
o hep kalbi kırık küçük kız yok artık
kurtarmış kendini, duyduk inanmadık

Ben boşlukta yürüyen biriydim eskiden

çıkmazdı benim hiç ellerim cebimden

korkardım hayattan bütün insanlardan

bıkmıştım artık çok koşturup durmaktan

yok kimse anlamaz beni

yorulmuş bedenim
kesilmiş nefesim
kalbim yok yerinde
ellerinde ellerim

yok ceplerime baktım, anılarımı yaktım
gözyaşlarımı ben bir deliye sattım
yok kimse anlamaz beni
yorulmuş bedenim
kesilmiş nefesim
kalbim yok yerinde
ellerinde ellerim