Karaya vurmasına razıyken tüm gemilerimin,hepsini kaybettim..orta yerinden su aldı hepsi,denizin ortasında kaldı...oysa bir bilsen ne çok şey vardı hazinemde..deniz ne çok şeyimi aldı..
umutlarım vardı herşeyden önce..ama su aldı..çürüdü..dağıldı..
sonra geçmişim..senli günlerin vardı...bütün "an"ları,bütün "anı"ları hapsetmiştim sandıklarıma...oysa yoklar şimdi...denizin dibindeler..hayatın dibindeyim..en kuytu köşedeyim..
oysa mavi yolculuklar not edecektim seyir defterime...senli günler düşecekti kalemimden...olmadı...seyir defterim ıslandı..
ben dünyaları senin önüne serecekken,sen ,senden dünyaları isteyenlere kandın..onun yollarında kaldın...ben öksüz kaldım...şimdi limanlarım yetim..ben onlara ağlarım..
oysa gitmek istememiştim ben hiç..senden kopmak ölümdü,sensizlik zulümdü...ve işte yoksun...
ben güneşi odana ışık diye koyacekken,sen ,senden güneşi elinde tutmanı isteyenlere kandın..yalanlara aldandın...
oysa ben bilirim seni,buna dayanamazsın...yakar kavurur içini,aldandığınla kalırsın...
seni bu kadar değiştiren neydi bilmiyorum...
diğer yarımken,canımken,taa içimdeyken nasıl gidebildin bu kadar uzaklara,içimde kalarak...
seni tek bir bakışından anlayan ben,cümlelerinde bocalıyorum şimdilerde...bu sen değilsin sanki..senin değil bu yüz,bu can yakan kelimeler,bu bakış...sen değilsin bu!!
bırak,tutma beni..!!gemilerime gidiyorum ben...kaybettiğim seni bulmaya gidiyorum...
sanırım orda kaldın sen...sanırım sen de battın..seni yanıma almadan,senin yanında olmadan rahat yok bana...
bakma ardına..batığıma gidiyorum ben..kaybettiğim seni bulmaya...
YUREGIMIN YARISI BIR TEK SENIN HAKKINDI
SIMDI YANIMDA SEN OLMALIYDIN...
SIMDI YANIMDA SEN OLMALIYDIN...