Erzurum Atatürk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji bölümü son sınıf öğrencisiyim. 2.sınıftayken (NİSAN 2003) yazdığım aşağıdaki yazıyı sizinlede paylaşmak istedim.
Protein gözlüm,Karbonhidratım,Primitif aşkım benim...
Özlemin bütün soma hücrelerime kadar işledi. Hasretin beni litik enzim gibi damla damla eritiyor. Seni, her gün binlerce kez ribozomlarımda sentezleyip, kalbimde depoluyorum. Sen, kalbimin spesifik effektörüsün. Ben sana stabil ligamentlerle bağlanmışım bir kere. Kalbimin her odacığında sen varsın artık.
Osilasyon varyasyonunu bırak bir köşeye. Parçala beynindeki fikse edilmiş anabolik hayalleri. Rotasyon haraketi yaparak gel tut ellerimi. Artık mutasyon zamanı gelmiştir ikimiz içinde. Sinsityum yapmış amorf modifikasyonları atalım yüreğimizden. HUGO De VRİES’in mutasyon kuramının sınırlarını aşalım artık.De VRİES ‘i kıskandıracak kendi mutasyon kuramımızı yaratalım sonsuz hayallerimiz için.
Gel tut ellerimi Bir tanem. Tut ki stabil kominikasyon sistemimizi yaratabilelim gözlerimizde.
Bivalent,stabil linker DNA zincirine tutunalım seninle. Kalbimiz, Yüreğimiz, Hayallerimiz hep birbirinin komplementeri olsun.. In Vitro ortamının latent fazının letal yalnızlığını immunolojik tolerans sistemimizle disimilasyona uğratalım.
Bana dönmen için bütün Pentoz yollarını,Hatch-Slack yollarını,Calvin yollarını sonuna kadar açtım.Gel tut ellerimi.Yeni bir initiatör noktası belirleyelim kendimize.Ve bir tane daha Krebs çemberi çizelim ikimiz için.Merkezinde sen,sana eşit uzaklıktaki her noktada ben.Seni her dönüşünde beni,ben her bakışımda seni göreyim. .
Protein gözlüm,Primitif aşkım benim . . .
Ben senin en çok konjenital DNA heliksi görünümündeki fibrilimsi saçlarını sevdim.
Rotasyon hareketi yaparak resiprok dönüşünü sevdim. Gen havuzundaki Gen frekansımızın farklı olmasına rağmen ben seni yinede unutamıyorum. Çünkü sen benim primitif aşkımsın, bir tanemsin. BİNG – BANG . KURAMI çarpsın ki... Hayat siklusu içinde senden başkasını sevmeyeceğim. Regülatör yüzlüm benim...
(NOT:Alıntıdır...)
Protein gözlüm,Karbonhidratım,Primitif aşkım benim...
Özlemin bütün soma hücrelerime kadar işledi. Hasretin beni litik enzim gibi damla damla eritiyor. Seni, her gün binlerce kez ribozomlarımda sentezleyip, kalbimde depoluyorum. Sen, kalbimin spesifik effektörüsün. Ben sana stabil ligamentlerle bağlanmışım bir kere. Kalbimin her odacığında sen varsın artık.
Osilasyon varyasyonunu bırak bir köşeye. Parçala beynindeki fikse edilmiş anabolik hayalleri. Rotasyon haraketi yaparak gel tut ellerimi. Artık mutasyon zamanı gelmiştir ikimiz içinde. Sinsityum yapmış amorf modifikasyonları atalım yüreğimizden. HUGO De VRİES’in mutasyon kuramının sınırlarını aşalım artık.De VRİES ‘i kıskandıracak kendi mutasyon kuramımızı yaratalım sonsuz hayallerimiz için.
Gel tut ellerimi Bir tanem. Tut ki stabil kominikasyon sistemimizi yaratabilelim gözlerimizde.
Bivalent,stabil linker DNA zincirine tutunalım seninle. Kalbimiz, Yüreğimiz, Hayallerimiz hep birbirinin komplementeri olsun.. In Vitro ortamının latent fazının letal yalnızlığını immunolojik tolerans sistemimizle disimilasyona uğratalım.
Bana dönmen için bütün Pentoz yollarını,Hatch-Slack yollarını,Calvin yollarını sonuna kadar açtım.Gel tut ellerimi.Yeni bir initiatör noktası belirleyelim kendimize.Ve bir tane daha Krebs çemberi çizelim ikimiz için.Merkezinde sen,sana eşit uzaklıktaki her noktada ben.Seni her dönüşünde beni,ben her bakışımda seni göreyim. .
Protein gözlüm,Primitif aşkım benim . . .
Ben senin en çok konjenital DNA heliksi görünümündeki fibrilimsi saçlarını sevdim.
Rotasyon hareketi yaparak resiprok dönüşünü sevdim. Gen havuzundaki Gen frekansımızın farklı olmasına rağmen ben seni yinede unutamıyorum. Çünkü sen benim primitif aşkımsın, bir tanemsin. BİNG – BANG . KURAMI çarpsın ki... Hayat siklusu içinde senden başkasını sevmeyeceğim. Regülatör yüzlüm benim...
(NOT:Alıntıdır...)
