Rüzgar dudaklarıma
İki damla yağmur vurdu
Bir çocuk aşkı ki
Koca insanlar böyle sevmemiştir
Akşamüstü arnavutköy'deydim
'Sevda' diyorum
'Sevda' dedin mi gizli olacak
Ve çulsuz olacaksın ki
Değerini bileceksin
Hissedeceksin
O zaman acısına da saygın olur
İki damla yağmur
Ardını bilmediğim karanlıktan
Dudaklarıma
Rüzgarın hediyesi
Cebimde yumruk elim
Yanıyor avucumda
Yanıyor
Verdiğin mektup
Bütün bulutları seviyorum
Bütün insanları seviyorum
Yaşamayı seviyorum...
Alıntı:Yuregıme GızLedım Senı Bır Ben BıLeyım Bır Ben Goreyım Dıye
