giden bir kestirme yol olmasın.
Tozlu yollarda nereye gideceğini bilmeden yürümek, bile bile cehenneme yol almaktan çok daha kolay.
Acı veriyor, zor geliyor, insan her an vazgeçmek istiyor ama varsın hiç tükenmesin o yollar.
Sonunda senden tümüyle kurtulmak var. Varsın kana bulansın her yerim.
Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...
Varsın bir damla umudum kalmasın. Elimden tutacak bir tek dostum olmasın.
Senden vazgeçebildiysem eğer ötesi yok benim için. Herkes unutulur. Gönüllü seçtim ben bu yolu, bilerek.
Güçlüydüm bu kararı aldığımda. Yeni bir hayatın bana vereceklerinden emindim.
En büyük aşk sensen eğer en büyük ızdırap da sendin. Senden kaçabilirsem eğer mutlu olabilirdim.
Varsın param olmasındı. Varsın kimseler yaramı sarmasındı. Terk ettiğim sen değildin.
Ben seninle gelecek olan hayatımdan vazgeçtim. Varsın serilsin önüme hanlar hamamlar?
Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...
Varsın üç günlük ömrüm kalsın. Vücudumun her zerresi ?sen? diye yansın. Asla yok geriye dönüşüm.
Ben seni unutmak için bu yollara düşmüşüm. Varsın Azrail gelsin alsın canımı.
Varsın koparsın benden çürüyen sol yanımı. Adını son kez de olsa söylemeyeceğim.
Atıp her bir parçamı kilometrelerce uzağa, ruhumu gökyüzüne savursunlar.
Kimseler ardımdan tek bir dua etmesin. Ben seçtim bu yolu gönüllü seçtim. Vazgeçtiğim terk ettiğim sen değildin.
Zerre kadar korkuyorsam adam değilim
Vazgeçtiğim sen değildin. Ne hatırlamak ne de pişman olmak değil derdim.
Unutmak, boşlukta olmak, hiç yaşanmamış saymak istediğim. Varsın bir daha sevmesin yüreğim.
Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...
Varsın benden nefret etsinler. Gittiğime gideceğime lanet ettirsinler. Yeni bir yaşam kurmak bir yana,
eskisini derlemek, toplamak, katlayıp bir daha açılmayacak çekmecelere sıkıştırmak zaten zor.
İnsan yeni bir yola adımını atarken eskisine her an dönmeye hazır oluyor. Varsın geri dönüşe giden bir kestirme yol olmasın.
Tozlu yollarda nereye gideceğini bilmeden yürümek, bile bile cehenneme yol almaktan çok daha kolay.
Acı veriyor, zor geliyor, insan her an vazgeçmek istiyor ama varsın hiç tükenmesin o yollar.
Sonunda senden tümüyle kurtulmak var. Varsın kana bulansın her yerim.
Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...
Varsın bir damla umudum kalmasın. Elimden tutacak bir tek dostum olmasın.
Senden vazgeçebildiysem eğer ötesi yok benim için. Herkes unutulur. Gönüllü seçtim ben bu yolu, bilerek.
Güçlüydüm bu kararı aldığımda. Yeni bir hayatın bana vereceklerinden emindim.
En büyük aşk sensen eğer en büyük ızdırap da sendin. Senden kaçabilirsem eğer mutlu olabilirdim.
Varsın param olmasındı. Varsın kimseler yaramı sarmasındı. Terk ettiğim sen değildin.
Ben seninle gelecek olan hayatımdan vazgeçtim. Varsın serilsin önüme hanlar hamamlar?
Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...
Varsın üç günlük ömrüm kalsın. Vücudumun her zerresi ?sen? diye yansın. Asla yok geriye dönüşüm.
Ben seni unutmak için bu yollara düşmüşüm. Varsın Azrail gelsin alsın canımı.
Varsın koparsın benden çürüyen sol yanımı. Adını son kez de olsa söylemeyeceğim.
Atıp her bir parçamı kilometrelerce uzağa, ruhumu gökyüzüne savursunlar.
Kimseler ardımdan tek bir dua etmesin. Ben seçtim bu yolu gönüllü seçtim. Vazgeçtiğim terk ettiğim sen değildin.
Zerre kadar korkuyorsam adam değilim