her sevdada payıma düşen 'kalan' olmak sanırım...
gidenlerin ardında bıraktıklarını sandığı sözde 'kalan'ım...
sahi onlar gittikten sonra ben kaldım mı?
ne kadar süre nefes aldım?
her giden nefeslerimi çaldı benden!
soluksuz kaldım yüzüme kapanan kapılar ardında…
gülüşlerimi, mavi düşlerimi çaldılar umutlarımı götürdüler ceplerinde...
susuşlar ve sancılar emanetleriydi bende!
benden aldıklarına eşdeğer gördükleri sancıları bıraktılar bana!
demek ki bu kadar büyüktü umutlarım bu kadar derindendi gülüşlerim!
eğer öyle olmasa bu kadar derinden olur muydu sancılarım?
bu kadar büyük olur muydu susuşlarım?
aldığımı sandıkları her nefeste yok oluşu çektim ciğerlerime!
bu koyu mavi sonu kendi ellerimle yazdım!
suçsuzdur onlar!
katili benim bu cinayetin!
kendim istedim nefes nefes terkedilişi içime çekmeyi!
kendim istedim bu depremleri!
kendim istedim kanamalarıma sebep bu yangınları!
kendim istedim bu soluksuz susuşları!
gidenlerim suçsuzdur;
ben seçtim onları yanarcasına sevmeyi!
her ne kadar ben istemesem de onlar seçtiler
giden olmayı ve kalan rolünü bana bırakmayı!
soluksuz susuşlarımda büyüttüm gözlerini!
ben seçtim bu cinayeti!
ellerimle sancılarımla yazdım bu işkenceyi!
boynuma geçirilirken bir ihanetin yağlı urganı
ben istedim böylesine tükenmeyi!
gidenlerim!!!
ne ahım kalmıştır omuzlarında ne de adım akıllarında!
'giden' diler bense artlarında bıraktıklarını sandıkları 'kalan'...
her giden gibi onlarda habersizlerdi her şeyi götürdüklerinden...
σηℓαя gι∂єη∂ι вєηѕє кαℓαмαуαη...
gidenlerin ardında bıraktıklarını sandığı sözde 'kalan'ım...
sahi onlar gittikten sonra ben kaldım mı?
ne kadar süre nefes aldım?
her giden nefeslerimi çaldı benden!
soluksuz kaldım yüzüme kapanan kapılar ardında…
gülüşlerimi, mavi düşlerimi çaldılar umutlarımı götürdüler ceplerinde...
susuşlar ve sancılar emanetleriydi bende!
benden aldıklarına eşdeğer gördükleri sancıları bıraktılar bana!
demek ki bu kadar büyüktü umutlarım bu kadar derindendi gülüşlerim!
eğer öyle olmasa bu kadar derinden olur muydu sancılarım?
bu kadar büyük olur muydu susuşlarım?
aldığımı sandıkları her nefeste yok oluşu çektim ciğerlerime!
bu koyu mavi sonu kendi ellerimle yazdım!
suçsuzdur onlar!
katili benim bu cinayetin!
kendim istedim nefes nefes terkedilişi içime çekmeyi!
kendim istedim bu depremleri!
kendim istedim kanamalarıma sebep bu yangınları!
kendim istedim bu soluksuz susuşları!
gidenlerim suçsuzdur;
ben seçtim onları yanarcasına sevmeyi!
her ne kadar ben istemesem de onlar seçtiler
giden olmayı ve kalan rolünü bana bırakmayı!
soluksuz susuşlarımda büyüttüm gözlerini!
ben seçtim bu cinayeti!
ellerimle sancılarımla yazdım bu işkenceyi!
boynuma geçirilirken bir ihanetin yağlı urganı
ben istedim böylesine tükenmeyi!
gidenlerim!!!
ne ahım kalmıştır omuzlarında ne de adım akıllarında!
'giden' diler bense artlarında bıraktıklarını sandıkları 'kalan'...
her giden gibi onlarda habersizlerdi her şeyi götürdüklerinden...
σηℓαя gι∂єη∂ι вєηѕє кαℓαмαуαη...
: ... Tşkler güzeldi.