Toparlanmaya çalışıyorum ama her ayaga kalmaya çalıştıgımda ayaklarımın ferinin kalmadıgını anlıyorum diz çöküyorum yere gelip beni kaldırmanı ama ne sen geliyosun nede ben ayaga kalkacak kadar güç buluyorum kendimde....
Öyle koyu ki yoklugun bende bu koyuluk gözlerimin,ayaklarımın,ellerimin ,yüregimin ferini almış yoklugun azap olmuş yüregimde halsiz sensiz kalmışum koylugun kan koyusu yoklugun kopkoyu ne seni bulabiliyorum nede kendimi..
Kendimi gelmeye çalışıyorum ama her ayaga kalkışımda bi dalga vuruyo ilk önce ayaklarıma sonra yüregime yıkılıyorum öylece kalakalıyorum sensizlik koyu bi yalnızlıK..Ne seni geri getirebiliyorum ne kendimi..
Hasretinle yanıyo yüregim sensizlik koyu yalnızlık olmuş sular bulanık ben bulanık bulamıyorum ne kendimi ne seni toparlamaya çalıştıça yeni bi dalga geliyo vuruyo olmuyo seni bulamıyorum kendime gelemiyorum bulanık herşey yoklugun koyu yalnızlık olmuş gelecektin gelmez oldun ne haldeyim sensiz bu koyu yalnızlıkta ahh bi bilsen gözlerimde kanlı yaş var ..Seni bulmak istiyorum bulamıyorum kendimi dimdik görmek istiyorum olmuyo yapamıyorum bir bulunmazlık bir çaresizlik bi koyu yalnızlık var..anla yoklugunun ne kadar koyu oldugunu anla bu koyu yalnızlıkta nasıl sensiz bilmezlik içinde oldugumu anla......Yoklugun koyu bi yalnızlık bir bilinmezlik bir yokluk..
Yazan:Hilal
(ÇiLeK)
02.05.2008
saat:22.45
