"Hiç sevmedim kimseyi senin kadar....
Yüreğim yanmadı hiç bu kadar..."
Bir el bazen neleri ayakta tutabiliyor hiç düşündünüz mü ve neleriyıkabiliyor tek başına ? Bir eli tutmak bir insanı hayata bağlamakla eşdeğerde olabiliyorsa eğer bunun adı aşktır. Böyle bir eli tutmak hayatıbulmaktır belki de....
Hiç sevmedim seni sevdiğim kadar dersin birine ve sonra onun arkasınadönüp gitmesini izlemek ne zordur. Bir eliyle hayata bağlamak bireliyle o verdiği hayatı geri almak gibi... Bazen mecburu ayrılıklarmecburi acılar yaratır. Bile bile kapıyı aralık bırakırsın ve tümyalnızlığın ve hüznün içeri dolmasına izin verirsin. Buna rağmenaklının bir köşesinde sonsuzluk vardır. Bitmedik , bitemez ,bitmeyecek... Bir ömrü bir aşka adamaktır bu belki ve elbette yürekister ayrıysan. Dönüş yolları geçilemeyecek kadar darsa bile bir umutkoyup sol yanına beklersin hayatının ışığının o derin karanlıktangelmesini. Zaman geçtikçe göremez olursun hiçbir şeyi gözlerininbuğusundan ve kalbinin karanlığından... Beklemek zordur eğer beklenenkalbinden çok uzakta ise...
"Çok yalnızım, seninle bir yarım...
Eğer elindeyse ne olur çal kapımı,
Eğer yüreğindeysem ne olur sil göz yaşımı.."
Eğer elindeyse ne olur çal kapımı,
Eğer yüreğindeysem ne olur sil göz yaşımı.."
Bir hayatı kaybetmek bir elin sıcaklığını kaybetmekle eş değerse iştebu aşktır. Böyle bir eli kaybetmek ölmeden ölmektir. Ruhunu o sıcaklığaterk edersin o el senden uzaklaşırken. Ruhsuz bir beden ölmektenbeterdir...
Ne kadar umut edersen et korkular rahat bırakmaz aklını ve umudunuköreltir sonsuz telaşların o bekleyişte. İsyanın yükselir bastıramazsınçektiğin yalnızlığın en acımasız yanı canını yakmaya başlayınca.Allah'a
yalvarırsın son bir şans diye gerçekleşmeyeceğini bildiğin halde.Umudun ve benliğin avuçlarının arasından akıp gider. Ruhsuz, umutsuz vebenliksiz kalırsın bir başına. Zaman acımasızlaşır ağladıkça.
"Gel... Korkuyorum... Nefes alamıyorum. Eğer hala dudaklarında ismim varsa gel... Sıcaklığın olmadan tutunamıyorum..."
Hatanın üstüne hata ekleyerek yaşıyoruz. Bile bile kaçırdık belki de otreni. Beklemek için çok geç , vazgeçmek içinse çok erken. Bir ömrebedelse bile geç kalınmış bir mutluluktan vazgeçmiyorum. Verilen sözlerunutulmamalı, ben unutmadım...
"Eğer elindeyse ne olur çal kapımı,
Hiç sevmedim kimseyi senin kadar....
Yüreğim yanmadı hiç bu kadar..."
Hiç sevmedim kimseyi senin kadar....
Yüreğim yanmadı hiç bu kadar..."