Derin bir sızı başladı önce yüreğimde... Bir mutluluk doldu gönlüme.... Büyük bir heyecan sardı bedenimi... Evet, dedim. İşte, radığım bu!
Daha ilk anda herkesten farklı olduğunu gösterdin bana...
Daha ilk anda sevgi dolu yüreğini açtın yüreğime...
Hayatım sen oldun.
Hayatın ben oldum.
Nefesim sen oldun.
Kalp atışın ben oldum.
Dahası gülümseyişim oldun.
" Hoş geldin gülümşeyişim! " dedim sana...
" Hoş bulduk kalp atışım! " dedin bana...
Bir kapı zilinde kaldığı yerden devam etmeye başlayan aşkımız dünyalara bedel bir şey oldu.
Sen bana baktığında sevgimi gördün.
Ben sana baktığımda sevgini gördüm.
Alem bize baktığında sevda nedir, gördü.
Bir insan böylesine nasıl sevilirmiş, gördü.
Sevenler yıllar geçse bile elbet buluşurlarmış, gördü.
Senden önce hiç böyle büyük bir heyecana ev sahipliği yapmamıştı yüreğim...Zamanın elleriyle tokalaşmanın burukluğu vardı. Kırgınlıklar, küskünlükler sarmıştı benliğimi... Ama anladım ki senden önce her şey boşmuş, senden öncesi yokmuş.
Her şeye rağmen, gidişine rağmen, sana rağmen geleceğin günü bekledim.
Dünyamı kirletmeye çalışanlar oldu, izin vermedim.
İnanmadığım minderlerin güreşçişi olmayı kabul etmedim.
Sonra sen geldin gülümseyişim!
İyi ki geldin, iyi ki bana bu mutluluğu yaşattın.
Bir daha terketme yar yüreğimin sokaklarını...
Bu yürek gidişine dayanamaz.
Bu yürek sensiz olamaz.
Hoş geldin bir kapı zilinde devam eden aşkım!
Hoş geldin 4 yılımı feda ettiğim adam!
Hoş geldin gülümseyişim!
