Bazen nedeni olmaz bazı şeylerin, kelimelerle anlatmak imkansız bir hal alır hissettiğin ve düşündüğün şeyleri… Bir şeylere tutunma ihtiyacı hisseder ya insan, boşluktadır, uçurumun kıyısından boşluğa bakar, hangi yöne gideceğini bilemez ya bazen, işte öyle bir noktadayım bende….





İçimde ayak sesleri var biten bir aşkın, giden bir sevgilinin ve yeniden yeşeren duyguların… Korkularım var… Anlamsız boşluklarım… Tek bir dokunuşla yıkılacak bir yapı gibiyim… Çok yorgun, çok incinmiş, hayal kırıkları cam kırıkları gibi acıtıyor canımı…

Alınganım belki de yaşanmışlıkların ağırlığı var üzerimde…

Ve yalnızım…
Koca dünyada bir başıma…
Korkuyorum…
Çok korkuyorum…
Elimi uzatsam tutar mısınız….
Ağlasam başımı okşar mısınız…
Üşüsem sarar mısınız beni….
Biraz huzur için tüm ömrümü vermeye razıyım desem, bir şey ifade eder mi bu size…

Beni anlar mısınız, anlamak ister misiniz…
En az sizin kadar zayıfım desem, inanır mısınız…
Bu güçlü görüntünün altında ki güçsüzlüğü görebilir misiniz…
Beni bir kez olsun karşılıksız ve çıkarsız sevebilir misiniz…






Bilir misiniz bu acıyı….
İnsan yüreğimi tutar mısınız avuçlarınızda…
Anlar mısınız nasıl acı çektiğini ruhumun….
Biliyorum çok saçma…
Size ne benim çektiğim acılardan…
Haklısınız…..





Bugün ölsem ağlarsınız, timsah gözyaşları dökersiniz arkamdan…
Anlam veremezsiniz çaresizliğime, vazgeçmişliğime…
Neden diye sorgularsınız belkide….
Keşke dersiniz bir kaçınız…..
Ama var olduğum sürece umursamazsınız…
Gerçekten anlamaya çalışmazsınız….


Neler yaşadığımı elbet bilemezsiniz…
Hiç düşünmediniz , talepleri bitmeyen insanlara alışmış sizler
Sessizliğimi ihtiyacım olmadığına bağladınız belki de…
Hiç sormadınız, bende söylemedim….
Haklısınız….
Bilemezdiniz……




Kıpırdamaya bile korkarken, kalkıp koşmak çok zor bu vakitte…
Yolunu aydınlatacak ateşböcekleri çoktan kayboldular…
Sadece dipsiz bir boşluk, alabildiğine karanlık…
Her köşede korkunç masal yaratıkları…
Ucubeler geliyor üstüne üstüne….




Aptallığımın üstüme yapışıp kalmış utanç yaftasıdır bende…
Varolduğum sürece akıllanmayacağım…
Yine hiçbir şey beklemeden sizi çok seveceğim…
Her zaman yanınızda olduğumu bileceksiniz…
Böylesine güvenli bir liman huzur verecek size….
Bense azgın dalgalar altında, yine ıslanmaya
Yine yıpranmaya ve tek başıma dayanmaya mecbur kalacağım….

Yine size sahip çıkacak, omzumda ağlamanızı izleyeceğim…
Mutlu zamanlarda hiç aklınıza bile gelmeyeceğim….
Kendi içinize bakarken, hiç düşünmeyeceksiniz yine….
Aklınıza bile gelmeyecek, benim de insan olduğum…

Benim de korkularımın, yalnızlıklarımın, çaresizliklerimin var olduğu…
Benim de en az sizin kadar birilerine ihtiyaç duyduğum….
Yorulduğum, incindiğim, tükendiğim zamanlarımın olduğu…

Peki ya sen anlar mısın beni gerçekten….



Tutar mısın ellerimi….
Sarılır mısın sıkıca tüm sıcaklığınla…
Sarar mısın güçlü kollarınla….
Unutturabilir misin umutsuzluğumu…..



Tüm erdem giysilerimi çıkardığım zaman, ortada kalıveren
Çırılçıplak bana, yalınlığıma ve tüm yanlışlarıma rağmen
Sever misin beni yine de….
Sığınacak limanım, gizli bahçem olur musun…
Anlam katar mısın yaşantıma yeniden…
Yargılamadan saygı duyar mısın bağlılığıma….
İnanır mısın içimde yeşeren duygularıma…
Umudum olur musun, karanlık yollarda ki meşalem…..
Varlığınla güç verebilir misin bana….
Tüm dünyayı karşıma alacak cesareti toplamama yardım eder misin….
Yanımda olur musun her ihtiyacım olduğu anda…
Yalnızca sevdiğin sürece kalır mısın yanımda…
İçinden geldiği için dinler misin sevda türkülerimi…
Eşlik eder misin onlara yeni satırlar ekler misin…

cok güsellll saoalsınbiddim:S

sudenaz Adlı Kullanıcıdan Alıntı:cok güsellll saoalsınbiddim:S

Sende sağol sudecim

Bugün ölsem ağlarsınız, timsah gözyaşları dökersiniz arkamdan…
Anlam veremezsiniz çaresizliğime, vazgeçmişliğime…
Neden diye sorgularsınız belkide….
Keşke dersiniz bir kaçınız…..
Ama var olduğum sürece umursamazsınız…
Gerçekten anlamaya çalışmazsınız….


Neler yaşadığımı elbet bilemezsiniz…
Hiç düşünmediniz , talepleri bitmeyen insanlara alışmış sizler
Sessizliğimi ihtiyacım olmadığına bağladınız belki de…
Hiç sormadınız, bende söylemedim….
Haklısınız….
Bilemezdiniz……

Off Off ..

Kimse kimseyi anlamiyor, herkez kendi derdine düsmüs gözü bir adim ötesini görmüyor ..

''Heryer zifiri karanlik alabildigine sisli, iki metre ilerisi bile gözükmezken, Sevgili[m] seni rahatlikla görüyorum'' .. '...Peki ya Sen Duyuyormusun Feryadimi ? ):


Yüregine saglik güzel yürekli'm ..

çook qüüzeeL biR yazıymış . okurken baya bi duyqulandım .

teşekkürler

süper bir yazı ellerinize sağlık duygulanmamak elde değil gerçekten